Μέρος (Ι) : Ενεστώτας "Πιστευω γλυκια μου Κυβέλη πως διατηρεις απεναντι μου μια ακραδαντη σταση αγάπης-μισους. Απλως δυσκολευομαι να αποφασίσω για το αν αγαπάς να με μισεις ή μισεις το οτι με αγαπας" Μέρος (ΙΙ) : Παρατατικός "Πάντα επιστρέφουμε ο ένας στον άλλον ο,τι και αν γινει. Λες και κάποια μυστήρια μαγνητική δύναμη υπάρχει ανάμεσα μας. Φταίει βέβαια και το ότι τα μέτρια δεν ήταν ανέκαθεν για εμάς. Ή όλα ή τίποτα" Μέρος (ΙΙΙ) : Μέλλοντας "Δεν καταλαβαίνεις. Είναι μάταιο. Όταν μπορείς να σταματήσεις δεν θες και όταν θες να σταματησεις, δεν μπορείς." "Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά, θυμάσαι; Μου απλωσες το χέρι και μου χαμογελασες τόσο τρυφερά σαν να με γνώριζες από χρόνια. Σε κοιταξα και σκεφτηκα...Θεε μου τι αποτομη ευτυχια ειναι αυτη.'' Κυβέλη - Ορέστης.

Το κύριο μέλημά μας είναι να δούμε πώς ένα ποίημα, που δεν ήταν γραφτό να τραγουδηθεί, έσμιξε τόσο όμορφα με τη μουσική. « Αφού γυναίκα δεν μπορείς να γίνεις πια δική μου, το δέντρο τώρα που έγινες αιώνια θα μου ανήκει. Στεφάνι θα σε βάζω εγώ επάνω στα μαλλιά μου, στολίδι και στη λύρα μου και γύρω απ' τη φαρέτρα και τους Ρωμαίους στρατηγούς, εσύ θα συνοδεύεις, όταν με ατέλειωτες πομπές το θρίαμβο θα ψάλλουν και θ' αντηχούν στο Λάτιο χαρμόσυνα τραγούδια. Σαν τα μαλλιά μου που ποτέ δε γνώρισαν ψαλίδι και το κεφάλι μου ανθηρό για πάντα το κρατάνε, έτσι κι εσύ τα φύλλα σου ποτέ σου δεν θα χάνεις» Απόλλωνας- Δάφνη

Μου το είχε πει... Μια πεταλούδα κρύβει καταβαθος το γκρίζο... Μπορεί να έχει πολύχρωμα φτερά μα αν τα αγγίξεις η σκόνη θα χαθεί... Το χρώμα θα καταστραφεί πάνω στα δάχτυλα σου... Δεν θα μπορέσει να πετάξει ξανά χωρίς ώθηση Και τότε, τότε θα μείνει μόνο το γκρι... Ένα γκρί που πονάει... Που πληγώνει... Ένα γκρι που μόνο εκείνος μπορει να το επαναφέρει και να το γεμίσει με χρώματα... Τι να τα κάνω τώρα πια ; Τώρα έμεινα με εκείνο το γκρίζο, τα φτερά έσπασαν, ξεθωριασα, έκανα την επιλογή.... Εκείνος μου το είπε, μόνο που εγώ δεν τον πίστεψα... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Τελευταία φορά. Το ορκίζομαι!"

