''Senden nefret ediyorum.'' dedim tiksinir gibi bir sesle. ''Senden de, bu anlaşmadan da nefret ediyorum!'' Ellerini saçlarının arasından hızla geçirdi. O da benim gibi öfkeden köpürüyor, çenesindeki kemiklerin kendini belli edercesine kasılmasına sebep oluyordu. Öfkeden aldığım nefeslerin haddi hesabı yoktu ve kalbim sanki artık kan pompalamayı bırakmıştı. Gerilen vücudunu kapıya doğru sürükledi ve damarlarının kolayca fark edildiği elleri ile kapı kulpunu kavrayarak çevirdi. Kapıdan çıkmadan önce, ''İğreniyorum senden.'' dedim ve o anda durup histerik bir kahkaha atarak kapıyı kapattı. Bana doğru döndüğünde hızla üzerime doğru yürüyordu. O kadar emin adımlarla geliyordu ki üzerime, bir an geri kaçacağımı sansam da yapmadım. ''Hayır,'' dedi aramızdaki mesafeleri sıfıra indirirken. ''Benden hoşlanıyorsun.'' dedi ve yüzümü ellerinin arasına olarak titreyen dudaklarımı dudakları ile birleştirerek bütün öfkemin uçuşmasına sebep oldu. Lalisa Manoban & Park Jimin. Bitiş Tarihi, 15.12.18

Öldüğüm günü iyi hatırlıyorum, çünkü sen tam karışımdaydın. Seni unutmamın mezarda bile yolu yoktu. Bitiş Tarihi, 23.04.19 Lalisa Manoban & Jeon Jungkook.

Kızılçam ya da söğüt ağacı. Annenin ninnisi, göklerin inleyişi. Siyah bayrak, kara çarşaf. Denizin sesleri, okyanusun efendisi. Lalisa Manoban & Jeon Jungkook. Hayran Kurgu. #1 Bitiş Tarihi, 23.03.2020

"Tehlikeli sulardasın Ji Sun. Yüzmeyi bilmediğin sularda." Boynuna dudaklarımı bastırıp başımı kaldırdım. "O zaman bana yüzmeyi öğret Jeon." Kalbimi unutturacak şekilde güldü. "Öğreteceğim." ©kookiloji | 2019, Temmuz

Hayran Kurgu #1 Dokunmak. Her şey böyle başlar bazen. Karşındakinin bedenini görmek, onun tenini hissetmek, keşfetmek... Sonra aniden bir şey olur. Karanlık tarafının aydınlandığını hisseder insan. Artık bir bedene dokunmak yetmez, onun ruhuna da dokunmak ister. Vücudundaki sahip olmak istediği tek yer, Elini göğsünün üstüne koyduğunda atışlarını hissettiği kalbi olur.

Galiba ben karşı dairedeki çocuğa hiç düşünmeden aşık olmuşum. Kitap tasarımı Mavilc

Zıtlıklar her zaman uyumsuzluk getirirdi. Mesafeli, idealist ve kalbi buz gibi bir kız, onun aksine sıcacık kalbi ve çocuk ruhuyla gülümseyen bir erkeğe sadece yadırgayarak bakardı. Birbiriyle alakasız iki insan, el ele olamazdı. Soğuk eller, ellerini tutana kadar böyle düşünüyordu. Onu bekleyen kimse yok sanıyordu, deli olduğunu düşündüğü çocukla, bir sabah karşılaşana kadar. Zıtlıklar uyumsuzluk getirirdi ama aşkın gözü kördü. Kız, bunu kalbi çocuk tarafından kör edildiğinde anlamıştı. Kim Taehyung

"don't smile on me, light on me." 290519 • viamane [rosekook]