❝ Gün geçtikçe büyüyorsun Beverly, bende yaşlanıyorum. Gün geçtikçe güzelleşiyorsun ve sen güzelleştikçe seni daha fazla koruma altına almam gerekiyor.❞ +18 smut sahneler bulunuyor. Rahatsız olanların okumaması önerilir.

Hayatta birçok şeyi seçimleriniz doğrultusunda yaşayabilirsiniz. Peki ya kaderinizdeki kişiyi? Her zaman onu seçebilir misiniz? Bazen hayatın tepetaklak olması, kökünden değişmesi için gereken sadece küçücük, kısacık bir andır. Tek bir an... Asya belki de o gün kafeye gitmeseydi o adamla göz göze gelmeseydi sıradan yaşamına devam edebilirdi... İhtimaller sonsuz olsa da kaderin önüne geçilmeyeceğini o da zor yoldan öğrenecek. Kaba saba, kendi naif bedenini korkudan titretecek kadar heybetli ve baştan aşağı dövmeyle kaplı olan o adamla. Ali'yle... ~~ Argo, küfür ve +18 içerik vardır! ****** Hikaye 22 Haziran 2019 tarihinde yazılmaya başlanmıştır. Hikaye 16 Eylül 2020 tarihinde tamamlanmıştır. TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR! HERHANGİ BİR ÇALINMA VEYA KOPYALANMA DURUMUNDA LÜTFEN BENİ HABERDAR EDİN ZİRA O KİŞİ VEYA KİŞİLERE YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR! ******** #onsekiz kategorisinde 1. Sırada 🌟 #kitap kategorisinde 2. Sırada 🌟 #nefret kategorisinde 3. Sırada 🌟

"Kimsin sen ?"diye sorması ile ruhsuzca kıvrılmıştı dudaklarım yeniden...Gri boş bakışlarımı koyu kahvelerine diktim, başımı hafif sağ omzuma doğru bükmüş psikopat ruhumu dışa vuran bir ifade ile bakmaya başlamıştım ona... "Ben ölümün ayak sesleriyim komutan..Peki sen kimsin?"sesim bir fısıltıdan farksız çıkmıştı, fazlasıyla soğuk...

"Bir randevumuz var sanıyordum" Zack Bressler! Dylan, gözlerini açtı. "Kabul ettiğimi hatırlamıyorum" dedi sert bir sesle. "Sen bana sadece emrivaki yaptın." Zack, cıkcıkladı. "Dylan" dedi kınar bir sesle. "Sana bir tavsiyem var benim sevgili müstakbel sevgilim" dedi. Sesindeki alay fark ediliyordu. Gazeteleri okuduğu belliydi. "Eğer hemen buraya gelmezsen adam gönderir seni zorla getirtirim. İnan bana, buraya gelmek dışında bir seçeneğin yok." Telefon kapandı. Dylan, gözlerini kırpıştırarak telefona baktı ve ardından ayağa kalktı. Banyoya doğru giderken bir an durdu. Gazeteler hala sehpanın üstünde duruyordu. 'BÜYÜK DÖVÜŞÇÜNÜN GAZETECİ SEVGİLİSİ' diyordu manşetlerden birinde. Bir diğerinde ise 'ESKİ DÖVÜŞÇÜNÜN GİZEMLİ GAZETECİ SEVGİLİSİ!' diye bahsediyordu.

Çocukmuşum, asla da büyümeyecekmişim; evet ikiniz de yüzüme vurduğunuz için artık ben de ne bok olduğumu biliyordum. İstemediğim olduğunda bencil davranıyormuşum; hep aynı muhabbet... Oysa ne kadar özür dilemişti bunları bana önceki söyleyişinde. Benim hakkımda düşünceleri değişmeyecekti. Benim hakkımda hiçbir şey değişmeyecekti. İstedikleri an hava alması istenen bir mahkum gibi davranıp yine özgürlük için beni teşvik edeceklerdi. Sokakları vaat eden o değil miydi? Normal olmamı isteyen? Sahi o insanlar sevmez miydi birini, ya da sokaklarda boş boş gezmeyi? "Ya biri bulsaydı seni!" diye bağırdı evi inleterek. Öldürürler miydi? Bu defa kurtaramaz diye mi korkuyordu...? Bunun sorumluluğu muydu onu ezen? Nasıl kurtarırdım onu bu derdinden? Nasıl kurtulurdum bununla yaşamaktan? "Keşke tutmasaydın beni."

