Korkmaya hazır olun! ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧♧♧ ♧♧♧♧♧♧♧ ♧♧♧♧ ♧♧♧♧♧♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧ ♧♧

Yağmur ve hemen gerisindeki Cenk, zebellahın iri bedeninin arkasına pusarak esir tutuldukları odanın kapısından dışarı yürür yürümez küçük bir masaya kurulmuş ve önlerindeki tabaklardan karınlarını doyuran diğer haydut ve yaralı yüz onları farkederek telaşla ayaklandılar. İki adamında elleri bellerine giderken; genç kız hemen " Yerinizde olsam bunu yapmazdım!" diye bağırdı. Ama, yaralı yüzün yanında duran zebellah onu kâale almayıp " Sende o tuttuğun şeyi kullanacak yürek yoktur." diye silahını çıkarıp onlara doğru yükseltmeye başladı. Daha tabancanın namlusu iki karış bile hareket etmemişti ki; Yağmur Baretta'yı önündeki herifin ensesinden çekip bir el ateş etti ve saniyede sekizyüz metre hız yapan mermi silahına davranan adamın iki kaşının arasına gömülüp canını aldı. Zebellahın cansız bedeni bir patates çuvalı gibi yere yığılırken; Yağmur, yaralı yüze " Artık şaka yapmadığımı anlamışsındır. Başına birşey gelmeden şu belindeki oyuncağı yere indirsen iyi olur." dedi. Adam suratı renkten renge girerek kısa bir süre tereddüt edermiş gibi oldu ama genç kız silahını ona nişanlayınca kemerinin arkasına asılı Glock marka otomatik tabancayı kabzasını baş ve işaret parmakları arasında tutarak yere indirdi. Yağmur hemen " Ayağınla bu tarafa it!" diye emretti ve yaralı yüz hoşnutsuzca silaha bir tekme koyup yanından uzaklaştırdı. Tam o anda, genç kızın dikkatinin patronunun üzerinde olmasından faydalanmak isteyen ikinci zebellah aniden arkasına dönüp Yağmur'un tuttuğu tabancayı elinden almaya yeltendi ve genç kız ondan çok daha kuvvetli olan adamla boğuşmaya kalkışmaktansa bir adım gerileyip soğukkanlılıkla herifi önce karnından, sonrada şakağından vurarak işini bitirdi ve Baretta'yı yeniden yaralı yüze doğrulttu. " Yere yat ve kımıldama!"

Bu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)