Destansı bir aşkın iki gölgesi... Aynı tende hayat bulan, birbirine sürgün edilen iki kardeş... Biri daha doğmadan kaderi yazılan... Diğeri can yarısına düşman olmak zorunda bırakılan... Kanlı bir yemin... Mazinin karanlığından doğacak büyük bir aşk... Yalnızlığıyla, gücünü ve cesaretini harmanlayan, zeki ve gözü kara adam; Yaman... Kardeşinin fedakarlığını kalbinde yara eden, özgür ruhlu bir adam; Noyan... ALACA... Yaman ve Noyan Uluhan'ın hikayesi... 2023 yılında sizlerle...

Mihriban gülüyor, kıkırtılar bırakıyor ve farkında olmadan karnını okşayan kocasını hissediyordu. Uzun kavak ağaçlarının yanına vardıklarında Gülsarı yavaşladı, ufuğa doğru usulca yürürken kocasının göğsüne sırtını yasladı. Kocası saçlarının kokusunu içine çekerken atın eyerini tuttu. Mihriban ufuğa dalmışken, "Sonunda ne var dersin? Dünya bu köy mü? Bu köy kadar küçük mü? Çıkacak mıyım şu köyden, görecek miyim engin denizleri?" dedi ve Gülsarı'nın yelelerini usul usul okşadı. Sözleri kocasını etkilemişti, Emin atın üstünde duran karısını bir nebze daha kendisine çekti. Ne yaptığını sorgulamak umrunda bile değildi, Mihriban dilberi karısı değil miydi? Koynuna alsa, bir nebze sevgi verse kim neye karışırdı? Peki ya Cennet? Gerçek sevdası Cennet miydi? Öyleyse Mihriban'ın her halini sevecekmiş gibi hissetmezdi ki. "Kader," dedi net bir sesle. "Kader Mihriban, kader."

Gamze, sessizliğin içinde kaybolmuş bir kız. Ömer, kalbinin sesine kulak veren bir adam. İki farklı yalnızlık, kaderin avlusunda kesişirse... Gamze'nin dilsiz sessizliği, Ömer'in en derin yarasına mı dönüşecek, yoksa sonsuz bir aşka mı?" Bir Anadolu konağında geçen bu aşk hikayesinde, gelenek, gurur ve sevda birbiriyle savaşacak. Ömer, Gamze'yi yalnızca seyretmekle yetinecek mi, yoksa tüm dünyaya karşı onu sahiplenmeye cesaret edebilecek mi? Bir aşk, bir bekleyiş... Ve gözlerden konuşan bir sessizlik."