"Yapmayı en sevdiğin şey ne?" Bu sebepsiz ve ani sorduğum soru ile bakışlarını bana yöneltti. İşte bunu çok seviyorum, onun bal rengi gözlerinin beni görmesi! "Uyumak" kısa ve net! Sadece uyumak. Bu sefer o bana beklemediğim bir soru sordu. "Simay, sence 'Ölüm gerçekten bir son mudur?'" Bu soruya pek anlam veremesemde...
"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?
Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...
''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geç...
