Yakın zamanda abisini kaybeden arkadaşım, Zehranur'a... *** "Buğra Duman. Yakışıklı, sempatik, zengin ve popüler. Hayat ona güzel. Etrafındaki onca kıza rağmen bugüne kadar tek bir sevgilisi olmuş; kardeşi. Özge Duman. Güzel, soğuk, zengin ve popüler. Abisinin deyimiyle 'Zümrüt Göz.' Etrafındaki onca erkeğe rağmen bugüne kadar hiçbirine bakmamış." "Normalde 5 yaşındaki bir çocuğun kardeşini kıskanması gerekir değil mi? Ben annemle babama Özge'yi benden daha çok sevin, demiştim." "Normalde bir genç kız her şeyine karışan abisine kızar değil mi? Ben seviyorum, bana karışması hoşuma gidiyor." İki kardeş. Birbirlerini canları pahasına seviyorlar, her ne kadar belli etmeseler de. İkisi de aşkı abi-kardeş ilişkisi sanıyor, ikisi de birbirlerine o kadar bağımlı ki. İki kardeş. Ve Kara Panter ile Pembe Kedi.

Her işin içinden o çıkıyor, unutmaya çalışıyorum, olmuyor. Yeni biri? Mutlaka o sorulardan birisini soruyor. Hayatım, onun esiri olmuş, yokken bile dolduruyor yerini. Benim bir kör talihe ihtiyacım var, biraz şanssızlığa. Benim UĞURsuzluğa ihtiyacım var. *** Kumral bir çocuğun yaz öyküsü bu Şarkılarla geçti aramızdan *** Aşk, bir kalbin sığınadır. Dostluk ise bir bedenin sığınağı. Ama bir kalbi bedenden ayıramazsınız. Eğer denerseniz bu ölüm olur.

"Aşkı yaşamadım ben hiç. Ama ben hep aşkı yazdım." "Aşka inanmadım ben hiç. Ama ben hep aşkı söyledim. " "Biz hiç aşık olmadık, biz zaten aşktan yaratılmıştık." *** "Aşk yolunda benimle yürür müsün?" "Seni sırtımda bile taşırım."

Ne olduğumu bilmiyorum. Bu okulda uyanmış olmam 'Seçim'in bir yanlışı olmalıydı.Ama bunun imkansız olduğunu söylüyorlar. Aslında herkes bir şeyler söylüyor. Benim için ne dediklerinin bir önemi yok. Ben yanlışım. Olmamam gereken yerdeyim. Bu yanlışlığın düzeltilmesi lazım. Çünkü ben burada daha fazla kalmak istemiyorum. Eski hayatıma da dönmek istemiyorum. Ben sadece çocukluğumu istiyorum. Arkadaşlarımın benden korkmadığı günleri. Oysa benden korkmaları için hiçbir sebep yok. Ben ne bir vampirim, ne bir kurt, ne bir hayalet ne de bir kistune. Ben hala insanım.

“5 Kasım gününü hatırla. Patlamayı, ihaneti ve komployu. Bu ihaneti unutmak için hiçbir sebep bulamıyorum. Peki ya o adam? Adının Gay Fox olduğunu biliyorum. Ve 1906'da Parlamento Binası'nı yakmak istediğini de. Peki gerçekte kimdi? N

Görme engelliler yardım amaçlı düzenlenen bu turnuvada hayatımın en büyük korkusuyla 5. kez karşılaşacağımı kim tahmin edebilirdi ki? Bir karar vermem gerekiyordu ve ortada iki büyük seçenek vardı. Ve ben neyi seçeceğimi bilmiyordum. Seçimimin bana neler kaybettireceğini de... Yine de emin olduğum tek şey kazanacağım bir şey olmadığıydı...

biraz kalbinizi ısıtan biraz da içinizi yumuşatan Iste Öyle Sözler

Hep yokmuş, hiç varmış... Bizim masalımızda böyle başladı. Buna masal denebilir mi ki? Öylesine farklıydı ki.Hem kitaplardaki gibiydi hem de kitaplardan çok uzaktı... Hayatıma hiç girmemesini istediğim birinin hayatımdan çıkması üzerine...