**İleriki bölümden kesittir** Kunter Arslanoğlu Odadan yavaşça çıkıp mutfağa ilerlerken Gül'ün sesini duydum. Mutfaktaydı sanırım. Biraz daha ilerleyince onu masanın başında kolları karnına dolanmış bir şekilde buldum. Ses çıkarmayıp bekledim. "Tamam bebeklerim. Hadi üzmeyin anneyi" ağlıyormuydu o? "Ta-mam! Bakın şimdi bunu çikolata olarak yiyorum tamam mı?" diyerek elindeki ekmeği şekere batırdı. "Immhh çok güzel dimi canlarım" bebeklerini okşarken hıçkırdı. "Hayır! Canımız çikolata çekmiyor. Çikolata istemiyorum. Çikolata değil dimi annem" kendini ikna etmeye çalışıyordu sanırım. O an dışarıya çıkıp ona çikolata getirmeyi çok istedim. Hemde öyle bir istedimki getiremediğim için içime bir şeyler oturdu. Daha önce kendimi bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Bir kaç ay önce değil çikolatayı ona getirmek, onu çikolata fabrikasına götürüp bütün çikolataları önüne serecek gücüm varken şimdi bir kavanoz çikolataya muhtaç olmak içimdeki ateşi körükledi. Bir şey söylemeden kendimi dışarı attım. Çeşmeden elimle su içip biraz hava alıp geri döndüğümde Gül odada gözleri dolu dolu etrafı izliyordu. "Gül?" hızla ayağa kalkıp önümde dikildi. "Gittin sandım" korkmuşmuydu gitmiş olmamdan? "Korkma buradayım. Yanınızdayım... "

Bir kadın;bazı gerçekler ile düzeni bozulmuş,duyguları ağır bir darbeye maruz kalmış,yalnız hissetmiş,acı çekmiş,ama sadakatini kaybetmemiş. Gerçekler bir yana;onu büyüten insanlar,ki o çekinmeden ailem diyebiliyor,bir yanaydı. Dolun,güvendiği kişiler için canını bile feda edebilirdi. Bir adam;öğrendiği 'saklı' bir gerçekle her şey değişti.Bir anda olgunluk seviyesi artmış,sorumlulukları büyümüş,düzeni kökten değişmişti;ama şikayetçi miydi..Kesinlikle hayır. Selim;yeni tanıştığı oğlu için canını bile feda edebilirdi. Küçük bir çocuk.Etrafta olanları anlamak için çok küçük,küçücük.Konuşmayı bile çözememişken,anlamak güneş kadar uzaktı. Ama iki kalbin birleşmesi için zemindi,onun küçük elleri,yüreği,gözleri..Kısaca tamamı..Kağan Üvey olduğunu öğren Dolun,oğlunun varlığını geciktirmeli öğrenen Selim ve kitabın prensi Kağan... 'Bir baba en çok neyle mutlu olurdu?' 'Çocuğunun tebessümü ile.'

Eylem ist hübsch, reich und kommt aus gutem Elternhaus. Sie besitzt alles, wovon andere Mädchen nur träumen können. Bis zu dem Tag an dem ihre Familie alles verliert und sie gezwungen sind in das Ghetto zu ziehen, in dem Eylem auf den Groß Dealer der Gegend trifft, der alles für sie ändern würde. Aber so ist Hayat.

Beendet❤️ Liest einfach

... „Wieso hast du immer was auszusetzen wieso passt es dir nicht" „Es passt mir es passt mir zu gut du bist das was ich immer wollte. Deine perfekt geformten lippen diese Augen alles einfach alles! Du bist die eine Dilo Du bist Es!" ... Leute das ist meine zweite Geschichte schaut einfach mal vorbei lasst Feedback da much love babysssss💓

Die beiden zu trennen ist eine Sünde... ließt die Story (Mero428)

Meftun. Gözü sevdiğinden başka bir şey görmeyen âşık anlamına gelen hoş melodili müspet bir kelimedir. Meftun. Ein harmonisches Wort, mit der Bedeutung, dass man nichts und niemanden, außer seiner Geliebten sieht. Zwangsheirat. Kann aus Hass Liebe werden? Die Geschichte wird auf Deutsch geschrieben.

Er, hat einen IQ von exakt 132. Sie, hat einen IQ von exakt 133. Er lebt in England. Sie lebt in Amerika. Er wurde mit Liebe aufgezogen. Sie wurde mit Hass aufgezogen. Beide sind Kinder von erfolgreichen Firmenleitern. Beide treffen aufeinander und müssen zwangsweise miteinander Arbeiten. Doch nicht nur mit ständigen Zickereinen von der einen Seite und Besserwissersprüche von der anderen Seite müssen beide klarkommen. Auch mit der Liebe. Fortsetzung von "Mein Chef und unser Baby" Kann Alleinstehend gelesen werden! ©kkninaa