Burası bizim karanlığımız* Okula vardığımızda ben direkmen merdivenlere koştum eee tabi Aybel bir gün düşmese olurmu..? Tabikide olmaz yazık ya bana düşüp duruyorum, üç yaşında'ki kuzenim bu kadar düşmüyor ya. Kıyamam kendime canım ben. Seviyorum seni haberin olsun. Ben kendimle çelişirken düştüğüm merdivenin yanından kızlar geçti birde bana bakıp gülüştüler. Hayırdır ya noluyor alt tarafı düştük. Kızlara laf attım, 'gülünecek birşey'mi var kız söyle'de biz'de gülelim' kıza bunu söyleyip aman aman nerelere geldik ustaaa bakışı atmaya başladım. Kız ilk önce kahkaha patlattı ardından ise 'demin öldüğünü düşündüğümüz kız yaşıyormuşta ona şaşırdık' dedi. Ben kimim ben Aybel hiç dururmuyum hmm..ASLA!! Bir bölümden kesit eğer beğendiysen içine davetlisinnn ;) Tüm bölümleri düzeltiyorum, aralarda mantık hatalarını farkettim en yakın zamanda halledeceğim. Seviliyorsunuzz <3