Hülya için hayat kusursuz şekilde ilerliyordu. Hayallerindeki nişanlıyı, mükemmel gelinliği bulmuş ve düğünü için istediği mekânı aylar öncesinden belirlemişti. Üstelik katı bir diyetle istediği kiloya düşmüş, düğün günü karnını içine çekerek gezmekten kurtulmuştu. Üç gün sonra evleniyordu, hedefine ulaşmasına çok az kalmıştı yani bu saatten sonra hiç kimsenin gücü onun ilmek ilmek inşa ettiği geleceğini bozmaya yetmezdi değil mi? Ancak bir sabah uyandı, son gelinlik provasına gidip o âşık olduğu gelinliğin içine sığmayı başardı ve mükemmel başlayan günü ideal koca adayını yatakta başka bir kadınla basmasıyla alt üst oldu. Tamam, buraya kadar bildiğimiz, defalarca duyduğumuz hikâye. Peki ya sonra? Zira Hülya pek bu yenilgiyi olgunlukla karşılayıp önüne bakacak tür de bir hanım kızımız değil. Hayatı boyunca yenilgi nedir bilmemiş, planları hep tıkırında işlemiş. Mucizelere inanmaz, sürprizleri, tesadüfleri hiç sevmez. Yani bugüne dek... Bakalım bu defa nasıl toparlanacak? Bir drama kraliçesine mi dönüşecek yoksa yıkılmadım, ayaktayım mı diyecek? Dikkat! Zaman daralıyor ve acilen bu kıza bir mucize gerekiyor...

Berra'ya göre güzellik hiç de öyle göreceli bir kavram falan değildi. Herkesin güzel bulduğu insanlar vardı. Örneğin; kuzeni Balım. Aynı zamanda herkesin çirkin olduğu konusunda hemfikir olduğu insanlar da vardı. Örneğin; kendisi. Hayatı boyunca zekası, davranışları, sempatikliği ve ruhu ile övülmüştü. Ama asla dış görünüşüyle değil. Her daim çirkin ördek yavrusu muamelesi görmüştü. Lise bitip de kuğuya dönüşmeyince kabuğunun güzel olmadığını kabullenmiş ve hatta buna alıştığını düşünmüştü. Ancak o affedilmez sözleri duyduğunda aslında hiçbir şeyi kabullenmediğini fark etti. "Balım kuleye kapatılan prenses... Öyleyse Berra da kuleyi bekleyen ejderha."

"Her insan kendi yolunu kendisi seçer. Yollar daima temiz olmaz, dikenler de muhakkak olacaktır. Biz bu yoldan başarıyla çıkabildiysek sadece iki şey sayesinde oldu: Dostluğumuz ve müziğimiz. Sevgilerimle, Ozan Soygazi."

Yasemin, kendine ait dünyasında ona bu dünyayı veren birçok dostuyla beraber yaşayan, kalbi yaralı ama yaralarından en güzel çiçekler inşa eden bir kızdır. Sonra biri çıkar gelir. Yaralardan inşa edilen o çiçeği görür. Koparmaya kıyamaz, koklamaya da. "Yasemin," der. "Çiçeklerin en güzeli."

Herkesin dünyasının merkezini farklı şeyler oluşturur. Benim merkezimde kelimeler var. Kelimeler ve yeni başlangıçlar, yeni tecrübeler, yeni karakterler ve yeni kurgular. Dünyayı ya da sadece kendinizi keşfetmenin tek yolu denemekten geçiyor. Belki bu hikayede Gökçe'yle beraber siz de kendi dünyanızın merkezinin nerede olduğunu bulursunuz. Keyifli okumalar! 💜

Artemis Milenyum ile Yakında Raflarda! 2021 Wattys Romantizm Kategorisi Kazananı! Sevmeyi öğrenen insanların, Birbirini asla bırakmayan dostların ve bir tiyatro grubunun öyküsü. "Öylece, sessizlikte durup ummak istemişti. Bunu daha önce yaşadığı bir şeye benzetmişti."

Pars, Atlas'ın önce ilk aşkı, sonra oyun arkadaşı oldu. Oynadıkları oyunun ipleri ayaklarına dolandı. Biri kaldı diğeri kaçtı. Çok zaman sonra kapı yeniden çaldı, postacı kapıya bir kaset bıraktı. Kasette Atlas'ın abisinin, Aras'ın katilinin sesi vardı. Atlas duyduğu sesin, Pars'ın peşine düştü. 🩸 "Pars..." dedim. "Seni öldüreceğim." "Lütfen..." dedi, gözlerini gözlerimden çekmeden. "Atlas, lütfen öldür beni."

Yoksa siz çocukken yaşadığınız şeylerin öylece geçip gittiğini mi sanıyorsunuz?

Sosyal medya hesabı üzerinden futbol yorumculuğu yapan ve hayli popüler olan Dila Aral, kullandığı rumuz dolayısıyla herkes tarafından erkek zannedilmektedir. Mesaj kutusuna düşen bir fotoğraf ve ardından katıldığı olaylı canlı yayın sonrası hayatı tamamen değişir. Sosyal medyada yerin dibine soktuğu yetenekli futbolcu Barış Akdora'yla 6 ay boyunca çalışmak zorunda bırakıldığında ikilinin arasında dinamikler değişir ve güç savaşı başlar. Beraber çalışmayı öğrenebilecekler midir?