Lillian Bennet, sosyetenin en havalı ve en olaylı Leydisi idi. Bir erkek kadar serseriydi ama içinde kimsenin bilmediği, derin yaralar gizliydi. Aşkı onun hem kaderi, hem de lanetiydi... Damien Christian Maine ise aile yadigarı zekası ve yakışıklılığı ile koca avcısı annelerin son dönemlerdeki gözdesiydi. Evlilik ise yakın dönem planları arasında ilk sıralarda değildi. Kaderin yedi yıl sonra bir araya getirdiği iki eski düşman için neler planladığını ise kimseler bilemezdi...

#Mizah 37 #Eğlence 12 Kamp-ı Eğlence başlığı altında toplanan bu hikaye size: ▶Mavi gözleri ile bir şaheser olduğunu düşünen ve iç sesine diss atan "Her ne kadar ergen değilim desende sivilcelerin bir yerden sonra patlak veriyor." Bediz'in; "Kızım ben sakızı yapışmış kabından çıkaramayınca öyle çiğneyen biriyim, neyden bahsediyon sen?" ▶Atarlı, tripli, hakiki Türk kızı olan, maçkolik, ofsaytı bilmesiyle övünen Derenin; "Hayat Quaresma'nın kramponları kadar renkli değil." ▶Ağır abi tavırları ve soğukluğuyla, atanamayan öğretmen görünümlü soğuk Ekin'in; "Hapishanenin yanından geçsen müebbet yersin." ▶Güzelliğine düşkün ,kaşargillere laf sokmayı iş edinmiş Başağ'ın; "Hani rimelini temizlemek için kirpiğini çekersinde iki tel kopar,için cız eder.İşte öyle hissediyorum." ▶Açlığıyla ün salmış,çok yiyen birini düşman edinen, yarım ton insan Etonun; "Midemde bukelemonlar sevişiyor birbirlerini görmeden." ▶Gözlüklü ergen, yüzünün üçte biri kaşla kaplı Minenin; "Hayat benim renkli gözlüklerimden daha komik gözüküyor.Gelin bakın" ▶Yeni nesil çaycı sarı bezli Ali'nin "Bir sek dileğim var buzlu ol yeter." trajikomik maceralarını anlatacak.Epizot olaylar birbirini kovalarken gülerken düşmemeye dikkat edin! Burada herkesin beyni pelte kıvamını almış, kulaklarından akıyor.Bu kamptakiler kaleden kaleye gol atan, hatalarıyla yüzleşmek varken hatalarıyla yüzsüzleşen, nefes almıyorsa ölmüştür mantığıyla hareket eden, harama uçkur çözmeyen, o garip insanlar. Eğer sizde öyleyseniz buyurun gelin, Yadırgamazlar sizi...

Kalplerinde "sevdayı" taşıyanların hikâyesi: Kış Masalı Kar Şarkıları 2 Hayat akıp giderken azalır mı sevda, yoksa geçen zaman daha mı sevdirir âşık olduğunu insana... "Beni sevmekten hiç vazgeçmeyecekmişsin gibi hissediyorum" "Seni sevmekten hiç vazgeçmeyeceğim, ölene kadar sol yanım senin" Ali ve Sinemis... Aşklarını evlilikle bütünleyen bir çift... Ve diğerleri. Bu hikâyede bir çok aşk hikâyesinin ayak seslerini duyacaksınız. Yolu aşktan geçen herkesin bir şeyler bulacağı bir hikâyenin, içinde her mevsimi barındıran yollarında yürümek ister misiniz? Kalbinizi açın, kocaman aşklar kucaklayacak sizi ve çok başka atan kalplerle tanışacaksınız...

👔Ayaz ❤Zeynep👠 Eğer iki insanın kaderi bir yazılmış ise zaman mekan bir şekilde o iki insanı bir araya getirir.

Bir kadın, kaşları Zülfikar, cemali ay... Bir adam ruhu cehennem kalbi kanrevan... Oldukça sıradan bir şekilde yaşamına devam eden iş adamı Azat Demirbüken'in yaşamı, İran'a olan iş seyhati ile baştan sona değişmekle kalmayacaktı. Atış talim sahasında gördüğü kara gözlü Ashraf onun hem kutsanması hem de felaketi olacaktı. Zira kader ipine çoktan aşk düğümü atılmış, yağlı urgan misali ruhuna dolanmıştı. 'Ona aşık olduğumu asla kelimelerle anlatamazdım. Susardık çoğu zaman . Konuşursak ezilirdi sözcükler aşkımızın haşmetli gücünde... Koyardı başını omzuma , dokunurdum dudaklarına. İçerdim kana kana aşkı ... Gözlerimiz buluştuğunda hissederdim ruhunun titrediğini... Kadıköy sahilinde otururduk yere , önümüzdeki koca denizin kokusunu değil de onun kokusu dolardı ciğerlerime...' 'Onu çok sevdim ben..' dedi, kadın. Avuçlarında tuttuğu gül yaprakları gibi ölü ve ruhsuz şekilde çökerken gece üstüne. 'O, asla benim olamayacak, olmayacak bir melodi gibiydi. En büyük korkum onu kaybetmek iken aslında ona asla sahip olamadığımın farkına dahi varamadım. Ben ona bakmaya kıyamazken o her gece kendini yeniden ve yeniden öldürürdü. Ve ben bunun farkına varmadım...' dedi, adam. Rakı masasına İstanbulun günahları misali çöken sessizliği parçalarken. 'Aşk gelir ve gider. Olay onun gitmesinden öte senden ne aldığıdır.' Geçmişin pençelerinde esir düşmüş Ashraf'a aşık olmaya başlayan Azat, geçmişin izlerini genç kızın ruhundan silebilecek mi? Her gece anıların acımasız ağırlığında ezilen Ashraf geçmişi unutabilecek mi? Kaderle oynanan bu kumarda galip kim olacak? Gelecek mi yoksa geçmiş mi? Zarlar atıldı ve oyun başladı..

İzlerimiz, bunlar bizim kaderimiz ve bizi bırakmayan tek şey kaderlerimizdir. Biz izimizden ibaret değiliz ama izimiz bizden ibaret. Kendimizi buna adadık. Gelecekler, az kaldı... - "Bir karanfil, işte siz oydunuz..." - 07.19 savaş kategorisi #10 Kapak tasarımı: @kairosay