Her gülüşün altında bir hüzün yatar sözün vücut bulmuş haliydi Arya. Ne kadar mutlu olsada bir o kadarda kırgındı. Kendine, ailesine, hayatına... Herkesi mutlu edebilen kız bir tek kendini mutlu edemiyordu. Zaten doğduğundan beri bir kez yüzü gülmemişti, ne olursa olsun göz yaşlarının altından güçlenerek kalkmaya çalışan kişiydi Arya Çetin... Özlem ne acı şeydi, hemde gittikten sonra bir daha gelmeyeceğini bildiği halde özlemesi... İşte en acısı bu değil miydi? Ama bu özlem anne özlemi yani en acı olanıydı. Hayatına kimseyi almayan, her zaman tek tabanca olmayı seven biriydi. Okulda sevilmesine rağmen herkesle samimi olamaz ve kendi bildiğini okuyan öğrenciydi Demir Korkmaz...

~Seri kitaplarının bağlantıları YOKTUR. İkinci için birinciyi okumak şart DEĞİLDİR~ Türkiye'nin en önemli ve yüksek tabanlı lisesinde kimya öğretmeni, aynı zamanda oldukça tanınmış bir kimyager profesörü olan Gece'nin hayatı bir son sınıf öğrencisinin durumunu öğrenmek isterken tepetaklak olmuş, kader onu elleri kelepçeli bir şekilde sorgu odasında korkmaya mahkum etmişti. Ne, neden sorguda olduğunu biliyordu, ne de başının nasıl büyük bir belada olduğunu. Üstelik bu kaba ve hadsiz adam en büyük sorundu. Küfürbaz, edepsiz, sinirli ve tam bir temizlik manyagıydı. Gece'nin değimiyle 'Dev Adam' Cihan komutanında Gece'yi pek sevdiği söylenemezdi. Korkunun içinde güven, asabiyetin içinde aşk olan bir hikayeydi onlarınki.

Karşısındaki kız, bir adım daha atıp yüz yüze gelmelerini sağladığında gözlerini kıstı. Güzelliği neden gözlerini kamaştırıyordu? Omuzundan aşşağıya dağılmış saçlarını hafif okşarken kapüşonlusuna uzandı. Güzelce saçlarının üzerini örterken "varlığın, yeryüzündeki hemcinslerine hakaret gibi" diye mırıldandı. Vera, onun dediğini duymamış gibi yaptı ve biraz önce adamın yaptığı hareketi kastederek "kendini saklama demiştin?" diye sordu. Genç adam hafif bir tebessüm etti ve kızın alnına uzandı. Islak dudakları orada kısa bir süre oyalandıktan sonra kulağına yaklaştı. "Vazgeçtim. Seni kendime saklamak istiyorum." Orkestranın rastgele parçalar çalıp Vera'nın çıkmasını beklerken mekandaki insanları oyaladıklarını bildiği için adamdan ayrılarak "bencilsin" diye takıldı. Barın'ın yüzünde karizmatik bir gülümseme oluşurken erkeksi sesiyle de "konu sen olunca hep bencilim" demesiyle dudaklarını birbirine bastırdı. Bu adam onu mahvediyordu. Aklında olan çaresiz düşüncelerini, geçmişini, amaçlarını ve tüm umutsuzluklarını unutturuyordu. Bu adam ona aşkı vermişti. Aşık olmayı öğretmiş, aynı zamanda da öğrenmişti. Barın Dağdelen, onun düzenini allak bullak edip bodoslama hayatına girmişti. İyiki de girmişti!

"Bir gülü sevdim bir seni sevdim." (Kapak Tasarımı: @missb ) ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Uzay, hayatımda unutamayacağım tek kişiydi. Kaymayacak olan yıldızım, asla tutamayacağım dileğimdi. Uzay, anlaşılması zordu ama sevilmesi en kolay kişiydi. O, Uzay'dı. Ben ise; uzay boşluğunda sürüklenen değersiz bir taştım.

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Gizli numara: Selam ben Capcake. Gizli numara: Hem de en sevdiğin şekilde, Gizli numara: Krema dolgulu ve çikolata parçacıklı 😂 *** Yazar: Büşra Yörük Kapak Tasarımı : Büşra Yörük Yayım tarihi : 03.04.2018

EN BAŞTAN YENİLENDİ VE DÜZELTİLDİ!!! Ya bir görev hayatınızı altüst ederse? DOLUNAY YALINKILIÇ Taramalı tüfek gibi çenesine rağmen askeriyenin en iyi timlerinden olan Bozkurtlarda görev yapan tek kadın. ÖMER SERDENGEÇTİ Hayatını sadece vatanına adayan bir savaşçı. Bir dev gibi koca cüsseli. Yakışıklı bir bordo bereli. Ya bu iki deli bir görev yüzünden evlenirse? _____________________________ "Zamanında bir boklar yemişsin ama ben daha seni bile tanımadan kahrını çekiyorum. Belki benim sevgilim var! Belki senin yüzünde ayrılacağız" diye bağırdım sinirli sinirli. Olmayan bir şeyden nasıl ayrılacaksam... Adamın ne suçu var Dolunay o da senin gibi belli ki! Olsun! Şu an hiçbir şeyi umursayacak, empati yapacak halde değilim! Lanet olsun! Uyuz uyuz bakıyor bir de!Ahhh gerçekten kafayı sinirden yiyeceğim! Evleneceğim ben hem de bu insan azmanıyla! Şam şeytanları adına! Ölsem ya ben hemen şurada! Bizimkilere tek tek bakıp geri Ömer'e döndüm ve ağzıma gelen onca lafa rağmen söyleyeceğim en pis şekilde söyledim lafımı ela gözlere bakmamaya çalışarak. "Hulk kılıklı!" Tam arkamı dönüp yürümeye başlamıştım ki Ömer lafıyla olduğum yerde kalakaldım. "Emin ol ki ileride senin gibi biriyle evleneceğim bilseydim hayatta o işe burnumu sokmazdım!"