"Sen naptığını sanıyosun " dememle yüzüme dahada yaklaştı nefesini yüzümze üfleye üfleye konustu "Bu saatte bu sokakta sen napıyosun " demesi kanımı dondurmuştu "B-ben marketten dönüyodum " dedim keske kekelemesydim Çocuk yüzume yaklaştı ve eliyle yanağımı okşadı "Bu saatte burada gezmenin sonuçlarını ağır ödiceksin " dudağını yanağımda gezdiriken kulağımın altına bir öpücük kondurdu bana dokunması midemi bulandırıyodu pis sapık daha fazla dayanamzdim. Bacak arasına güçlü bir tekme atmamla yere düştü elimdeki yoğurdu yüzüne fırlattım ve koşmaya başladım . Bu kadar hızlı koştuğumdan haberim yoktu Resmi insatgram sayfası : tehlike_wattys

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

BU KİTAP WATTPAD PLATFORMUNDAN YAYIMLANMIŞTIR. Bağımlıydı ve üstün zekasını sonuna kadar kullanıyordu.. Katildi, acımasızdı, piskopattı ve en önemlisi ruh hastasıydı.. O kim mi? Pars Arstan Nâmı değer Karanlık Adam.. Ben ise ona mahkum, acıya mahkum Elis Karsen.. Eli sırtımda gezinirken gözlerinin en içine baktım ve karanlığı gördüm.. Beni kolayca etkisi altına alabiliyordu ve yanlışı en güzel doğru gibi gösteriyordu. Nefes bile alamazken bu halimden memnun bir şekilde sırıtırken dudaklarını dudaklarıma bastırdı.. Eli sırtımın altına ilerlerken elbisemin ipinde durdu.. Beni öpmeye devam ederken ona büyülenmiş bir şekilde karşılık veriyordum.. Elbisemin ipini koparınca dudaklarımın üstünden gülümsedi.. Sevmeyi bilmeyen bir adamdan sevgi gördüm.. Aynı evde büyüdük ve en büyük ihaneti işledik.. Bu gece savruldu saçlarım... Bu gece bir çıkmaza düştüm.. Bu gece karanlığın oldum.. Bu gece kalbimi hissettim.. Bu gece sevgisini hissettim.. Bu gece kördü gözlerim.. Bu gece sağırdı kulaklarım.. Bu gece onundum... &&& Kitabımın tüm hakları gizlidir ve kitap kapağını @ceydakaya234 yapmıştır. Kitabımı kütüphanenizde görmek dileğiyle.. P&E ailesine hoşgeldiniz..

"Kaç kadınla birlikte oldun bilmiyorum ama ben onlardan biri değilim tamam mı!" sinirden ağlıyordum,savaş sabır diler gibi yukarıya bakarken sakin olmaya çalışıyor gibiydi. "Ben seni hiçbir zaman aynı kefeye koymadım, ne tür şeyler düşünüyorsun bilmiyorum ama böyle şeyler düşünme derin" "Ben sadece buradan gitmek istiyorum" "İstemiyorsun"sakince fisildarken tüm gücümle bağırdım. "Ben bu kahrolası yerden gitmek istiyorum anladın mı?" Savaş bana biraz daha yaklaşırken yumruk attığı elini umursamayip kalbimin üzerine koydu. "Ne olursa olsun,ne yaparsan yap sen benden gidemezsin stajer" yumuşacık çıkan ses tonu beni daha çok kendine çekerken daha çok ağlamaya başladım. Elleri belimi sararken kafamı göğsüne koydum. Göz yaşlarim gömleğini islatmişken saçımı yavaşça okşadi. Her seferinde yelkenleri suya indiriyordum. Neden söz geçiremiyordum kalbime! Ne yapacaktım ben? Onsuz da olmuyordu onunla da olmuyordu. Belki de aşk dedikleri şey tam olarak buydu.

Gözlerimin içine baktı ve sözleri ile karnımda ki kelebekleri mezdeke oynattı. "Sen sadece oğlumun BAKICI'sı değil annesi, benim gönlümün prensesi oldun." Bir gri ve bir siyahın hikayesi. Bu iki rengi birleştiren ise beyaz bir melek. Bu melek bir bebek. Bu beyazın babası ise zıt bir renk. Siyah. Peki ya kızımız? O hiç kitaplardaki gibi masum biri değil. Nerede kavga var nerede bir saçmalık var oraya gelir. Ama yinede saf ve temiz kalpli. Bu kızımız gri. Bu öyküye tanık olmak istermisin? ~~~ Merhaba! Yeni kurum BAKICI ile karşınızdayım Oy vermeyi ve yorum bırakmayı unutmayın. #Tanışma 'da 1= 13.05.2018?? #soğukespri' de 1= 12.05.2018?? Kitabımın kapağını yapan kişi : your_choice06

