Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

While falling in love with a drug kingpin, Tikera must prove she can survive in his dangerous world - and convince him their relationship is worth fighting for. ***** After dropping out of university and setting her sights on traveling to Europe, twenty-three-year-old Tikera Copeland is desperate for a job. So when she innocently applies for a gardening position and immediately gets hired, she's shocked to discover that her "real" job will be tending to a bunker full of thriving, (definitely) illegal weed plants. Intrigued by this world she knows nothing about, Tikera agrees to stay, but her growing feelings for "The Boss" -- the mysterious drug kingpin who owns and grows the plants -- quickly complicate things. He's falling for her too (and she knows it, even if he won't admit it), but breaking through his icy exterior won't be easy. And with thieves, vengeful hitmen, and rival kingpins threatening them at every turn, will they even survive long enough to find their happily ever after? [[word count: 100,000-150,000 words]]

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

İnsanları dış görünüşüne göre yargılayan bir toplumda yaşıyoruz. Beste'nin de başına ne geldiyse dış görünüşünden gelmişti zaten. Erkek arkadaşının onunla parası için çıkıp onu aldatması mesela. Aldattığı kişininde Beste'nin en yakın arkadaşı olması. Aşık olduğu kahramanım dediği babasını şirketteki odasında yarı çıplak bir vaziyette sekreteriyle öpüşürken görmesi.. Siz olsaydınız Beste'nin yerinde ne yapardınız? Beste annesine söyleyemedi bu olayı. Zaten bu olayı annesine söyleyip üzmenin bir anlamı yoktu ona göre. Annesi kocasının ufak kaçamaklarını bilen bir kadındı zaten. Beste gitmeyi tercih etti. ABD'de eğitim görmeyi. Ufak bir pürüz vardı bu hikayede. Bu pürüzde Beste'nin intikam istemesiydi. Beste artık saf ve çirkin bir karakter olmaktan çıkmıştı. Artık o bütün erkeklerin yavşadığı, sokakta yürürken arkasından ıslık çalındığı bir genç kızdı. En kötüsü de o artık kötüydü. O artık masum değildi . O intikam istiyordu. O herkesin korkacağı cinsten biriydi artık. Gizemliydi mesela...

Aleyna'nın yaz tatili için doğduğundan beri, bir kez bile görmediği amcasının yanına gönderilmesi ve onun üvey çocuklarıyla tanışmasıyla başlayan kardeşlik, arkadaşlık ve biraz da romantizmle dolu bir hikâye...

🌟

.