Η Ερμήνα είναι 17 ετών και φέτος είναι η τελευταία της χρόνια στο Λύκειο. Δεν της αρέσει η ρουτίνα, προτιμάει τα ωραία απρόβλεπτα. Αυτή η χρονιά όμως θα μείνει αξέχαστη για την Ερμήνα και θα την κάνει μια και καλή να ξεχάσει την βαρετή ζωή της! «Τα αγγίγματα του με κάνουν να χάνομαι και το βλέμμα του με υπνοτίζει. Πλησιάζει αργά και η αναμονή με σκοτώνει, με φιλάει έντονα και παθιασμένα. Είναι τόσο υπέροχος, τα χείλη του στο στόμα μου με κάνουν να τον θέλω τόσο πολύ! Νιώθω κάτι υγρό στο στόμα μου, το φιλί μας γίνεται πιο άγριο πιο κριτικό καθώς βάζει στο παιχνίδι και της γλώσσες μας. Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και απομακρυνόμαστε...»

(2025 ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ) "Σε ελκύει το χάος; Ή το ελκύεις;", χάνονταν στο ατόφιο μαύρο των ματιών του. Το χάος σε μαγνητίζει, αλλά δεν είναι απλώς μια παθητική έλξη. Είναι μια φωτιά που καίει από μέσα, μια αδηφάγα ανάγκη να κατανοήσεις ό,τι είναι ακατανόητο, μόνο για να το μισήσεις όταν αναγνωρίσεις την αδυναμία σου να το τιθασεύσεις. «Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα, κάηκε όμως σε ένα βράδυ» Ο Κριστιαν και η Βικτώρια είναι καταδικασμένοι να ζουν σε έναν αέναο χορό, που πάντα καταλήγει σε καταστροφή και αναγέννηση. Δεν μπορούν να ηγηθούν μαζί, μα και δεν αντέχουν την απουσία του άλλου. Έτσι είναι εξάλλου η φύση φτιαγμένη. Το φεγγάρι λάμπει μονάχα στο σκοτάδι, ο διάολος ζει στην κόλαση. "Άργησες...σχεδόν πάγωσε η Κόλαση.", ο Διάολος λύγισε, έπεσε στα γόνατα δίπλα στον Κέρβερο που ούρλιαζε, οι δαίμονες αφηνιασμένοι έσκιζαν τον αέρα με τις κραυγές τους. Η μοίρα τους είναι απλή: θα επιλέγουν πάντοτε να πετούν ο ένας δίπλα στον ήλιο, ο άλλος κοντά στην θάλασσα. Ώσπου ένας να πέσει πρώτος. Και τότε ; Τότε...το χάος. "Να θυμάσαι, πιο πολύ και από τη ζωή την ίδια." 2022-2024

«Έχει αρχή μα όχι τέλος και τελειώνει ότι αρχίζει.» ΘΑΛΑΣΣΑ: "Και δηλαδή τι τύπος άντρα είσαι;" Το σαρδόνιο χαμόγελο που στόλισε τα χείλη του ήταν ότι χρειάστηκε για να κάνει την καρδιά της να χτυπήσει σαν τρελή. "Εκείνος που θα γαμαει το μυαλό σου, ενω κάνει έρωτα στην ψυχή σου. ", και ο δυόσμος μπλέχτηκε με το κεράσι. ΟΥΡΑΝΟΣ: "Σε περίπτωση που το ξεχνάς, είμαι η μούσα του Θανάτου καλέ μου.", τα μάτια της τον κεραυνοβολούσαν, ο ουρανός σκοτείνιαζε, "Αν εσύ είσαι η μούσα του Θανάτου mellilla...τότε εγώ είμαι ο ίδιος ο Θάνατος.", η θάλασσα σήκωσε τρικυμία, δεν υπήρχε πλέον διαφυγή... ΠΤΩΣΗ: "Αν δεν βρω τρόπο, τότε θα δημιουργήσω έναν.", η Ιθάκη ήταν που έδινε το ωραίο ταξίδι λοιπόν. "Η πληγή επουλώνεται, το σημάδι μένει.", και ίσως τελικά ο προορισμός να μην είχε τόσο μεγάλη σημασία. ΠΟΝΟΣ: "Μας αξίζει ένας λυτρωτικός επίλογος.", η φωνή της έσπαγε. "Εμείς γράφουμε τον επίλογο μας.", της απάντησε ξέπνοα. Μα γιατί δεν αισθάνονταν λυτρωμένοι; Τελικά, η θάλασσα και ο ουρανός αγγίζονται;

<<Δεν θα έπρεπε να κρατάμε τυπικές σχέσης αστυνόμε Ricardo;>> είπα με την γλυκιά μου φωνή <<Μην παίζεις πονηρά παιχνίδια με εμένα Αλέξα. Δεν ξέρεις τι μπορώ να σου κάνω>> Πλέον ένιωθα την αναπνοή του στα χείλη μου. <<Όχι τίποτα πιο άσχημο πάντως από την φυλακή. Αν και νομίζω ότι θα μου αρέσει.>> #03 in #love out of 9,93K 22/12/2019 #07 in #έρωτας out of 3,71K 14/09/2019 #01 in #mystery out of 1,18K 19/12/2019 #01 in #girl out of 1,28K 19/04/2019 #03 in #romantic out of 1,01K 30/09/2019 #04 in #greek out of 3,58K 12/03/2020

