Arızanın ta kendisi olan adam DOĞU ÜZEYİROĞLU! Ne çok iyi ne çok kötü. Onu acımasızlaştıransa kardeşinin bir başka kıza ondan habersiz nakil edilen kalbi. Batu'nun kalbini geri almaya ant içtiği günlerin azabını ise yaşam çiçeği yeni oksijen almış İnanç Gürmen çekecekti. Sessizliğin içinden doğmuş Ekinezya. Bütün sessizliğini Doğu Üzeyiroğluna karşı bozmuş hazırcevap bir dişi. Kızılperestin acılarına göğüs geren, Her darbesinde dimdik ayakta duran, İblisin cazibesine kapılan Gürmen kızı. Nakil edilen kalbi ARIZALI geri alabilecek mi? Peki ya bu savaşta ölüm olsa? Kalbi aldıktan sonra pişmanlıklar sarsa? Geri dönüşümü olmayan yollara direksiyon çevrilecek mi? COPYRİGHT © TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Ateş saçan gözleri bedenimi süzerken sinirle gözlerime kaldırdı bakışlarını . ' Ayağınıza kadar gelip seni istedik diye sakın istendiğini sanma . ' Gözlerim dolmaya başlarken korkakça nefes almaya başladım . ' Ömrünün sonuna kadar eziyet göreceğin bir adamdan ne aşk bekle ne de sevgi . Çünkü sen sırf abin ölmesin diye aldığım .. ' Duraksayıp sabır çekerken daha sinirle gözlerime döndü . ' Almak zorunda olduğum bir kızsın o kadar . '

Eski adı:Artık Benimsin Hikaye adı değişti. Mafya hikayesidir. Şiddet ve cinsellik içerir. KESİT (bölüm 2) Korkuyla kapıyı tekrar açmaya çalıştım açılmayacağını bile bile. Bütün vücudum bana yapacaklarını hissedercesine titriyordu. Tam arkama geldi ve durdu. Elini kapının kolundaki elime götürüp ordan çekti ve beni kendine çevirdi. Buz gibiydi, dün geceki gibi duygusuz ve buz gibi! -"Anlatmak istediğim bir şey var mı küçük kız?" Diye sordu tehdit dolu bir sesle. Ardından iri eliyle gözyaşımı sildi. Çaresizce titrerken belime dayadığı silahı hissettim. "Şu anda istediğin kadar susabilirsin. Fakat birazdan bu odadan çıkıp gittiğimizde seninle gerçekten konuşacağız." dedi ve silahı bastırdı. "Seni kimin gönderdiğini, neden gönderdiğini ve diğer bütün sorularımı cevaplayacaksın." Son çarem ondan insaf dilemekti. Kekeleyerek konuştum. -"L..lütfen bırak beni. Benim bir suçum-" Dinlemeden lafımı kesti. -"İki seçeneğin var. Konuşursun, canını fazla yakmamaya çalışırım. Yok eğer zoru seçmek istersen nefesini şimdi tüketme. Lazım olacak." Ekin Asar & Bulut Özen *Tecavüz yoktur.

Karanlığı içerisine hapsetmiş bir çift kahverengi göz! içi ve dışı kara olan bu adam adeta ölümü andırıyordu bakışlarıyla sevdiriyordu cenneti de cehennemi de! Sadece bir kez bakmak ve gözlerinin içinde kaybolmak gerekiyor ölüm kokan nefesini hissedebilmek için! ///// "Bugüne kadar gitmemi hep söyleyen sen değil miydin? Bende öyle yapıyorum işte"diye açıkladı tepkisiz ve soğuk bir ifadeyle. Ben bir kaç saniye duraksadım söylediklerinde haklıydı tanıştığımızdan bu yana her zaman hayatımdan çıkmasını istemiştim fakat şimdi öyle değil her saat her dakika yanında olmak istiyordum. "Evet ben söylemiştim ama şu an öyle düşünmüyorum"diye itiraf ettim. Araf bu itirafı yapmam için tetikte bekliyor gibiydi. "Şu an nasıl düşünüyorsun peki?"diye sordu. Önce derin bir nefes aldım beni pür dikkat dinliyordu. "Kim olduğumu biliyorum, neler yapmak istediğimi, beni üzecek şeyleri artık öğrendim. Her gün aynı hisle nasıl baş ederim öğrendim ama senin yanındayken hep o güçsüz kız kalmak istiyorum!"diye fısıldadım Araf'ın gözlerinin içine bakarak. "Ben gitmeni istemiyorum! Gideceğin düşüncesi bile benim içimi yakıp kavururken senden gitmeni nasıl isteyebilirim?"diye mırıldandım.

Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Ne iyiler göründüğü kadar iyi, ne kötüler göründüğü kadar kötü... × × × "Neden bu kadar sakinsin?" Gözlerime gelmeyen gözyaşlarıma teşekkür ederken omzumu silktim. "Ne yapmamı bekliyorsun? Sana bağırıp çağırmamı mı?" "Yani, evet. Yanına gelirken öyle ihtimalleri hesaba katarak gelmiştim." Gülümsedim. "Nefret bile etmediğim insana bağıramam. Hem sana bir şey söyleyeyim mi?" Nefesimi verirken gözlerimi kapatıp açtım saliselik bir zamanda. İşaret parmağımı kaldırarak göğsüne bastırdım artık ilk günki gibi parlamayan mavi gözlerinin derinliklerine bakmaya çalışırken. "Benim en azından bir kalbim var. Ama sende o da yok. Kalpsizsin sen. Ve bir şey daha söyleyeyim mi?" Ruhsuz bir gülümseme yerleşti yüzüne, işaret parmağımı biraz daha bastırırken göğsüne. Parmağımın altında hızla atan kalbi, söylediklerimi inkar etmek istiyormuş gibiydi sanki. "Kalbi olmayan insanlar, sürünürmüş..."

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAPLAŞTIRILMIŞTIR. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE. Bir beden, iki kimlik. Cenk'i alt edip hayatını geri kazanmak için Bora'nın aklına uyan Derin, akıl hastanesindeki Kumsal'ın kimliğine bürünür ve kendisini birdenbire acımasız oyunların ortasında bulur. Savaş Atan'la olan oyunu kurallarına göre oynamak zorundadır amma kurallardan bihaberdir. Kısa zamanda Boğaç'ın desteği ve kıvrak zekasıyla Savaş'ı tam avucunun içine alacağını düşünürken Kumsal'ın gizlice oyunlara dahil olmasıyla tüm planları suya düşer. Bu akıl almaz oyunları okurken hayal gücünüzün sınırlarının zorlandığını hisseceksiniz. Aşk, nefret, tutku, acı, ölüm hepsi bir arada.

Başlama Tarihi: 27.10.16 Romantizm#4: 03.02.17 Hikayenin ilk bölümleri yıllar öncesine aittir. Gelişmemi izlemek istediğim için bu bölümlere dokunulmamıştır. Bir varmış bir yokmuş diye başlattı bir kadın masalı. Bir varmış bir yokmuş diye devam ettirdi ikinci kadın anlatılanları. İçerde bir yerde yalnızca beyni oluşan biri söz istedi üçüncü kadın olarak ve sonra devam etti ona söz vermeyen dördüncü kadın anlatılanlara. Altı, yedi, sekiz ve dokuz dedi birinci kadın buranın sahibi olarak ve sözü verdi dördüncü kadına. Dördüncü kadın tırmandı kelimeleri ta on dokuza kadar. Dokuz dedi, beni ürkütür ve verdi sözü beyni oluşan içerdeki kadına. Sözü aldı içerdeki kadın ve başlattı kimsenin anlatmaya cesaret edemediği o yaşanmışlıklara. Bir yerde durdu önce burası yirmi beş durağı olmuştu sonra devam etti anlatmaya. Yirmi altı dedi önce artık kolu çıkarken, Yirmi yedi dedi sonra bacakları annesinin karnını tekmelerken, Yirmi sekiz dedi midesi tüm yaşanacakları annesinden çeker alırken, Yirmi dokuz dedi dördüncü kadına nispet yapar gibi bir gür sesle, Otuz dedi çığlıklar, gözyaşları ve kanlı bir mücadele içinde, Ben üçleri seven bir efsaneyim, anlatılan masallarda sadece varmış denilen o kısımı severim ve otuz benim en iyi halim. Otuz sadece yaşayan yanım ve otuz oluşturur Anka diye adımı. Geriye baktığımda otuz ceset görürüm her birinin üzerinde bir tüy bırakarak. Ve masal sona yaklaşırken kazanmaz iyi olan kimse. Çünkü geriye sadece ben ve bıraktığım tüylerim kalır. Altında tek renkten oluşan kızıl bedenlerle.

