Yakın zamanda abisini kaybeden arkadaşım, Zehranur'a... *** "Buğra Duman. Yakışıklı, sempatik, zengin ve popüler. Hayat ona güzel. Etrafındaki onca kıza rağmen bugüne kadar tek bir sevgilisi olmuş; kardeşi. Özge Duman. Güzel, soğuk, zengin ve popüler. Abisinin deyimiyle 'Zümrüt Göz.' Etrafındaki onca erkeğe rağmen bu...
Her işin içinden o çıkıyor, unutmaya çalışıyorum, olmuyor. Yeni biri? Mutlaka o sorulardan birisini soruyor. Hayatım, onun esiri olmuş, yokken bile dolduruyor yerini. Benim bir kör talihe ihtiyacım var, biraz şanssızlığa. Benim UĞURsuzluğa ihtiyacım var. *** Kumral bir çocuğun yaz öyküsü bu Şarkılarla geçti aramızdan...
"Aşkı yaşamadım ben hiç. Ama ben hep aşkı yazdım." "Aşka inanmadım ben hiç. Ama ben hep aşkı söyledim. " "Biz hiç aşık olmadık, biz zaten aşktan yaratılmıştık." *** "Aşk yolunda benimle yürür müsün?" "Seni sırtımda bile taşırım."
Ne olduğumu bilmiyorum. Bu okulda uyanmış olmam 'Seçim'in bir yanlışı olmalıydı.Ama bunun imkansız olduğunu söylüyorlar. Aslında herkes bir şeyler söylüyor. Benim için ne dediklerinin bir önemi yok. Ben yanlışım. Olmamam gereken yerdeyim. Bu yanlışlığın düzeltilmesi lazım. Çünkü ben burada daha fazla kalmak istemiyoru...
“5 Kasım gününü hatırla. Patlamayı, ihaneti ve komployu. Bu ihaneti unutmak için hiçbir sebep bulamıyorum. Peki ya o adam? Adının Gay Fox olduğunu biliyorum. Ve 1906'da Parlamento Binası'nı yakmak istediğini de. Peki gerçekte kimdi? N
Görme engelliler yardım amaçlı düzenlenen bu turnuvada hayatımın en büyük korkusuyla 5. kez karşılaşacağımı kim tahmin edebilirdi ki? Bir karar vermem gerekiyordu ve ortada iki büyük seçenek vardı. Ve ben neyi seçeceğimi bilmiyordum. Seçimimin bana neler kaybettireceğini de... Yine de emin olduğum tek şey kazanacağım...
Hep yokmuş, hiç varmış... Bizim masalımızda böyle başladı. Buna masal denebilir mi ki? Öylesine farklıydı ki.Hem kitaplardaki gibiydi hem de kitaplardan çok uzaktı... Hayatıma hiç girmemesini istediğim birinin hayatımdan çıkması üzerine...