[Υπό Διόρθωση] Adria Nunez. Καλόκαρδο και ανοιχτό πνεύμα. Ευγενική. Γλυκιά. Μέχρι να ξυπνήσεις την σκύλα μέσα της. Η ειρωνεία δεύτερη της φύση. Apollo Armando. Αρχηγός της Ισπανικής μαφίας. Βασιλιάς στο είδος του θα έλεγε κανείς. Σκληρός και άκαρδος. Αλαζόνας και εγωιστής. >Ένας γάμος από ανάγκη. Ένας γάμος ανεπιθύμητος και από τις δυο πλευρές. Μπορεί κάτι όμορφο να γεννηθεί μέσα από κάτι σκοτεινό; Ποσό μπορεί να αλλάξει ο έρωτας έναν άνθρωπο; #1 mafia 10/01/22 #1 greekwattpad 02/05/23 #1 toxic 30/06/23 *Η ιστορία έχει υβριστικό περιεχόμενο όπως και μερικές ακατάλληλες σκηνές .* 1st book in Mafia Feelings series.

Angelo Hafez, ο βασιλιάς της Μαφίας, γνωστός ως διάβολος. Sindy Daffonchio, γνωστή ως άγγελος. Οι δυο τους αναγκασμένοι να παντρευτούν, αναγκάζονται από τους πατέρες τους, προσχωρώντας στις δύο μαφίες. Αλλά η Sindy τελικά μαθαίνει ,ότι ακόμη και ο διάβολος ήταν κάποτε άγγελος Εξώφυλλο από εμένα . *Αυτό το βιβλίο είναι περισσότερο ένα ρομαντικό βιβλίο παρά ένα βιβλίο για τη μαφία και ελπίζω να σας αρέσειιι*

Αυτός ήθελε ένα παιχνίδι που του άρεσε και εκείνη ήθελε να ανακαλύψει τον άντρα που ξαφνικά ερωτεύτηκε.... Έτσι έκαναν μια συμφωνία.... -Ματεο; Του έπιασε το χέρι και εκείνος το έσφιξε . -Ειμαι απλά μια συμφωνία για εσένα; Γύρισε στο μέρος της και της χαμογέλασε στραβά. -Ναι.... Αποκρίθηκε εκείνος παιρνοντας της την ανάσα - Η τελευταία μου συμφωνία.... Της απάντησε κάτω από το ασημένιο φεγγάρι ενώ χάιδευε με το χέρι του τα σημάδια του πάνω της . 1#passion

«Αν εσύ δεν είσαι το κόκκινο, εγώ δεν είμαι το μαύρο. Κι αν μέλλει από το χέρι σου να διαλυθώ, τότε θα το δεχτω, σαν την πιο απόλυτη, ηδιστη και ολοκληρωτική καταστροφή μου.» (Ι) ΜΕΡΟΣ : «Υπάρχει κάτι για το οποίο θα ρίσκαρες την ζωή σου;» Ανασήκωσε το σώμα του στο κάθισμα. Περιεργάστηκε μερικά δευτερόλεπτα την ψηλόλιγνη μορφή της που έστεκε ακέραιη στο σκοτάδι και ύστερα της απάντησε. «Θα έδινα μέχρι και την ψυχή μου για να σε δω να καταστρέφεσαι.» (ΙΙ) ΜΕΡΟΣ : Η ύπουλη μορφή του χάους παραμόνευε, κοιτούσε με φθόνο την ελπίδα. Αδημονούσε να αναδειχτεί για μια φορά εκείνο νικητής. Το μαύρο του άρχισε να βρυχάται. Το κόκκινο της άρχισε να φθυρεται. (ΙΙΙ) ΜΕΡΟΣ : «Έχασες. Θυμήσου, όταν εγκαταλείπεις την βασίλισσα με τέτοιο τρόπο, υποχωρείς.» «Όχι! Ένας βασιλιάς δεν εγκαταλείπει ποτέ! Και εγώ δεν έχω μάθει να υποχωρώ σε τίποτα. Αντιθέτως. Ένας βασιλιάς, κάνει τους άλλους, να εγκαταλείπουν.» Ένοχη απόλαυση - Ολική καταστροφή Don't copy girlwhol0vesbooks© 2021 Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Σταμάτα να τρέχεις, αστυνομία!" άκουσα μια ανδρική φωνή πίσω μου. Σκατά!Άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα. Τελικά ,ο μπάτσος με έφτασε και με άρπαξε. Τα πράγματα έπεσαν κάτω και εκείνος κρατούσε τα χέρια μου σε μια δυνατή λαβή πίσω απ' την πλάτη μου. Γύρισα και τον κοίταξα. Ωραίος είναι. Βασικά, είναι πολύ ωραίος. "Ω ναι, συνέλαβε με μπάτσε" αναφώνισα γελώντας πονηρά. -------- Η Αντριάνα είναι εδώ και 2 χρόνια μαθήτρια της 3ης Λυκείου. Ο πατέρας της έχει εγκαταλείψει την σε κατάθλιψη μητέρα της και τον μικρότερο της αδελφό. Έτσι, αναγκάζεται να μπει στην παρανομία. Ο Βίκτωρ, ένας νεαρός αστυνομικός αναλαμβάνει την σύλληψη της Αντριάνας μα τελικά η μοίρα του επιφυλάσσει..άλλα πράγματα! Αν δείτε ιστορία ίδια με την δικιά μου μην μπείτε στον κόπο να μου το πείτε. Προφανώς την είδα ήδη και την αγνόησα. Do the same bishes !