''Nereye gidersen git, bulurum seni Gökçe. Benden kaçamazsın." Peşimde beni takip eden karanlıklar ülkesi. Kaçtıkça içine hapsetmek istercesine her daim arkamda. "Birisine aşık olacağım aklımın ucundan bile geçmezken, Savaş'ın gözlerindeki dipsiz boşlukta kayboluyordum." Gökçe hayatını ve sorunlarını tam anlamıyla çözememişken, peşine yakışıklılığı ile baş döndüren tehlikeli bir adam takılmıştı. Bundan sonra yaşayacakları ona büyük bir sürpriz olacak ve hayatının değişmesini oturup öylece izlemek zorunda kalacaktı. İşte bir genç kızın kendisi ve dünya ile savaşı şimdi başlıyordu.

"Kararımı verdim anne,ona yardım etmek zorundayım." "Değilsin" dedi,gözündeki yaş süzülürken. "Kendini ortaya atmayacaksın.Okul ne olacak kızım? Bir bebeği dünyaya getirecek yaşta mısın Arya Allah aşkına zamanı mı?" "Anne bebeğimi doğurduktan sonra da okuyabilirim.Anlamıyor musun tek çare buysa,onun yanında olmalıyım,onun için bunu yapmalıyım." dedim ben de onun gibi ağlarken. Harika,karşılıklı ağlaşıyorduk.18 olduğumu ve kendi kararlarımı verebileceğimi anlamıyordu.Kabul ediyorum içinde bulunduğumuz durum oldukça garipti.Ama beni anlamayı denememişti bu olaylar süresince.Gerçi ben de her zaman olduğu gibi şıp diye anneme anlatıvermiştim olanları.Önce bi huyuna git,güzelce çayını ver çorbasını içir,yardım lazım mı diye sor daha sonra haberi alıştıra alıştıra söylersin de mi ama.Yok ben bok varmış gibi kapıdan girer girmez "Anne ben anne olmaya karar verdim." diye atladim. E kadının da anında devreler yandı tabi.

Farketmeden, anlamadan kendi içinde yok olan bir kız Cemre. Babası ona hiç babalık etmedi. Hep onu dövdü ve çocukluğunu elinden aldı. Ama abileri veya ikizi onu görmezden geldi. Ona yardım etmediler. İnsanlar her an acıdı ona. Bu yüzden ağlayamadı kimsenin önünde. İçinde büyük fırtınalar koparken içi ağlarken yok olmak isterken o insanlara iyi gözüktü onlarlayken güldü. Ama bu gülüşlerin adı SAHTE GÜLÜŞLER idi. ........ Acımasız bir babanın, sonradan çok pişman olan abiler ve bir ikizin hikayesi. Kalbi buza dönüşen bir kızın intikamı. Bu hikayeyi okurken eğer benim gibiyseniz yani haksızlığa ve birilerinin ezilmesine dayanamayan birisiyseniz ilk başlarda delirebilirsiniz. Ama sonra tam sizin istediğiniz sahneler gelecek meraklanmayın. Bu hikayeyi Yalnızlar ve dram severlere adıyorum. Çünkü bu hikayenin teması yalnızlık. Ve bazı yerlere ergence diyebilirsiniz ama lütfen hikayeyi o kısımlara göre yargılamayın.

2 abisi ve babası ile yaşayan 17 yaşında bir kız.Yıllarca annesinin ölümünden sorumlu tutulmuş ve ailesi tarafından şiddet gören biriydi o.Fakat bu yaralı kız gerçekleri öğrendi.Sonrasında pek iyi şeyler olmadı...

Tuttuğu ellerimi sertçe çekip sırtımı duvardan uzaklaştırdım , onu da göğsünden ittim. Ve "bak bana ben senin bildigin o kızlardan değilim benimle uğraşma üzülürsün yoksa "deyip kapıya doğru gittim. "Evet sen benim bildiğim kızlardan değilsin ama yeni uğraşımda sensin ERKEK FATMA" diye bağırdı.... ----------------------------------------------------------------- Video bittiğinde şaşkındım. Babam ölmeden önce bir kayıt yapmıştı ve benden son isteği beni koruması için onunla yani Meriçle evlenmemi vasiyet etmiş. Yayınlanma Tarihi: 05.04.2017 Bitiş Tarihi:18.03.2018