"Bir rüyanın asla yapamayacağı bir şeyi yaptım ben. Kurallarımı çiğnedim. Hala bunu nasıl yaptığımı düşünüyorum." Üzgün gözüküyordu. Normalde hiç böyle olmazdı. Hep bana tavsiyeler verir, şakalar yapardı. Bir rüya olması ona olan sevgimi hiçbir zaman azaltmamıştı. Şimdi ise fazlasıyla kötü gözüküyordu. "Ne olduğunu artık anlatacak mısın?" Görüntüsü yavaş yavaş siliniyordu. Yanımda uyuyan Harry'e baktım. Hiç uyanacak gibi gözükmüyordu. O zaman neden rüya adamım silikleşiyordu? Ellerini yanaklarıma yerleştirdi. Alnıma bir öpücük kondurdu. "Benim görevim bitti. Gidiyorum." Söyledikleri bütün bedenimin titremesine neden olmuştu. Gerçek ve rüya arasında bir fark olmasa da ben gerçeğe âşık olmuş ve rüyaya arkadaşlık bağlarımla bağlanmıştım. "Gidemezsin." Dudaklarını burnuma bastırdı. "Yapmam gereken bir şey yaptım. Şimdi de sonsuzlukta kaybolmaya gidiyorum." Endişeyle konuşmak için ağzımı açtım. "Neden bana bunun ne olduğunu söylemiyorsun?" Görüntüsü daha fazla silikleşirken cevap vermeye çalışıyordu. "Ben bir rüya olarak sana âşık oldum Gabrielle." Ve tamamen kayboldu. NOT: okumanızı tavsiye etmem...

Unutulmaz Replikler

11.09.2015 tarihinde basılıp kitap olmuştur. "Sadece beni görmeni, sadece bana bakmanı ve sadece benim yanımda olmanı istedim." Gecenin ardından gelen gündüz. Kavga ve aşk. Kötünün içindeki iyi. Dünya dengede durabiliyorsa, muhtemelen bu karşıtlıklar yüzündendir. Hikâyesini hiç öğrenemeyeceğimiz insanları sadece tanıdığımız kadarıyla sevmek, onlardan korkmamak mümkün mü? Sevilmeye ihtiyacı olan genç bir kızı bütün varlığıyla seven, canı pahasına koruyan kişi ya bir katilse? Alexis ve Harry'nin yaşadıkları, tüm bu soruların cevaplarını arıyor.

İlk önce bağlandı, ardından terk edildi ya da o öyle sandı, şimdi ise yaşamla ölüm arasında kalmış zavallı bir fahişe...

Ailem dağılıyor,dağılıyoruz.Ama,dağılması için ortada bir aile olması gerek değil mi?Annem (!) yeniden ortaya çıkmışken babamın o kadınla olması..Üstelik ben,Ella Styles o kadından nefret ederken! Zamanım daralıyor,dakikalarım kaldı.Eğer kendimden soğutmayı becerebilseydim.. Zayn her zaman akıllı olduğumu söylerdi,şimdi ise zeka denen şeyden eser kalmadı.Bir şeyler bulup engel olmam lazım.Tabi o uyuz kadının deyimiyle "beş yaşında bacak kadar bile olmayan boyumla işlere kalkışmamam" gerekirdi.Bacak kadar bile olmayan boyummuş.Hadi ama,sen GDO alıp hormonlu denenecek kadar uzadıysan ben ne yapayım ?! Evet,odanın kapısı açıldı ve hala somurtuyorum.Ne yapmam bekleniyor ki? "Ella,bebeğim,bunun olması gerektiğini biliyorsun." "Olsun o zaman." Müzik sesi buraya kadar gelirken babamı orada,odada bırkaıp kapıyı çarptım.Büyük merdivenlerden inerek insanların arasına karıştım.. "Unutma,seni hiç bıakmayacağım."