Dikkat Etmeyin Bağımlılık Yapmaz. "O sabah Ziya Holding'te her şey alışanın aksine ilerliyordu. Durup dururken çıkan tartışmaların ardından değişen konumlar; Güney ile Zeynep'i bir araya getirdi. Bütün holdingi sert tavırlarıyla etkisi altına alan adamın enteresan alışkanlıklarını kontrol edebilmek için direnen Zeynep'in kendince katı kuralları vardı. Mesela, kimse onun mavi saçlarına karışamazdı. Ama Güney bunu yapmış, sıradanlaşmasını sağlamıştı. Ya da, olmak istemediği yerde tutmuş; bunu ona zorunluluk saymıştı. Daha doğrusu, şıkları elemesinde yardımcı olarak; doğru yol olarak saydığı kendisine bağlamıştı kızı. Habersiz çekilen fotoğraflarını paylaşmış, gizlice evine girmiş, eğer bir eşyası kaybolursa sorumlu olmadığını söylemişti. Anı defterini doldurmasında da çok yardımcı olmuştu. İlk sarhoşluğunu yanında geçirdiği adam, Zeynep için özel sayılırdı. Peki, ona hayatını adayabilir miydi? Her sabah içki içerek güne başlayan bir adamla yaşayabilir miydi? İşten başka hobisi olmayan, sevdiğinde ne yapması gerektiğini bilmeyen Güney'in çabaları sadece kendi içinde devam ediyor, kendini kimseye kanıtlayamıyordu. İkisi de, uğurlarına biçilen gökyüzünden haberdar değildi. Genlerine dahi karışan alışkanlıklar günü geldiğinde yok olur muydu, bilinmez ama; Kesin olan tek şey, bu efsanenin sıradan olmayan bir sonu hak ettiğiydi. 🎊 "Tesadüf denen şeylerin, mucizelere uydurulmuş kılıflar olduğunu da göz önünde bulundurursak, başıma gelen en güzel mucize sensin sanırım?" 21.05.2016:#775 Mizah 15.09.2016: #1 Mizah (Ver mehteri ver!) 16 Mayıs 2016- 2 Şubat 2017 (02:50) ©Tüm hakları saklıdır. Wattpad Platformunda ki ilk ve tek Çılgın Asistan adını taşıyan hikayedir!

Genç bir yazar olan Mabel yeni yazdığı kitapta karakterlerinin birbirine olan aşkını istediği gibi yazamadığı ve o aşkı okurlarına tam olarak hissettiremeyeceğinin stresini yaşarken aklına bir fikir gelmiştir. Ya o da kitaptaki erkek karakter gibi birine aşık olmaya çalışsaydı ne olurdu? Gelin hep birlikte öğrenelim.

Yeraltı dünyasının kalbi Kapan. Tüm pisliklerin kaynağı. Kaçak dövüşlerin ev sahibi. Asi'nin evi. Tüm hayatı. Yaşama şansı. Ne kadar şanssa artık. Yeraltı dünyasının yenilmez asi kızı. Taki o geceye kadar. Bir kaç saatte tüm hayatını değiştirecek bir maç. Kazanmak mı? Kaybetmek mi? *** "Geçmişinden kurtulabilir misin? Ağzımdan dökülen kelimelerle beraber gözlerimi açıp bedenimi çevirdim. Suratıma bakarak bir kaç saniye düşündü. Yüzünde bir pişmanlık sezmiştim. Derin bir soluk alıp bıraktı. "Kurtulmak istesek bile kurtulamayız. Bizler geçmişimizle var olur ve geleceğimizlede var olmaya devam ederiz. Gözlerini üzerime dikip konuşmuştu. Konuşurken söylediklerinin doğruluğuyla canım sıkılmıştı. Evet geçmişten kurtulamazdık ama ne bilim işte başkasından ağzından bu sözleri duymak... Yine sessizliğime gömülmek amaçlı araziyi seyredip parmaklarımla oynamaya başlamıştım. Bu sefer o konuşmuştu "Peki pişmanlıklarımız?