"Ben bu dünyada sana açtım gözümü. Varsa sen yoksa sen... Ne gözüm gördü başkasını, ne gönlüm yönünü çevirdi senin gözlerinin menzilinden başka yere. Her gece, dua diye sana kavuşma hayalini bastım kalbime. Hep bir umut dedim kendime, ayakta durduysam bugüne kadar sebebi buydu." "Şimdi diyorsun ki yan Merih, yıllardır büyüttüğün sevdana kavuşamayacaksın, yak kendini Merih." Alnımı öptü. Elleri titriyordu. İçin için ağlıyordu. "Senden gelene kurban olurum ben. Başım gözüm üstüne. Dersen ki sana bu dünyada vuslat yok, yine de bende ki aşkına ihanet etmem. Ben sana kıyamam, kendimi yakarım ama sana değen yeli bile seni incitmesin diye engellerim. Böyle mutlu olacaksan buna da eyvallah." Derin bir nefes alıp ayağa kalktı. Gözlerini sildikten sonra bana son kez bakıp gitti. Olduğum yere yığılıp haykırarak ağlamaya başladım. Bu gece ruhum sökülmüş, aşkımı kaybetmiştim.

"Fırtına ve Memleket gözlü kadın" Yedi yıl... Yedi sene boyunca bir kere bile adını anmadım, bir kere bile görüşmedik Ama her gece sesini duydum içimde. Şimdi karşımdaydı. Rüzgar aynıydı, dağlar aynıydı Ama biz başka bir şey olmuştuk. "Elinde ne varsa sık," dedim. "Sessizliğinden daha az yakar." Aşk, intikam ve vatan öyküsüdür. ******* Dağhan İdris Tüfekçi & Zülal Arga (Yetişkin içerik)

İçerisinden çıkarttığım şerbetli tatlı kutusunu açtım ve tabağa koydum. Kutunun içine de cebimdeki taşlı fantezi sutyenini yerleştirip kapağını kapattım. Dansözlerin giydiği sutyenlere benziyordu. Kırmızı küçük taşlar ve renkli büyük taşlardan yapılmış sutyenin ortasından kırmızı büyük bir taş sallanıyordu. Kutuyu poşete yerleştirdikten sonra Selçuk'a poşetleri uzattım. "Kimsenin bundan haberi olmayacak. Ağzını açarsan yakarım seni!" Poşetleri alırken diğer eliyle dudaklarına hayali bir fermuar çekmişti. Tekrar yerime oturup, yakışıklı komşumla mesajlaşmaya başladım. Yeli ve Milli: Apo eğer yine sensen siktim belanı bu sefer! 553* ***: Apo değilim. Hem onun sana ufak tatlı sürprizler yapacağını sanmıyorum. Yerli ve Milli: Ne sürprizi? 553* ***: Birazdan gelir. Sana tatlı yolladım! Yerli ve Milli: 1 yeni fotoğraf! 553* ***: Bu daha başlangıç afiyet olsun!

Efsunkâr adlı hikayedir. Sadece adı konuya daha uygun olsun diye değiştirildi. "Yok olmayı göze alarak. Biri kopartır onu veyahut üzerine basar. Ölüler... Ancak öldüklerinde o büyülü koku çıkar ortaya." saçlarımdaki bakışları gözlerime ilişti. "Sen hiç kokma papatya! Ben kokunu duymamaya razıyım. Sen yeter ki yaşa!" dedi. . . . BU HİKAYE TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR!

En kötü anında ona birkaç kelime ile destek olan o peri dedesinin gittiği yerden son hediyesi olmalıydı. Burnuna bir kere daha götürdüğü mendilin kokusunu ciğerlerine çekerken üzerinde ki minik peri kanadı işlemesi dikkatini çekti. O kız gerçekten bir peri olmalıydı ve bu da o perinin simgesi olmalıydı. Yekta o peri kızını bir daha göremeyeceğini düşündü. Fakat bunu kalpten dile getiremedi. Çok kırgın olan kalbi o an da; "Keşke hayatımı, hayatına katsan peri kızı." Dedi. Fakat bilmiyordu ki, kalpten edilen dualar kabul olurdu. Bilmediği bu gerçek ile kader çarkları kırıldı ve rota yeniden oluşturuldu. Artık kaderin tek bir hedefi vardı. Yekta'nın kalbini ısıtan o peri kızını, yine kusursuz bir zamanda Yekta'nın buzlarını çözmesi için hayatını, hayatına katmaktı. Ne kadar başarılı olacağı bilinmez fakat bilinen bir şey var o da; kaderin oyunları çok sevdiği ve galibiyeti yakalamadan oyunun peşini bırakmadığıydı. Yekta ve Peri kızının oyununun senaryosu da o gün, o sahilde, o mendil ve çiçek kokusu eşliğinde yazıldı. Artık geriye tek bir şey kaldı o da; oyunun sahnelenmesi! Onun da zamanı uzak değildi, en azından çok çok uzak değildi...

