Dokuz yaşında kaçırılarak bir akademiye kapatılmış, daha sonra kendi başarım ile oradan kaçmıştım. Her şeyin bitmediğinin farkındayken bile normal bir yaşam sürmek için çalıştım ama tekrar en başa döndüm. Üstelik iki ayrı taraf beni isterken, özenle seçim yapmak zorunda kalarak... Aslında oldukça sıradan ajan hikâyesiydi, Geçmişten Genetiğe adlı dosya ortaya çıkana kadar... Dicle Aksa genetiklerinin Seçilmiş olduğunu ve düşman akademide kardeşinin varlığını öğrenmişti. Tabi bunları ortaya çıkarmaya çalışırken kayıplar vereceğini bilmiyordu. Yetenekli bir ajan, küçük bir ekip, karşılık beklemeyen sadık bir adam ve en başından beri gizli düşmanları... Tüm bunlara rağmen, sizce geçmiş geçmişte kalacak mıydı? Özellikle de her şey bittiğinde... * * * AJAN içinde #9 29.07.2018 CASUS içinde #2 03.08.2018 DNA içinde #3 03.08.2018 TEŞKİLAT içinde #1 04.08.2018 GENETİK içinde #1 04.08.2018 * * *

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

MAVİ AY, EPSİLON YAYINLARI BÜNYESİNDE ARTIK RAFLARDA! 💙🌝 Rüyalarını unutanlardan mısınız, yoksa her ayrıntısını hatırlayan ve içinde yaşıyormuş gibi hissedenlerden mi? Peki ya gerçek hayatınız; o, hangisi? Büyük savaşlar yaşanmıştı. İnsanlığın sonu gelmiş, yerlerine türler geçmişti... Üstelik bana da onlardan biri olduğumu söylüyorlardı, bilmiyordum. Kim olduğumdan bile emin değildim, Mavi Ay gerçekleşene kadar. - 3315 Neredeyse mükemmel bir hayatım vardı. Sonra rüyalar ve şüpheler başladı... Rüya nerede bitiyor gerçek nerede başlıyor, kim dostum kim düşmanım artık bilmiyordum. Kim olduğumdan bile emin değildim, Mavi Ay gerçekleşene kadar. - 2015 IMMATURA Serisinin birinci kitabıdır. 🏆 Wattys 2017 - Hikaye Ustaları

0542*******: Seni her gördüğümde daha da güzelleşiyorsun küçük kız. 0542*******: Sana aşık olmamak elde değil. 0542*******: Artık beni tanımanın vakti geldi. Karanlık adamın geldi. Tam istediğin gibi. *** Kahve gözleri beni içine sürüklüyordu. Gözlerine büyülenmiş ve küçük uslu bir kız çocuğuna dönüşmüştüm. Kalın kaşlarının biri havaya kalktığında değişen dans müziğine ayak uydurmuştuk. "Değdi mi?" Bana sormuştu. Ama ben onu incelemekle meşguldüm. Gülümsemesi yüzünü kapladı. "Değdi mi diyorum güzelim?" güzelim kelimesini hep yazmıştı. Şimdi söyledi. Ne de çok yakışmıştı ağzına. Kendimi topladım. "Neye değdi mi?" "Beklemene?" elini sırtıma koydu ve beni geriye doğru eğdi. Kenetli ellerimiz ayrıldı, diğer elini de göğsüme koydu. Ben aşağıda o yukarıda ve sahnenin ortasında fısıldadım. "Fazlasıyla değdi." Yazar: Eren ERCAN Yayım tarihi: 25.11.2018 Kapak tasarımı: @Blueebs

18'li yaşlarının başında babasının güvenilir olmayan bir takım işleri yüzünden tek başına bırakılan genç bir kız, hayatının tam olarak dört senesi yaşadığı depresif ruh haliyle sokakta geçirir. Bu süre içerisinde gördüğü her canlıya yardım duyguları fazlasıyla yeşerir ve kendinden ödün vermeye başlar. Artık kendini iyi hissettiği tek şey; sokaktaki herhangi bir duruma yardım eli uzatmaktır. Ona uzatılacak herhangi bir yardım eli beklemediğinden birçok şeyin üstesinden kendisi gelmiştir fakat kendisini erkenden 'terk edilmek' duygusunun ortasında bulmuştur. 22 yaşında kocaman bir arsaya bekçilik yaparak barınma ihtiyacını karşılamaktadır. Bir denk gelme eseri yaşadığı kararınca hayattan, gösterişli bir hayata geçiş yapacaktır. 29.12.18 Aksiyon #1 04.01.19 Macera #1 06.05.19 Gizem #1 07.07.19 Genel Kurgu #1 26.10.19 Rastgele #1

IMMATURA Serisinin ikinci kitabıdır. UYARI: Bu kitabı okumadan önce lütfen Mavi Ay kitabını okuyunuz! Zannettiğiniz kişi olmadığınızı hatta bir insan bile olmadığınızı öğrenseydiniz; ne tepki verirdiniz? Peki ya, dünyanın ve zamanın dengesini korumakla görevli bir Immatura olduğunuzu öğrenseydiniz? Gerçekleri kabul edip yeni düzene uyum mu sağlardınız, yoksa geçmişte takılı kalıp herkese sırtınızı mı dönerdiniz? Zaman, zamansızlar için bile akıp gidiyor. Yeni dünyanın düzenine ayak uyduramayanlarınsa bu hikâyede bir yeri yok. Alara ya oyunu kurallarına göre oynayacak ya da oyunun kurallarını tekrar yazacak. İşte bu, Alara Olsen'ın gerçek hikâyesi!

Gülmek istiyorsan, koş ! Tamamen eğlenmek ve sizleri güldürmek amaçlı yazılmıştır. Mizah kitabı seviyorsan seni kitaba beklerim. Çok güleceksin ama cringelenebilirsin yawrum...O yüzden okuma jsndndn ••••• Masaya geçip karşılıklı oturduk. Kaan poşetten ilk hediyesini çıkardı. "Bunu ikimizin arasında bir bağ kurduğu için aldım." Siyah ince dikdörtgen bir kutuydu. Açtığımda siyah sütyenle karşılaştım. Kutuyu alıp kafasına fırlattım. "Bu mu bağ kurdu ? Angut kafalı." ••••• Yanını göstererek "Yanıma gelsene." dedi. "Yok canım ben almayayım." Aslında o kadar tatlı bir ses tonu ile söylemişti ki bir an evet demeyi düşünmüştüm. Ama kendime hakim olmalıydım. Ben yokmuşum gibi varsayıp üzerindeki t-shirtü çıkardı ve yüzüme fırlattı. Onun kaslı vücudu karşısında nutkum tutulurken hemen gözlerimi kapattım ve bağırmaya başladım. "Yavaş be. Burada ben de varım!" "Sende çıkar bir şey olmaz."dedi gülerek. "Sen ne kadar komiksin ya ? Seni Cem Yılmaz mı sıçtı ? ••••• Eğlenceli,deli dolu,komik, ormantik bir hikaye... Gülmek garanti koşşşş. Dikkat bağımlılık yapar ! Ve içinde küfür vardır rahatsız olan okumasın. ••••• KAPAK TASARIMI = Sloane Design Dostluk #5 Romantizm #40 İnstagram #1 BÜTÜN HAKLARI BANA AİTTİR ÇALINMASI DURUMDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR Yazmaya başladığım tarih : 20.06.2019