''Olur böyle.'' diyerek geçiştirdi. Olmaz mıydı böyle zaten? Sırtımızda birinin nefesini hissettiğimizde arkamıza bakmaz , geçişitirirdik. Kahvemizi içmediğimiz halde azaldığında unutkanlığımız oluverirdi. Uyurken yatağın ucunda oluşan ağırlık , duvarlardan gelen sesler hep izlediğimiz filmlerden olurdu , bilinçaltımızın oyunlarıydı değil mi bunlar? Bu intikam için yanan iblislerin çağrısı. İlk yankısıysa O'nun eli olacak. Tüm hakları saklıdır.

Özgür(Toprak) sadece toprak ve kum zeminde görünebilen bir gençtir. Hayatın ona verdiği bu farklı özelliğe alışmaya çalışır. Farklı bir hayat çoğu insana çekici gelse de o normal, sıradan bir yaşam arzusuyla yanar tutuşur. Ve bir gün normal bir insana aşık olur... Toprak Adam'dan: Hoş geldin hikayemize sevdiğim. Korkma, korkma benim Toprak, arala artık şu sayfaları da geçmişimize bakalım seninle . Hemen üzülme öyle geçmişe geç-miş dedim diye. Alıngaçlarını açmadan beni bir dinle, kalbine demir kaplı zırhları da bürünmeden ama olur mu? Ben sana burada geçmişi bildiklerini ve bilmediklerini üşenmedim sayfalarca anlattım. Sen de üşenme oku beni. Gözlerin yorulur başka bir diyara dalar, kanlanır ya da yaşlanırsa usulca kaldır beni, bir kenara koy inan sana alınmam. Ama sonra yine oku hikayemizi okudukça öğren gerçek beni ve senin bende uyandırdığın hisleri.

Kaçtığımı sanırken, aslında her adımım beni ona daha çok yaklaştırmıştı... Ve her bir adımı, yasak bir zevkle atmıştım...