"Bir yanım Safa'da bekler, bir yanım Merve'de... Gel sevdiğim, Zemzem gibi aksın varlığın ömrüme." *** Yetim oldukları halde Yüce Allah (C.C.)'ı aile edinen 4 genç kız... Sırf koyu tenli, sıska ve güzel değil diye hor görülen Merve de bu genç yetimlerden biriydi. Hayatta tek gayesi Rabb'ine layık bir kul olmaktı. Ne var ki onunla sürekli uğraşan ve kusurlarıyla alay eden genç bir adam hayatını iyice zorlaştırır. Çağlayan, hayatına girdiğinden bir süre sonra Merve'den uzak duramamaya başlar. Nedenini kendisi de bilmemekte ve kalbine lanetler etmektedir. "Bu çirkin kızda ne buluyorsun?"diye. Oysa bilseydi önemli olanın asıl iç güzellik olduğunu... "Allah sizin ne dış görünüşünüze ne de mallarınıza bakar. O sadece kalplerinize ve işlerinize bakar." *** "İyi misiniz kardeşim?" "Bana kardeşim deme! Ben senin kardeşin değilim çirkin ördek yavrusu!" Örtüsünün altında beyaz ve güzel bir kuğu yatan çirkin ördek yavrusunun masalı...

Güzeldi.. Güzelliği dillere destandı... Onu gören bir kez daha bakardı... Peki ya o her yerde karşısına çıkan sakallı yakışıklı genç adam..? Neden herkes onunla tanışmak isterken, o başını bile kaldırıp bakmıyordu? Neden gönlüne karşılık vermiyordu..? İşte bu hikayede kendini fenomen olmaya adamış bir genç kızın zorlu hayat mücadelesi ve mucizevi bir rüya ile değişen hayat yolu anlatılıyor...

Bölümler yeniden yazılıp DÜZENLENECEKTİR. . . . Hiç beklemediği bir anda, hiç beklemediği bir kişiden, hiç beklemediği bir gizem.. Herşey Aysima'nın takip edildiğini hissetmesiyle başlamıştı. Onu kim neden takip etsindi ki? Bu his sürekli onunla beraber olmaya başladığında, gerçekten takip edildiğini farketti. Bir kapşonlu vardı. Sürekli onu izleyen, takip eden... Yüzü görünmeyen, ama peşini bırakmayan... Aysima onu gölgesi gibi takip eden bu gölgenin kim olduğunu nasıl öğrenecekti? ~♥️~ Başlangıç tarihi: 04.05.2018

Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi. " Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi. Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti. " Bak bakalım burada ne yazıyor?"dedi sesindeki alaycı tınıyla. " Arslan."dedi karşısındaki adam kısık çıkan sesiyle. Ardından Eylül'ün yaka kartını gösterdi Toprak parmak ucuyla. "Peki burada ne yazıyor." "Eylül Arslan." "Aynen öyle." dedi Toprak başını aşağı yukarı sallayarak. Ardından elini kaldırıp yüzüğünü gösterdi. " Bu."dedi sorgulayan sesiyle. " Yüzük." Eylül'ün elini tutup kaldırdı. " Bu."dedi tekrar. Aynı cevabı aldığında ellerini indirip birbirine kenetledi. Ve tekrar kaldırıp herkesin gözüne sokarcasına konuştu. " Birleştir bakalım ne çıkacak ortaya."dedi. Ardından masaya göz gezdirip karşısındaki adama dikti bakışlarını. Birkaç saniye cevap vermesini bekleyip adamın omzundaki elini sıktı. " Evlisiniz."dedi adam fısıltıdan farksız sesiyle. " Doğru cevap." dedi Toprak alayla. Adamın omzundaki elini çekip yüzünü Eylül'e çevirdi. Birkaç saniyeliğine yumuşayan bakışlarını tekrar buza çevirip masaya döndü. Birbirlerine kenetlenmiş ellerini gösterip: " Duyduğunuz gibi biz evliyiz. Daha öncesinde bilmiyordunuz çünkü bilmenize gerek yoktu. Şimdi öğrendiğinize göre herkese afiyet olsun." dedi. Masadan yükselen hayret nidalarını umursamazken masadaki yerine ilerledi. Eylül'ün elini bırakmadan yanındaki sandalyeyi çekip:" Geç güzelim." dedi. Yanlarındaki birkaç kişi duydukları ile küçük çaplı bir şok yaşarken onların gözü sadece birbirleri üzerinde idi.

Sinirli bir o kadar da komik bir hemşire Rüveyda... Öfke kontrolü olmayan; ama bir o kadar da merhametli Mustafa... Yine bir inatçı ve Zor hikayesi... Mor hiç bu kadar güzel görünmemişti insanların gözüne... ❤❤❤

Masal hızla tuvaletten çıkarken Yusufla çarpıştı. Düşmek üzere olan karısını hemen tuttu taze damat. Sonra sinirle söylendi: -"Bu ne acele, seni gören de sevgiline yetişeceksin sanır." Masal başörtüsünü düzeltirken tebessümle cevap verdi: -"O kadar belli mi ediyorum?" Yusuf kekeledi: -"S-senin sevgilin mi var?" Masal hızla kafasını salladı ve: -"Sevgilim, sevdiğim O benim her şeyim. Ama senin yüzünden geç kalacağım. Beni bekliyordur şimdi, çekil." Masal giderken Yusuf kolundan tuttu ve kızı kendine çekti, yüzlerinin arasında birkaç santim kala tısladı: -"Bir de buluşuyor musunuz?" Masal ilk defa onu böyle görüyordu. Ama aklına sevdiğini beklettiği gelince, kocasını göğsünden itti. -"Tabi ki de buluşuyoruz, her fırsatta hemde " Yusuf sakinliğinin son noktalarındayken sordu: -"Adı ne?" Masal kaşlarını çattı, biraz düşündükten sonra cevap verdi: -"99 tane var, hangi birini söyleyeyim... amaa favorim ALLAH..."