Тэр шөнө далайн шуурга болж, тэнгэр газар нийлж байсныг би хэзээ ч мартдаггүй юм. Арлын бүх хүмүүс гэртээ хоргодоцгоож, шуурга намжихыг хүлээн залбирч байсан сан. Тэр үед би яагаад тэдэн шиг гэртээ үлдээгүйгээ одоо ч ойлгодоггүй. Хэрвээ тэгсэн бол чамтай уулзахгүй, чамайг аврахгүй байсан байх. Нүүр нүдгүй салхилж, бороо шаагисан тэр шөнө би эргийн хажууд чамайг харсан. Чиний цээж далайн хүчтэй давалгаан адил хүнхэлзэж, царай чинь хилэгнэн бүрхсэн тэнгэр адил барайчихсан ухаангүй хэвтэж байж билээ. Далай эрэг хэсэг рүүгээ хальж, чам дээр очих замыг минь хаасан байсан. Гэхдээ хүчтэй шуурга, асгаран орох бороо намайг зогсоож чадаагүй юм. Би чам дээр очсон. Эцэст нь чи амьд үлдсэн. Амьд үлдэх үлдэхдээ арал дээр үлдсэн. Арал дээр үлдэхдээ манай гэрт үлдсэн. Би муу хүн гэдгээ мэднэ ээ. Гэхдээ хэрвээ тэр өдөр чи далайн шуурганаас болж живж үхсэн бол юмс илүү амар байх байсан гэж бодогдох юм. Чи ч бас тэгж боддог байх тийм үү?

' Цус, хөлс, нулимсыг минь аваад яв.' ' Эцсийн амьсгал бүгдийг нь аваад яв.' ' Чиний төлөө үхэхэд ч би бэлэн.' ' Цус, хөлс, нулимсыг минь аваад яв.' ' Сүүлчийн боломжийг минь.' ' Бүгдийг нь аваад яв.' @_ᴠɴᴀʙɪ🦋

Хэрэв уйдаж ганцаардаж байвал... Яагаад тэдний өдөр тутмын хөгжилтэй үйл явдалтай цуг түр ертөнцөөс тасарч болохгүй гэж? -Hotaru&Saya

Өмнөд Солонгос улсын ханхүү Ким Жунины өмнө нэгэн охин санаандгүй байдлаар орон өөрийгөө хэрэгт оруулах болно.Угсаа залгамжлах ханхүүгийн өмнө орсон хэн боловч шийтгэл авах учиртай.Харин тэрхүү охин ямар шийтгэл авах бол? ...

Чи намайг хөнөөсөн биз дээ? Харин одоо миний ээлж. All credits go to @silverkook 😊 #39 in spirits on 291018 #817 in jikook on 291018 #6 in puzzle on 021118

Хайрлалцахад ч бас хэмжээ хязгаар хэрэгтэй байдаг гэдгийг бүх зүйл дордох үед л би ойлгосон юм.