İki aşirette bir araya geliyorlar. Şu kan davası daha fazla sürmesin diye kan davasını bir şartla sonlandırıyorlar. Ama iki can da beraber alıp gidiyor. Birbirini sevmeyen gençler bir olaydan sonra nasıl mutlu oluyorlar buyurun okuyun... BİR TÖRE HİKAYESİ... DİKKAT: HİKAYELERİNİZİN REKLAMINI YAPMAYINIZ!!

Bir kadın düşünün;Öğretmenlik yapmak için geldiği yerde töreye kurban gitmiş... Bir adam düşünün;Kalbine ve toprağa gömmüş acısıyla ayakta kalmış... Bir berdel düşünün;Karşılıklı nefreti birleştirmiş... Bir Mardin düşünün;Yine aynı göz yaşları toprağına dökülmüş... Bir Mardin kitabı düşünün;Bunların hepsini kapsamış...Peki ya diğer kitaplar gibi nefretle başlar aşkla mı biter?Yoksa nefretle başlayıp ölümle mi biter?Hadi buna okuyupta karar verelim....

"Hani bugün bir plandan bahsedeceğini söylemiştin Doğuş daha ne bekliyorsun?" Doğuş boğazını temizleyerek Oğuz'a baktı "Ben tam olarak amacınızın ne olduğunu anlayamadım.Mardin'i bitirmek mi yoksa değiştirmek mi?" "Mardin'i kötü adamlardan kurtarmak.Bildiğimiz gibi burada atalarımızdan beri gelen törelerimiz var.İşte sorun bu töreler berdel,kuma,genç kızların haksız yere öldürülmeleri,erkek kardeşlerin bir hiç uğruna katil olmaları.İşte kardeşim amacımız bunları ortadan kaldırmak."

İstanbuldan staja, Kadın Doğuma ihtiyaç olan Mardine giden Çisil. Ailesinin isteği üzere Mardine dönen Berat. İkisinin karşılaşması ama aslında ikisinin daha önceden zaten tanışmış olmaları. Kadınlara çok değer veren ama üstüne kuma alan veya kardeşleri yüzünden berdel olmak zorunda olan çiftler bu hikayede yok. O gösterilen katı,zulüm içeren Mardin değil, Türkiyenin Güney Doğusunda mükemmel bir şehir olan Mardinde geçen bir olay.

"Benden okulumu aldın, ailemi aldın, gençliğimi aldın, sırada ne var?" Sesi yükselen Hicran, ayağa kalkıp Meydan okurmuşcasına Amed'in karşısına dikildi. Hayatında ilk kez biri Amed'e kafa tutuyordu ve bu durum onu bir hayli şaşırtmıştı. "Kes sesini! Bende sana meraklı değilim, elimde olsa abinin beynini büyük bir zevkle dağıtırdım!" Amed sakin kalmaya çalışsada Hicranın ayarlarıyla oynaması onu öfkelendiriyordu. Hicran histerik bir kahkaha attı. "Beynini dağıtırmış! Yapamayacağın şeyin sözünü etme ağa!" Amed'in gözleri fal taşı gibi açıldı. Biri çıkacak ve Amed'e bu sözleri korkmadan söyleyecek öyle mi? Bu zihinleri yakan bir hayaldi. "Ağa dediğime bakma, senden ne ağa olur nede aşiret reisi!" Hicran yasaklı kelimeleri kullanınca Amed kendine hakim olmadı ve belinden silahını tek hamlede çıkartıp Hicranın kafasına dayadı. "Seni son kez uyarıyorum! Sesini kes!" Hicran korkmak yerine daha da delirmişti. Amed'in blöf yapmasına dayanamıyordu. "Hayatından başkası için vazgeçmiş birini ölümle korkutamazsın Amed!" İşte bu sözler Amed ve Hicranın arasındaki ilişkiyi derinden etkilemişti, bu etkileşim iyi mi kötü mü yalnız hikayede saklı.

Sert acımasız herkesin korktuğu bir adam saf güzel nazik bir kız yolları kesişir aşk olup üstüne birde evlenip çoçuk yaparlarsa ve bunu ailelerinden saklarlarsa ne mi olur gelin görelim Mirzanın ezelin hikayesi 10. Bölümden sonra geçmişe dönecek ve tanışmaları evleneleri konu alınacak Küfür ve +18 içerik mevcuttur Herhangi izinsiz kopyalamada yasal işlem başlatacağım...

Gözümden bir damla yaş düşmüştü, tanımadığım bir adam tarafından küçültülüyordum ve bu daha başlangıçtı. Yok olmaktan korktum. Bir an bu rüya sesli, suratının güzelliği kadar kalbi güzel olmayan adam tarafından un ufak olmaktan korktum. Yo! Neden korkuyordum ki? Babam bana her zaman demez miydi, ''Senin kalbin kadar büyük bir gezegen tanımıyorum,'' diye. Benim kalbim sonsuzdu, onun ki benimkinin yanında sadece küçük bir yıldızdı ama güneşte bir yıldız değil miydi?