"Harry, sevgili oğlum... Aşık olduğum kadının kızıyla iyi anlaşmanı istiyorum." "Bana kucak dansı yapacaksa neden olmasın?" |Harry Styles Fanfiction|

Wattys 2021 Kazananlarından Canan Karaman mesleğine aşık bir psikiyatristti. Aynı zamanda evin tek kızı ve babasının herkesten sakındığıydı. Aşk ona uğrayacak gibi durmuyordu. Neyse ki yeni taşınan karşı komşuları başkomiser Ahmet Turan Baştuğ ile tanışması uzun sürmemişti. Dildar adlı kitabımın yan kitabıdır. Bağımsız olarak okunabilir. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

"Erkek seviştikçe sever, kadın sevdikçe sevişir." +18 içeren sahneler vardır. ♤♧♤ Soğuk dudakları boynumda kavurucu izler bırakarak dudaklarıma uzandığında ayak parmak uçlarıma yükseldim. Tenimi sarıp sarmalayan heyecan vücuduma tatlı bir titreme bahşederken kalbimin ritmi hızlanmış, sanki sadece onun için atıyormuşcasına yerini belli etmeye çalışıyordu. Hızla inip kalkan göğüs kafesim ve titrek nefes alışverişim onu etkilemiş olmalıydı ki dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı. Kendini daha da bastırırken kadınlığımın üzerinde hissettiğim sertlikle anlık nefesim kesildi. Parmak uçlarını çenemin altına koyup başımı kaldırmamı sağladı. Soğuk dudaklarını alev almış dudaklarıma değdirip fısıldadı. "Seni istiyorum..." Dudaklarını dudaklarıma bastırıp beni tamamen etkisi altına aldı. Başım dönüyordu, tutunacak yer ararken ellerim ensesinde birleşti, ayaklarımı hissetmiyordum. Çarpıcı kokusu tenime işlerken, dudaklarının tarifsiz tadı dünyanın sekizinci harikası gibiydi. Nefeslerimiz birbirine karışırken usulca geri çekildi, "...şimdi şuan benim ol."diyerek fısıldadı. Nefesi tenimi delip geçmeye yetmiş, her bir dokunuşu aklımı başımdan almıştı. Başlangıç tarihi ; 23 Aralık 2019

Betül yetenekli bir aşçıdır. Çevresinin ısrarıyla evlenmek için evlilik görüşmeleri yapmaya başlar. Bu görüşmeleri yaparken ev sahibinin oğlu Yüzbaşı Fırat'a ilgi duymaya başlar. *atıfet:karşılık beklemeden duyulan sevgi (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

"Ona bir bak! Onunla beni bir arada düşünebiliyor musun gerçekten?" ☙ ❧ "Onu istemiyorum! Onunla ilgili hiçbir şey istemiyorum. Onu görmek bile istemiyorum ama sen ikimizi bir araya getirmek için canla başla çabaladığından onu sürekli görmek zorunda kalıyorum!" ☙ ❧ "Beni hayata döndürecek kadın o mu? Ona dönüp bir baksana! Hiç bana benziyor mu? Birbirimizin ne kadar farklı olduğunu göremiyor musun?" ● O Kuzgun'du. Kuzgunlar gece gibi siyah olurdu. Gecenin karasını kanatlarında taşır, yüreğini de siyaha boyayan duygular gözlerinden okunurdu. Asla acısını belli etmez, asla gün ışığına aldanmazlardı. Aşkın varlığını dahi bilmezler, onu görmek ve solumak istemezlerdi. Karanın rengini almış ruhları, bir sis gibi hareketlerine yayılırdı. Kuzgun yakardı; siyahıyla, gecesinin acısıyla, sevişiyle ve acısıyla. O ne kadar siyahsa, ben o kadar beyazdım sanki.Gece gibi kara bakışlarına bakıyor ve görsün istiyordum. O kadar derin, o kadar koyu ve o kadar çok şey anlatan bir bakıştı ki, içim titredi. Peri'si olarak ona tutunmak, o bakışlardaki acıyı ve çaresizliği ondan alıp sonsuza kadar yok etmek istedim. Bana ihtiyacı vardı ve bunu dile getiremiyordu. Çünkü çok gururluydu. Çünkü gururun onu koruduğunu düşünüyordu. Oysa gurur, bizi hayattaki güzel şeylerden alıkoyuyordu: cesaretli olmaktan, korkusuz olmaktan, sevmekten. Ona, "Yeter artık," diye fısıldamak istedim. "Görmelisin artık beni. Ve teslim olmalısın..." Ama hiçbir şey diyemedim. Biz kelimeler hakkında ne bilirdik ki? Ve duygular hakkında? Konuşamayacak kadar yoğun duygular boğazımızda düğümlenirken titrerdik ancak dil kemiğe bürünüp de söze gelmezdi. Su bütün sızıları dindirirdi ama suyun sızladığını kimse bilmezdi. Gözlerimi kapatmak istedim. Suyun sızısını içimde hissetmek istedim. Sızılarımı dindirebilseydi, ona ne derdim? AŞK SERİSİ 4. KİTAP