Λένε πως κάποιες τυχαίες συναντήσεις είναι σκηνοθετημένες από την μοίρα να γίνουν και να μείνουν χαραγμένες, αν όχι στο μυαλό, στην καρδιά σαν τατουάζ. Πριν 18 χρόνια, μέσα σε ένα σπίτι, ένα 11χρονο αγόρι και ένα 4χρονο κορίτσι βρέθηκαν να βιώνουν την ίδια κόλαση. Σήμερα, εκείνη δεν θυμάται τίποτα από όσα έζησε εγκλωβισμένη σε εκείνο το καταραμένο σπίτι, ενώ εκείνος παλεύει με τους δαίμονές του κάθε νύχτα εξαιτίας των άθλιων αναμνήσεών του. Η μοίρα αποφασίζει να τους ενώσει ξανά φέρνοντάς τον στην ζωή της, αναστατώνοντας την καρδιά της και δίνοντας ζωή στο ξεχασμένο παρελθόν τους. Ποια θα είναι η αντίδραση της και τι θα κάνει εκείνος για να καταφέρει να μείνει κοντά της; #Θα σε αγαπάω όπως ο λύκος, το φεγγάρι! Για όλη μου την ζωή!# •Θεωρώ πως είναι μία ιστορία για αναγνώστες ετών 18+. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη! Όχι για τα "αισχρά" λόγια, δεν υπάρχουν. Αλλά υπάρχουν σκηνές που είναι ακατάλληλες και ψυχοπαθείς χαρακτήρες! Ξεκίνησε στις: 03/01/2019 Τελείωσε στις: 06/10/2021 Επαναδημοσίευση στις: 20/12/2021 Οριστικό τέλος στις: 31/07/2022

"Αναθεματισμενη γυναίκα" ψιθύρισε ξέπνοος πέφτοντας στα γόνατα μπροστά της. Μερος πρώτο "-Τι σου αρεσει δηλαδη σε μια κοπελα?" Σταματησε να κινείται και σταθηκε μπροστα της. Σκεφτηκε λιγο την απαντηση του. Υστερα χαμογελασε πονηρα "-Να εχει μυαλο,για να της το γαμαω" Μερος δεύτερο Και τότε το κάρμα είπε: "Θα ερωτευτείς κάποιον, αυτός όμως δε θα σε αγαπήσει πραγματικά, γιατί δεν ήθελες να αγαπήσεις εκείνον που ήταν ερωτευμένος μαζί σου." Μέρος τρίτο "Παρατα επιτέλους ! Δεν ωφελεί πουθενά όλο αυτό!Απλως κανε κατι αλλο " "Δεν ξερω αν εχουμε συστηθει.Ειμαι ο Jason Hunter ,ο βασιλιας της μαφιας,δεν παραταω ποτε την πρωτη μου επιλογη malyshka" Don't copy ola-kai-tipota © 2017-2020 Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Η πειθαρχία ειναι μια λέξη υποκειμενικη....σημαινει τάξη,ευπρεπια,κοσμιότητα....αλλα σε αυτη την Ιστορία σημαίνει...κατι τελειος διαφορετικό... Σημαίνει...πραγματική πειθαρχία..για μια κοπελα χωρίς καθόλου όρια...που χρειαζετε πειθαρχία...

"Γιατί μου ανήκεις"

Ο Θάνος και η Μυρτώ. Η Μυρτώ και ο Θάνος. Η ιστορία τους ξεκίνησε χρόνια πριν. Η Μυρτώ ήταν ακόμα παιδί. Ένας έρωτας που γεννήθηκε στα παιδικά μάτια ενός κοριτσιού και τελείωσε εκεί. Χωρίς μια κουβέντα. Χωρίς ένα γιατί. Πέρασαν πολλά χρόνια απο τότε και νατος πάλι. Αυτός που εξαφανίστηκε, αυτος που σημάδεψε την καρδια της, διεκδικεί πάλι την θέση του στην ζωή της.

Εκείνος ήταν συγγραφέας, έγραφε για αυτά που του τραβούσαν το ενδιαφέρον. Αυτή ήταν το πιο υπέροχο πράγμα που είχε δει. Το μόνο πρόβλημα ήταν πως την είχε δει μόνο στα όνειρα του. WATTPAD STORY 2016 - 2017 BY: ARTBLUED 1η θέση στα vilvasawards 2017 Διάκριση στα Royal Awards #1 in spiritual