Bilinmeyen numara: Selam ağzını yüzünü yediğim

.

"İki kayıp ruh bir sokakta kesişebilir mi? Peki ya biri katil, biri kurbansa?" Bir bütünün parçası olamadım zaten ben hiç. Herkes birilerine aitken, benim ait olduğum yerde hiç kimse yoktu. Bir ailem, bir evim, bir işim hatta bir adım bile yoktu. Bana nasıl seslendilerse o, oldum. Bazen bir genç, bazen bir yoksul... Çoğu zaman yetim dediler. Bana göre ben, kimsesizim. Belki biraz da hissizim ya da sadece kimliksizim. .. Noktalama ve yazım hataları düzeltilecek. 📍

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Güneşi beklerken fan hikayesi olan Patron aşk ile geçmiş arasında kalan bir adam ile imkansıza aşık olmuş bir kadının hikayesini anlatıyor... Bakalım seçilen şey aşk mı olacak yoksa her şey olduğu gibi devam mı edecek ?

Düşündü... Gülmekten başka elinden ne gelebilirdi? O da güldü...

... ''Bana bir söz ver '' nefesi yüzüme çarparken zorlukla yutkunup ela gözlerine baktım. Bakışlarında o kadar çok duygu besliyordu ki saatlerce gözlerine bakmak istiyordum. Aşk-Nefret-Özlem-Hüzün-Acı ve daha bir çok duygu dolu bakışları dudaklarıma kaydı. '' Ne olursa olsun , ölüm bizi ayırana kadar beni bırakmayacağına söz ver Lucy. '' Onun çok sevdiği dudaklarımı dişlemeye başladım. Bakışlarım gözlerinden , öpüşmekten dolayı pembeleşen dudaklarına kaydı. Seslice yutkunup heyecanla aldığım nefesimi düzene katarak konuştum. '' Ölüm bile bizi ayıramaz Zayn. Seni asla bırakmayacağım. '' Dudaklarımızı tekrar birleştirdiğinde gözlerimi kapadım ve kendimi ona teslim ettim. Since: 14.08.2013