Yoruldular... Mutsuzlukları belli olmasın diye gülümsemekten yoruldular, Acıları belli olmasın diye dik durmaktan yoruldular, Kimseyi üzmemek için dertlerini saklamaktan yoruldular, Canları yandığı halde hiçbir şey yokmuş gibi davranmaktan yoruldular. Hayat onları genç yaşlarında fazla yıpratmıştı. Güldürürken ağlatmıştı. Tam her şey yoluna girdi dedikleri yerde hayatları tepetaklak olmuştu. Birbirlerinin yaralarını hem kanatıp hem de merhem olabilecek iki yüreğin hikayesini okumaya davetlisiniz... Başlama tarihi:04.03.2020 Kapak tasarımı:Şahsıma ait 31/07/2020 genelkurgu #226 04/08/2020 eski #17 04/08/202ü mutsuz #19 Tüm Hakları Gökyüzünde Saklıdır :)

#2 +18 şiddet içerir Karanlık hüküm sürer ruhunu kaybetmiş bedenlerde. Bakanlar onları güçlü sanırlar. Hasta bedenlerdir onlar. Ruhları kayıptır. Acı çekmeye alışmak kolay bir duygu mu sanılır? Acı ile yaşamak zevklimi geliyor sana? Yere düşünce kırılan kolun açısını bağırarak dindiremezsin. Bir trafik kazası geçirirsin ve annen baban oracıkta gözlerinin önünde ölü verir. Sen kırılan boynunun acısı ile onlara bakar ve kendi acını unutursun. Yedi yaşında bir çoçuksundur ama artık büyümüşsündür. Kayıp ruhlar acıların keyif verdiği bir hayatı ideme ettirmez. Acılar ile yaşamayı emreder sana. Başlayacağınız bu kitap bağımlılık yapabilir. Aşırı merek ve heyecana yol açabilir. Büyük ihtimal kitaba başladığınızda vaktiniz varsa bitirmeden elinizden bırakamayacaksınız. Yani uykusuzluğa yol açabilir. "İddialı konuşuyorsun yazar" diyenler, okumayı bitirdikten sonra "yeni bölüm gelsin bir an önce" de diyeceksiniz

Umudum tükendiği anda bende tükenmiştim. Boynuma aldığım büyük ve acı darbeyle dizlerimin taşıyamadığı bedenim yavaşça kendini bıraktı. Gözlerimi açacak halim kalmamıştı. Etrafa baktığımda bulanık ve karanlıkdı. Elinde suyla gelen Demir "uyandın mı uyuyan güzel" dedi. Dudaklarım hareket ediyordu ama sesim çıkmıyordu. Göz yaşlarım feryat figan bağırıyordu. Konuşamıyordum. Sesim çıkmıyordu. Hiç bir şeye susmayan Feda artık konuşamıyordu. Çırpınmalarım boştu. "Feda konuşsana konuşsana lan hadi ses çıkar ne oluyor laan ne oluyoooor." Ağlamam bir anda kesilmişti. Gülüyordum deliler gibi kahkaha atıyordum ama sesim çıkmıyordu dehşet içinde susarak haykırıyordum. Yediğim sert tokatla kafamı duvara çarptım.....

Saudade Portekizcede "Bir kimsenin yokluğunda hissedilen derin özlemi ve bir zamanlar kaybettiğin bir şeyin bir daha asla senin olmayacağını anladığın an yaşadığın his" anlamına gelmektedir.

Gerçek yaşanmış olaylar ve kurgunun harmanıdır. Dudakları her zamankinden nemliydi. "Bir şey mi var ? " Diye sordum. Kafasını alnıma dayayıp aldığım nefesi soludu. "Sen varsın ya işte." Gerçek aşk her zaman kazanır mı ? Aşk her şeyin üstesinden gelebilir mi ? Dünden bugüne bir haftada ne değişir ? Bütün bu soruların cevabını kendime aylardır soruyordum. Her gece ruhum ipin ucundan geri dönüyordu. Kalbim sökülmüş, ruhum bin parçaya bölünmüştü. Cam kırıkları toplanırdı ? Peki ya, can kırıkları ? Yayımlanma tarihi 06/05/2020