Her kaçışın sonunda bir kurtuluş vardır ama o kurtuluş yeni bir mahkumluğa dönüşür. Bu oyunda özgürlüğünü eline alman gerek. Almadığın takdirde sadece birer kuklaya dönüşürsün. Herşeyini kaybetmek pahasına da olsa bu savaşta eline alabileceğin en büyük silah özgürlük olacak çünkü bil ki, "Özgürlüğün olmadığı yer sana zulümden farksız gelecektir." Aslında herkes mahkumdu sadece farkında değildirler. Kimi paraya mahkumdu. Para için her şeyi yapabilecek kadar. Kimisi ise yaşamak istemediğiniz dünyanın içinde mahkumdu.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.