Trywializując, socjopaci mogą być nawet szczęśliwi, o czym poświadczają różne osobistości na wysokich stanowiskach w firmach, urzędach i korporacjach. Ale to nie jest przypadek naszej bohaterki. Ona ma uszkodzone mechanizmy obronne, widzi otoczenie bez tych wszystkich zasłon ‒ utkanych z kultury, przyzwyczajeń, rytuałów czy stereotypów. Jej wrażliwość, ba, nadwrażliwość sprawia, że zanika, zapada się w sobie, kurczy do postaci niemal spirytualnej. - Leszek Pipka, WeryForma(t)

W jednym bloku mieszkać może zaskakująco wiele różnych osobowości. Na parterze gówniarz grający na flecie po ciszy nocnej, pod piątką dziwna para studencików hodujących podejrzane rośliny, a na samej górze zagorzały chrześcijanin i jego kundel. Wśród mieszkańców znajdziemy też obrażonego na świat Maćka, Zuzkę próbującą tylko przetrwać liceum oraz zagubionego Olka. Każdy z nich ma swoją rzeczywistość, z którą stara się walczyć. A czy im to wychodzi to już inna sprawa... 🐧 Okładka od Neoli 🐧 ©i_feel_so_stupid, 2019.

❝ Słysząc jego grę miałem ochotę go pocałować. Bardzo namiętnie i najlepiej nie wypuścić go ze swoich objęć, skalać ten czysty dźwięk, który na dobre wbił się już w moją głowę. ❞ O pianiście, który stracił wiele, ale zyskał swoją muzę i o muzie, która wiele zyskała, a straciła jedynie głowę dla pianisty i godność człowieka. [wolno pisane]

Anastazja jest miłośniczką teatru, morza i eleganckich spódnic. Może to właśnie dlatego wyjechała na studia do Gdańska? Aby słyszeć szum fal i... no właśnie, dźwięki gitary nocą, ale to już nie na własne życzenie. Mieszkanie w kamienicy oznacza nowych sąsiadów, a jednym z nich okazuje się niespełniony artysta, o zbyt kwiatowym imieniu, pracujący w sklepie muzycznym. Mówią, że pierwsze wrażenie jest ważne. Świat jest teatrem, a Noc kochanką wszystkich artystów. ••• okładka autorstwa cudownej @oneyellowbee trzymane z sentymentu, nie ze względu na artystyczny kunszt |_koklusz; kwiecień 2020|

Znali się od tej przeklętej piaskownicy, gdy liczyło się jeszcze, kto ma lepszą łopatkę. Jakimś dziwnym trafem zaprzyjaźnili się i w tym stanie wytrwali. Tylko, czy to, aby na pewno była zwykła przyjaźń? ©i_feel_so_stupid, 2019. *Malunek z okładki to nie moja własność. Autor: Malcolm T. Liepke.

❝Wieczorami chłopcy wychodzą na ulicę❞ Obaj malowaliśmy chodnik kradzioną kredą przy dźwiękach rocka, łamanych nadziei (kreda też się czasami łamała) i łez świata, które na koniec wszystko zmywały. Byliśmy cool, bo siedzieliśmy na krawężniku. ••• okładka autorstwa cudownej @_Neoli_ ¬ praca zajęła pierwsze miejsce w kategorii Opowiadanie w konkursie literackim "Rozgrywki Poetów 2020" organizowanym przez @Stowarzyszenie_UP |_koklusz; lipiec 2020|

❞Człowiek cierpiący na bezsenność tak naprawdę nigdy nie śpi i nigdy nie jest przebudzony.❝ Okładka jest dziełem @narkoza. Betowała @stokroteuka. Najwyższe notowania: #39 w general fiction [14.07]

gdy pewien kurdupel nie umie doskoczyć do Marlboro.

'ucieknij(my)' napisane różowym długopisem na ławce szkolnej. © smil3x - 2015

Jack Bennett przez całe swoje życie chciał odnaleźć siebie, nie mając pojęcia, gdzie szukać. Jak stawiać czoła codzienności, kiedy nie wiesz, kim jesteś? Opowieść o chłopcu, który wyrwał się z własnej klatki by odkrywać; by odczuwać. By żyć. ©forvirret, 2019