Acıyla yere düştüğümde kalkamayacağımı anladım çünkü çok sert vurmuştu. Karnım müthiş bir sancı ile baş başa kalırken bir anda yanıma gelip art arda tekmelerini karnıma savurmaya başladı. Acıdan olsa gerek en ufak bir tepki bile veremiyordum. Daha sonra gözü dönmüş bir şekilde elini cebine attı ve cebinden bir çakı çıkardı. Çakı, bu gece karanlığında parlarken hiç düşünmeden üzerime gelmeye başladı. Yanıma geldi ve çakıyı bir hışımla havaya kaldırıp üstüme savurdu. Lakin o anda güçlü bir tekme yiyerek geriye savruldu, Ama sorun şuydu ki, o tekmeyi ben atmamıştım... ********* Birbirlerini tanımayan iki gencin, sırf aileleri ortaklık yapabilsin diye zoraki evlenmeleri... Bu hikayede Sırma ile Alptekin'in birbirleri için yazılmış ve ellerine tutuşturulmuş rollerini okuyacağız. "Hatıralar yanacaktı, ben bakacaktım. Onlar kanayacaktı, ben kabuk bağlayacaktım. Anıların izleri zihnimde unutulsa da, tenimde kendini hatırlatacaktı" ['Sırma Saçlım' isimli ilk kitaptır.] (Kitabım bittiğinde gerçek kitap yapılabilir)) {Herhangi bir yerin kopyalanması, konu çalıntısı vs. Yani emek hırsızlığı durumunda yetkililere bildiririm. Bu konuda çok ciddiyim.}

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.