Karısının ölmesiyle tüm dengeleri değişen ve kızının öğretmeniyle yeniden aşkı tadan bir baba ile aşkı hiç ummadığı bir adamda bulan bir öğretmenin öyküsü... Not: Mafya kitabı değildir. Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve hikayenin ilk bölümlerine göre hüküm vermeyin! Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Başlama Tarihi: 16.06.19

Daha önce hiç tanışmayan bir kız ve bir erkek aynı evde kalabilirler mi? Arkadaş olabilirler mi? Peki bu arkadaşlık ya aşka dönüşürse? Kaybetme korkusu ve gurur bu aşkın önüne geçebilir mi? Hangisi daha zor olur? Aşkıyla yanmak mı yoksa yanarken ona dokunamamak mı? Gelin hep birlikte şahit olalım. Tertemiz seven genç bir adamla sevmekten korkan genç bir kızın hikayesi... ~~~ ''Eski erkek arkadaşı. Onunla yaşadıkları ağır şeyler. Bu saatten sonra kolay kolay bir erkeğe güvenip sevemez, zaten bunu kendi de söyledi. İlk kez birini sevmiştim ve artık aşka kalbimi kapattım dedi. Siz söyleyin nasıl söylerim ona? Onu sevdiğimi söylersem onu kaybetmem mi? Ben Asya'sız yapamam, onsuz nefes alamam anlıyor musunuz? Sevgimi içe gömer, susarım yine de ona tek bir kelime edemem'' ''Böyle gözünün önündeyken susmak daha çok acı vermez mi?'' ''O yanımda olsun da ben acı çekmeye razıyım'' ~~~ Not: Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. İlk yayımlanma tarihi: 18.01.2019 Kapak tasarımı @bsudeee aittir. Güzel kapak için teşekkür ederimm.

Tek tutkusu dans etmek olan dansçı bir kız... Sokak lambalarının ışığının kesildiği bir gecede, tenha bir sokakta yürürken o gecenin hayatına yıkım getireceğinden habersizdi. Attığı her adım, kanlı elleriyle kaderinin ağlarını örecek adama götürüyordu. "Centilmen bir adam kolları arasındaki kızı mutlaka evine bırakır. Gecenin bir vakti yalnız başına sokaklarda dolaşırsa kötü adamlarla karşılaşabilir." Zifiri karanlık geceden tenine kazınan bıçak izi, en masum yarası olacaktı. Gizemli bir yabancının kin bulaşmış elleri, ona asıl ihaneti bahşedecekti. "Ne istersen yaparım, yeter ki beni onlara verme." İhanet, en büyük korkusuyla birleşecek, çaresizliğin dibinde nefesini kesecekti. "Ben sana en derin korkumu anlatırken sen korkumun ta kendisi miydin?" Gerçek, hiç bu kadar acıtmamıştı ve bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Yayımlanma Tarihi: 19.05.2022 Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Mafya ve polisiye kurgusudur. Not: Yetişkin içerik, şiddet ve tetikleyici unsurlar içerir. Yetişkin okurlar için uygundur. Kapak tasarımı @pluviaenoct1s aittir✨

𓇚𓇚𓇚 "Kaçma!" dedi Ezra yakarır gibi. " Bir kere de beni yakma, iki gözüm." Firuze kolunu kurtarmaya çalıştı. İzin vermedi Ezra. "Gitmem lazım." dedi Firuze titreyen bir sesle. Oysa sert çıkarmaya çalışmıştı sesini ama artık olmuyordu. Yıkılmıştı tüm duvarları, tutamıyordu bu enkazı. Bir kez daha gitmeye çalışınca Ezra'daki bütün ipler koptu. Şu Midyat hep sessizliğine mahkumdu ya! Sevdasını haykırınca göğe şimşekler çaktı sanki yer yüzünde. "Kahrolmayasıca! "dedi onu kollarına alarak. Bir kolu Firuze'nin ince belini sardı. Boşta kalan ise güzel gözlerini kaçırmasın diye Firuze'nin yüzünü kavradı. Bir kere daha isyanını haykırdı ona. "Kahrolmayasıca! Ben daha sana nasıl anlatayım seni sevdiğimi! " Firuze onun kollarında sarsıla sarsıla ağlamaya başladı ama Ezra bunu bile görmüyordu. "Senin sevdanı demire söyledim, boynunu büktü. Taşa fısıldadım, yükümden dağıldı. Şu dağa bağırsam yıkılır ama bir sen anlamadın Firuze!" Bir kere daha sarstı onu. Dudakları arasında sadece Firuze'nin göz yaşları, Ezra'nın ise haykırışları kadar bir mesafe vardı. Aşılsaydı bu uçurum, sönerdi belki bu hasret ama bir nefeslik bu mesafe kaybolmuş yıllar kadar uzundu işte. "Keşke kör kalsaydım!" dedi ona doğru." Keşke kör kalsaydım da senle kör olmasaydı şu gönlüm!" Firuze'nin gözlerine değdi gözleri. Ağladığını fark etti. O da yıkıldı karşısında. Saman alevi yandı sarı renginde. Söndü Firuze'nin kara gözlerinde. "Neden?" dedi yıllardır dilinin ucunda tuttuğu, boğazına düğüm ettiği soruyu sonunda sorarak. "Neden kaçıyorsun benden?" 𓇚𓇚𓇚 19.09

🎼 "Cehennemin benim..." Diye fısıldadı. "Cennetin bu altın zincir... Cennet ile cehennem arasına sıkışıp kalan bu nota sensin." Bileklik olduğunu düşündüğüm zinciri eline alarak usulca oturduğu yerden ayaklandı. Bakışlarım merakla hareketlerini takip etti. Hemen ayak ucuma gelerek diz çöktü. "Bu senin," dedi, ayak bileğimi hafif bir dokunuşla kendine çekerek. "Cennet ile cehennem arasında sallanmalı sağlayacak küçük bir hediye." Zincirin klipslerini açarak bileğimin etrafına sardı. "Her adımında ayak bileğinde sarsılacak ve en sonunda olmak istediğin yeri sana gösterecek." Halhalı ayak bileğimin etrafına dolayarak başını öne eğdi. Dudaklarını bileğimin üzerine bastırdı. Boğuk bir ses yankılandı dudaklarından ama kelimelerini seçemedim. "Cennetini bul." ❥ Kapak tasarımı: E-Rabbit