Νίνα: Τον θέλει σαν τρελή, αλλά πρέπει πάσει θυσία να μείνει μακριά του. Άλεξ: Την θέλει σαν τρελός και δεν θα αφήσει τίποτα να τον εμποδίσει από το να την κερδίσει. Εσείς; Τί θα κάνατε αν θέλατε κάποιον πάρα πολύ, όμως δεν μπορούσατε να τον έχετε;

Πώς να την αγγίξεις αν δεν μπορείς καν να την πιάσεις ... Πώς να την πιάσεις αν δεν μπορείς καν να την δεις ... Πώς να την δεις όταν δεν πρέπει καν να υπάρχει ... Την φώναζαν Cat .... Ο κόσμος της γεμάτος με βία τη νύχτα, ερχόταν σε αντιπαράθεση με τον αλλαγμενο εαυτό της το πρωί ... Στην ζωή της έχει μόνο τον Jake για να κρατάει τις ισορροπίες ... Απλός ...έξυπνος ,μορφωμένος ...Δεν έχει ιδέα για την ταυτότητα της ... Για εκείνον είναι ένας άγγελος ... Για εκείνη είναι το εισητηριο για μια ήρεμη ζωή ... Ένα βράδυ εκείνη μπλέκει άσχημα όταν μια δουλειά πάει στραβά καθώς ένας καινούριος ήρθε στην πόλη ... Για πόσο εκείνη θα καταφέρνει να κρύβεται στις σκιές ? Αποφασισμένη για τα πάντα προκειμένου να κρατήσει την σχέση της αμέτοχη μπλέκεται σε ένα θανάσιμο παιχνίδι ... Ένα παιχνίδι που δεν έχει νικητή .... Μόνο επιζώντες .... "Κατέβασε το όπλο σου γατούλα ..." είπε ενώ με σημάδεψε ... "Η γατούλα γρατζουναει ξέρεις ..." "Θα ήθελα να δω τα νύχια σου πάνω μου τοτε..." λεει και ακουγεται ο πυροβολισμος Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Λοιπόν..με θέλει σήμερα η γυναίκα της καταστροφής; "

Η Αρετή Ραΐση , μεγάλωσε... Τα αγοριστικα ρούχα που της άρεσε να φοράει στην εφηβεία , μετατράπηκαν σε σακάκια . Τα αθλητικά σε γόβες. Τα ανακατεμένα της μαλλιά σε ένα αυστηρό κότσο και το ύφος της, είχε χάσει εντελώς την αθωότητα έπειτα από όσα είχαν δει τα μάτια της. Τελείωσε με επιτυχία στη σχολή και κατάφερε να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα σαν δικηγόρος και μάλιστα , ήταν από τις πιο σκληρές γυναίκες στο τομέα της που είχαν περάσει από τα έδρανα. Κι όμως...Εκεί που νομίζεις πως έχεις φτιάξει τη ζωή σου, όλα αλλάζουν... Ένα πρωί, πληροφορείται πως είναι πλέον η μοναδική κληρονόμος μιας κατοικίας, βαθιά μέσα στα βουνά της Κρήτης. Δεν είχε ιδέα από ποιόν. Δεν είχε ιδέα γιατί. Δεν είχε καν ιδέα αν είχε κάποιο συγγενή εκεί... Ποτέ κανένας δεν είχε αναφέρει τη Κρήτη μέσα στο σπίτι κι αυτό ήταν που της κίνησε ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον... Μια μέρα, και ύστερα από ένα άτυχο γεγονός, αποφασίζει εν μια νυκτί να φύγει. Και η Κρήτη ήταν η επιλογή της... Μια επιλογή, ζωής μα και θανάτου. All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια

"Τελευταία φορά. Το ορκίζομαι!"

Εκείνος νόμιζε οτι τα είχε ζήσει όλα. Μέχρι που την γνώρισε.

"Άφησε με να φύγω!" Τα χέρια του λειτούργησαν άψογα σαν φυλακή. Την παγιδευσε ανάμεσα τους κι εκείνη κόλλησε στον τοίχο εξοργισμενη "Αφού τρελαίνεσαι κατάβαθος...Παραδέξου , ότι και μόνο που εισπνέεις την ανάσα μου λιώνεις.." "Εχεις πρόβλημα αγοράκι μου ..."Με γρήγορη κίνηση προσπάθησε να περάσει κάτω από τον κλοιό που δημιούργησε γύρω της αλλά απέτυχε...Την έπιασε με δύναμη και πίεσε το κορμί της στον τοίχο για ακόμα μια φορά "Αγοράκι; Είσαι αστεία μικρή...Αστεία και αβγαλτη ... Γι αυτό με τρελαίνεις!" "Απομακρυνσου πριν βάλω τις φωνές!" "Και τι θα πεις ; " Η φωνή του χαμήλωσε...Έγινε βαθειά, προκλητική ...γεμάτη λαγνεία. "Λιαμ; Αφού το ξέρεις και το ξέρω πως αν ήταν ο αδερφός μου εδώ ούτε βλέμμα θα μου έριχνες...Τι θέλεις πια από μένα;" "Θέλω να γίνω ο πρώτος σου ..." Δήλωσε και δάγκωσε τον λαιμό της. Εμεινε να κοιτάζει μεσα στα χρυσαφένια καστανα της μάτια ώσπου ξαφνικά τράβηξε τα χέρια του. Της έκλεισε το μάτι και έφυγε χωρίς να της ρίξει ούτε μια ματιά... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

"Πες το ξανά"

Από τη Δύση στην Ανατολή και από την Ανατολή στο πουθενά.... Εκεί που φτάνεις, χάνεσαι και ξεχνάς... Βλέπεις, μισείς μα και πονάς... Ο χάρτης άπλωσε και εκείνος έβαλε το στόχο. Μόνο που αυτή τη φορά, ο στόχος έκανε εκείνον στοχο.... Το 6° μέρος ξεκινάει! All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Ποιο μίσος άραγε πονάει πιο πολύ; Εκείνο της προδοσίας; Εκείνο που γεννιέται ξέροντας πως ο άνθρωπος σου σε έβαλε φυλακή; Η μήπως πονάει περισσότερο το γεγονός πως δεν έχεις δει ποτέ τα παιδιά σου; Παιδιά που δεν ήξερες καν ότι έχεις... Κι αν αυτά τα δύο συνδυαστούν μαζί; Πόσο καταστροφικός μπορεί να γίνει ένας άντρας με τη γυναίκα που για εκείνον ήταν κάποτε ολόκληρος ο κόσμος μα εκείνη του στέρησε ότι πολυτιμότερο είχε; Πόσα μυστικά θα μείνουν άραγε θαμμένα; Πόσα ακόμη ψέματα; Κι αν τα μυστικά γίνουν αλήθειες κατά πόσο θα είναι πλέον αργά; All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά