"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Ben sen oldum Ares. Her tarafım sen kokuyorken nasıl kaçabilirim? Nasıl gidebilirim senden?"

Evin mutfağındaydılar,ortalık yerde...tutku yu kolundan sımsıkı yakaladığı gibi tezgaha savurdu..içerde çalışanların uzaklaşmasını bile beklemedi -lanet olası ütücü...bu ne? Bunları sormadan nasıl alır giyersin? Çelik'ten parmaklarıkolunu sıktıkça sıkmaya başladı.-çıkart... Çıkart çabuk..ben seni parçalamadan..Sen kimsin? Kimsin?......koca sesiyle öyle bir bağırdı ki kızındudakları titremeye başladı Özel birine ait ,özel yapım terliklerdi...anlamıştı Usulca çıkartmaya çalışırken, yeniden kabaca silkeledi... Daha da tutamadı kız ... Ağlaması onu daha da fazla kızdırdı Sus...sana sus dedim... Ameliyat yeri fena halde zonkluyor... -bıktım senden , bu edalarından, densiz vecüretkar hallerinden.Sen kendini ne sandın... Evin hanımına ait eşyaların sen anca tozunu alırsın -öz... -sakın...sesini bile duyurma bana..o etrafını cezbetmek için savurduğun saçlarını ,o acaip kılıklarını ,tuhaf kokunu da al...defolup git....

Eski adı:Artık Benimsin Hikaye adı değişti. Mafya hikayesidir. Şiddet ve cinsellik içerir. KESİT (bölüm 2) Korkuyla kapıyı tekrar açmaya çalıştım açılmayacağını bile bile. Bütün vücudum bana yapacaklarını hissedercesine titriyordu. Tam arkama geldi ve durdu. Elini kapının kolundaki elime götürüp ordan çekti ve beni kendine çevirdi. Buz gibiydi, dün geceki gibi duygusuz ve buz gibi! -"Anlatmak istediğim bir şey var mı küçük kız?" Diye sordu tehdit dolu bir sesle. Ardından iri eliyle gözyaşımı sildi. Çaresizce titrerken belime dayadığı silahı hissettim. "Şu anda istediğin kadar susabilirsin. Fakat birazdan bu odadan çıkıp gittiğimizde seninle gerçekten konuşacağız." dedi ve silahı bastırdı. "Seni kimin gönderdiğini, neden gönderdiğini ve diğer bütün sorularımı cevaplayacaksın." Son çarem ondan insaf dilemekti. Kekeleyerek konuştum. -"L..lütfen bırak beni. Benim bir suçum-" Dinlemeden lafımı kesti. -"İki seçeneğin var. Konuşursun, canını fazla yakmamaya çalışırım. Yok eğer zoru seçmek istersen nefesini şimdi tüketme. Lazım olacak." Ekin Asar & Bulut Özen *Tecavüz yoktur.

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Bilinmeyen: Kahvaltıdasın ama salatalıkla bakışmaktan başka bir şey yapmıyorsun. Bilinmeyen: Şimdi telefona bakmayı kes , çünkü annenin dikkatini çekmiş durumdasın :) Yarı texting

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''