Ben Okyanus, büyük bir Yangın'dan çıkmayı başarmış ama Kül'e dönmüş bir İstihbarat Ajanı. Karanlık ve fırtınalı bir Okyanus, Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya... Okyanus, içine çektiği herşeyi hırçın dalgaları ile boğardı. Mahvolurdu ama kendini kaybetmezdi. Ben Okyanus'tum, öyleyse neden kendi kendimi boğuyordum? Okyanus'un, yıllar boyunca kendini korumak için zorlukla inşa ettiği duvarları onu yeni bulan gerçek ailesi yıkmayı başarabilecek miydi? Okyanus'ta boğulacak mıdır? Yangın'da Kül'e mi dönüşecektir? Yoksa komutanının orman gözlerinde kaybolacak mıdır? Nefret ettiği gökyüzünü tekrar sevmeye başladığında her şeyin üstesinden gelmeyi öğrenebilecek miydi? Peki ya, Kızıl ailesi? Aile sırları, Okyanus'un bilinmeyen geçmişi... Alabora Timi ve Kızıl Timi neden birlikte görev almaya başladı? Çözülmesi gereken askeri bir sır vardı ama herşey de küçük bir kızda saklıydı... Okyanus mu? Kül mü? Yoksa her ihtimalde de Okyanus'un Kül'ü müydü? "Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emret, komutanım!" "Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emret, komutanım!"

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Yeni bir güç, yeni bir Ejderha. Geri kazandığım anılarım en az güçlerim kadar yeni gelse de hepsi aslında varlığım kadar eskiydi. Sadece bu zamana kadar her şeyi yok saymak zorunda bırakılmıştım. Fakat artık işler değişmişti. Okyanusun en derin çukuruna girmek zorunda bile olsam neyin içinde olduğumuzu anlamak için her şeyi yapacaktım. Hileli bir oyun dönüyordu ve kurdukları satranç tahtasında piyon olarak yeterince ilerlemiştik. Karşı tarafa yaklaştığımızı hissediyordum. Artık vezir olma zamanımız gelmişti.

Hikâyede yer alan hiçbir akademik konuşma ciddiyet içermez tamamen kurgusaldır. Yazar hikayede geçen karakterlerle zaman zaman teğet geçmekte ise de tümüyle aynı fikirde değildir.

"Her kirpiğini," dudaklarını göz kapaklarıma bastırdı, küçük öpmeleri hassaslaştı. "Gözlerinden kayıp, saçlarına ulaşan yaşların yaktığı her teli seveceğim." - Geçimini sağlamak için yaşlı adamları dolandıran genç kadın, bastığı yaş tahta sayesinde cenazesine katıldığı, üstüne toprak attığı, sürekli mezarını ziyaret ettiği çocukluk arkadaşının aslında ölmediğini hatta o kişinin kocası olduğunu öğrenir. (+18) olumsuz örnek olabilecek davranışlar içermektedir. 10.09.2021 Kurgusu tamamen bana aittir.

Uraz Egeli, varlıklı bir iş adamın tek oğludur. Her türlü şımarıklığı ile genç kızların hayatını süsleyen genç adam, bir gece ansızın şiddetli bir trafik kazası geçirir ve renkli hayatının siyaha bürünmesine sebep olur.

Omen Serisi -2- Fantastik İçinde #14 **Şeytan'ın yarattığı, buram buram tehlike kokan, dövme ve piercinglerle harmanlanmış bir İlk Omen'le aşka hazır mısınız?** Satan, egosu tahmin sınırlarını zorlayan ve karanlığın en dibinde yaşayan, ışığa herkesten daha fazla muhtaç duyan bir savaşçı. Lucifer'ın yarattığı ilk Omen olmanın verdiği özgüven ve artık mantığını sarsmaya başlayan karanlığıyla bilinen her şeyden çok daha tehlikeli... Onu karanlığından çekip çıkarabilecek ve ışığa kavuşmasını sağlayacak tek kişi ise ruh eşi...Sadece onun için,özel olarak var olan dişi... Umutsuzluğa yavaşça batmaya başlayan Satan, onun için yaratılmış eşiyle karşılaştığında onu da kendi karanlığıyla beraber yok oluşuna sürükleyecek miydi?Yoksa ona uzatılan ışığa elini uzatacak mıydı? Üstelik fazlasıyla hırpalanmış bu dişi onun dünyasına ayak uydurabilecek ve de en önemlisi Satan'ın kaba tavırlarına karşı dik durmayı başarabilecek miydi? Ama ilk Omen'in gözden kaçırdığı ufak bir nokta her şey için çok geç olabilirdi. ©Tüm hakları saklıdır. Hiçbir şekilde iznim dışında başka bir yerde paylaşılınamaz, kopyalanamaz ve çalıntı olayı yapılamaz.

2. KİTABIN YAZIMINA ŞİMDİLİK ARA VERDİM. TEKRAR BAŞLADIĞIMDA DUYURU YAPARIM. Bir gece vakti küçük bir bebek ormana bırakıldı. Ölsün diye götürüldüğü orman ona kıyamadı. Mavi gözleri safirler kadar parlak, Kızıl saçları alev alev yanacaktı. Eşsiz bir güzellikti onun ki, Kem gözlerden uzakta. Bir gece vakti kaybedildi varlığı, Ta ki aşk bulana dek kalbini... Astasya kızıl bir düştü, büyülü ormanda saklı...

(+18 yaşa uygundur) Şiddetli Hazları yalın ruhunu kamçıladıkça zıvanadan çıkıyordu... Her yanını ateşler basmış gözlerinin akı şehvetinden kana susamış bir vampir gibi kızarmıştı.. Heyecandan göğüs kafesi kalaycı körüğü gibi şişip iniyor, aldığı her nefesi geri verirken hırıltılı sesler çıkartıyordu... Yuvasında fırıldak gibi dönen mucuk gözleri hazzın doruğunu yaşayan hislerine ayna tutuyordu... 9.Ocak.2022