Voldemort nigdy nie stworzył horkruksów. Gdy w Halloween zabija Potterów, jego dusza rozpoznaje w duszy Harry'ego swoje odbicie i zmienia Voldemorta w roczne dziecko. Dumbledore wysyła Toma do sierocińca, a Harry'ego do Dursleyów przekonany, że tylko w ten sposób zachowa porządek wszechświata i umożliwi dopełnienie się przepowiedni. Dziesięć lat później Harry spotyka na King's Cross bladego chłopca o spojrzeniu pełnym nadziei i strachu, więc postanawia, że zostaną przyjaciółmi.

Harry mimo tego, że pokonał Voldemorta, stracił wszystko. Stracił siebie. Łącząc swoją duszę z duszą Toma, obawiał się, że mógł rozpocząć koniec świata. Boże, spraw tylko, by mógł dostąpić rozgrzeszenia... Ale teraz zapewnił sobie przyszłość u boku Czarnego Pana jako jego najcenniejszy kwiat. Cudna okładka to dzieło @koveina

(UWAGA! Pierwsza część serii kompletna, druga ZAWIESZONA) Drugi rok nauki w Hogwarcie dobiegł końca i Harry spędza kolejne wakacje u wujostwa. Dwa dni przed urodzinami młody czarodziej ma sen - z pozoru zwykły i nic nieznaczący. Jednak tuż po przebudzeniu Harry zauważa pewne zmiany. Dziwne zachowanie Hedwigi oraz wuja Vernona sprawia, że Gryfon dochodzi do pewnych niepokojących wniosków. Ponadto obawy czarodzieja potęguje odczucie, które towarzyszy mu, odkąd skończył trzynaście lat. Gdy Harry wraca do Hogwartu już na sto procent wie, że ktoś go obserwuje.

Jedna mała zmiana, a znany świat rozpada się na milion kawałków. Zdradzony przez przyjaciół, skazany na odbycie lat wyroku za coś, czego nie zrobił. Genialny plan Dumbledore'a, który zniszczył jego życie. W ciemnej celi z reguły jest cicho, nie licząc szeptu Voldemorta karmiącego Harry'ego kłamstwami i rozpaczliwych błagań młodego czarodzieja cierpiącego za błędy innych.