#10 Mizah #4 Klasikler #12 Macera Küçük bir mahallenin küçük insanıydım ben. Uçuk kaçık hayallerim, çatlak bir ailem vardı. Bu kadardı işte her şey. Anlatacak pek bir şey yoktu. Türkan'dım ben. Üniversiteyi kazanamamış vurdumduymaz Türkan... Memur bir ailenin büyük prensesiydim. Bu sıradan hayatımı bir kağıt parçası sayarsak kader de eline kocaman bir fırça ve boyalar verilmiş haylaz çocuk rolünü alırdı. Annesi terli terli koşmasına kızdığı için eve kapanmış, enerjisini turuncu bir kağıt üzerinde atmaya çalışan küçük bir çocuk... Elindeki boyalarla hunharca kağıdı çiziyordu. Ah! Bir sürü renk vardı. Yeşil, mavi, kırmızı, sarı... Ve turuncuya en çok yakışan rengin sarı olduğuna karar verip bir sürü sarı eklemişti. İşte o sarı benim prensimin saçlarını temsil ediyordu. Ancak bir dakika! Bu çocuğun elinde siyah boyası da vardı. O kalemi eline aldığında her şeyi mahvedebilirdi! Çocuk o kalemi almadan önce yaşantımı değiştirip başka yerlere savrulmalıydım. Biliyorum. Çok sanatsal bir giriş oldu. Baya da elit... Ancak benim hikayem tamamen ucuz evlilik programlarında başlamıştı. Ve bana talip çıkan bir adam ile evlenmemle... İlk Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2017 İlk Yazılma Tarihi 26 Mart 2017

Babası ve annesini daha 4 yaşında trafik kazasın da kaybetmiş ve ömrünün geri kalanını amcasının ailesiyle geçirmişti. Kendisine talip olan 40 yaşında ki bir adamla ve amcasıgilin bu konuyu düşünmesiyle bir korku sarmıştı bedenini ama son anda başka bir talibi çıkmıştı. Köyün en yakışıklı ve dürüst örnek delikanlısı olan Çağan matematik öğretmeniydi ve Ankara'da yaşıyordu. Onun da aklında evlilik yokken annesinin ona bu kızı överek anlatmasıyla ve yetim olup , 40 yaşında ki dul bir adama verileceğini duyunca içine bir sıkıntı düşmüştü. Daha 20 yaşında genç bir kızdı ve okumasına izin verilmemiş, bunca zaman kendi evi olarak bir yeri görememişti. O an vicdanını ve içinde ki sesi dinledi ve o kızla evlenmeyi kabul edip, nikah işlemlerini halletti. Peki sonrasın da ne yapacaklardı? O kıza bunca sene yaramadığı aile sıcaklığını hissetirebilecek miydi? ••• Watpadde konu, kurgu ve isim açısından ilk kitaptır, tamamen şahsıma ait❗

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."