Harika bir hikayeyle sizlerleyim. Hikayeyi okdukça içine sürükleneceğiniz, heyecanla yeni bölüm isteyip; oy ve yorumlarınızı eksik etmeyeceğiniz bir hikayeyle karşı karşıyasınız. Lütfen ilk bölümlerden yargılamayın. Diğer hikayelerden apayrı konu ve anlatım... --- Ben yol tarifi edebilecek başka insanlara rastlamak için dua ederken bir kol bileğimi tuttu ve beni kendine çekti. "Sanırım yolunuzu kaybettiniz küçük hanım" ve bir taş konuştu, bir kaya konuştu, bir meteor konuştu ve bir ego konuştu - yanlış anlamayın bunlar dört kişi falan değil dört özellik bir meteor - ben de bu yüzden "Hayır, teşekkür ederim" demekle yetindim. Ahh ona yakından bakmak; masmavi gözleri, dolgun dudakları sarı ve kahvenin arasında oynayan saçları... Ona bu kadar dikkatli ve etkilenmiş bir sekilde baktığımı anlamış olacak ki: "Peki" dedi ve BANA GÖZ KIRPTIĞĞ. İşte ben bu sahnede eriyorum. Not: Erimemin sebebi yalnızca sıcaktan kaynaklanıyor. Yani çocuk bana iki tane göz kırptı diye falan değil.!?,:!;'

İki genç kız; Arya ve Mahru.... "Gelen ani fren sesi ile ne olduğunu anlayamadan babasının altında kalmıştı Arya. Vücuduna giren minik sızıları hissediyor, o sızıların babasının gövdesinden geçerek kendisine ulaştığının ayrımına varıyor ancak bir türlü inanamıyordu olanlara... Tekrar duyulan bir patinaj sesi ile babası yan tarafına düşmüş, elini Arya'nın yanağına koymuş ve diğer eli ile artık nefes almayan karsının elini avuçlarının içine almıştı..." "Bir yatakta uzanıyordu Mahru, karşısında da bir adam oturuyordu. Uyanmasını bekliyordu belli... "Günaydın" dedi adam haince sırıtırken... Mahru irkildi. Bulunduğu durum yüzünden korktu, bir şey diyemedi... "Benden ne istiyorsunuz?" Fısıltıyla çıkmıştı sesi. SAhi ne istiyorlardı ondan? Gerçi şu durumda ne isteyebileceklerini tahmin ediyor ve bu daha da korkmasına sebep oluyordu ama.. "Uzatmayacağım lafı..." dedi adam oturduğu sandalyeden kalkarken. Mahru da o anda yataktan kalkmaya çalışmış, en azından hemen doğrulmuştu... Adam hafifçe gülümsedi kızın bu hareketine. El değmemişti bu kıza henüz, tahmin ediyordu bakire olduğunu. Onu sarhoşlara çerez yapmayacaktı. Daha büyük işler için kullanabilirdi..." İki deli fırtına; Ateş ve Gökdeniz... "-"Ulan ben size okul önlerinde satılmayacak bu meret dedim mi?" -"Abi.." -"Abini de sikecem seni de şerefsiz.." -"Alın bu şerefsizi... öyle bir hale getirin ki, cesedini görenler bir daha okul olan yerin üst sokağında bile takılmasınlar.. " -"Abi yapma.. abi evde ekmek bekleyen var..." Kesişen hayatlar ve mizah dolu bir macera... 'Ha', diye geçirdi içinden Arya... 'Yok yok merak etme.... Bu gün hatun düzmeye yarın boncuk dizmeye götürecek o deve beni...' diyemedi...

Aşk aslında o adam için sadece basit bir şeydi daha doğrusu artık aşk diye bir şey olduğuna inanmıyordu. Neden mi? Çünkü o aşk denilen şey onun canını çok yakmıştı. İlk aşkı onu bırakıp gitmişti. Peki sonra ne oldu da tekrar aşka inanmaya başladı?

Öfkesi, merhametini bir kalkan görevi görerek gizliyordu. O öfkenin ta kendisiydi. Ve, bundan daha fazlası..

Çirkin. Pasif. Asosyal. Olması sebebiyle dalga geçilen Almira, Değişip geri dönüyor. Artık; daha güçlü. Daha hırslı. Daha kötü. İstediği tek şey ise; İntikam. Aşk. Acı. Entrika. Umut. Dostluk. Hepsi bir araya geliyor. "Kötü Kız adından çok söz ettiriyor."

Kapı aniden acilarak arkasindaki duvara siddetle carpti. Salonda bulunanlar kimin buna curet edebilecegini anlamak icin baslarini kapiya dogru cevirdiler. Sekreter ozur dilemek istercesine soze basladiginda genc adam hafif bir el hareketiyle cikmasini isaret etti. Genc kadin nefesini duzenledikten sonra bir panter edasiyla adama dogru ilerledi. Genc adam yuksek belli pantolonunun incecik belini sardigi, mercan renkli ipek gomleginin kollarini dirseklerine kadar siyirmis, bir kac acik dugmesinden gogus olugu enfes bir sekilde gorunen kadini begeniyle suzdu. Attigi her adimda oda da yankilanan topuk sesleri icinde birseyleri hareketlendiriyordu. Attigi her adimda hareketlenen karamel rengi saclarini keyifle izledi. Genc kadin iki elini adamin masasina dayayarak adama seyirlik bir manzara sunduğundan habersiz "Seni asagilik herif beni nasil kovarsin?" diye tisladi. Genc adam bu anı bekliyordu. Keyifle gulumsedi... Tüm hakları tarafıma ve İndigo Yayınevine aittir.

**Bazen birşeye sahip olduğumuzu sanırız. Ama yalnızca 'sanırız'** "Herşey yoluna girecek!" "..." "Herşeyi unutturacağım sana. Bütün yaşadığın o kötü zamanları" "..." "İnsanlar neleri unutuyor.. Sende bu yaşadıklarını unutacaksın!" "Unutmayacağımı ikimizde biliyoruz" "Unutmak zorundasın lanet olası! Unutacaksın!!!" ~Bu genç bir kızın direniş hikayesi değil, genç bir adamın yok oluş hikayesidir~

Bela nedir ? kimine göre en sevdiği şey kimine uzak durduğu şeydir bazıları uzak durmaya çalışsa da beceremez Duru da onlar gibi hep uzak durmaya çalıştı ama olmadı Demir de belayı seven psikopat tiplerden önceden ailesi yüzünden acı çekmiş bir erkek ve onun hayatına giren bir kız onun hayatını ne kadar değiştirebilir. Demir ULUSOY aşk sayesinde iyi biri olabilir mi yoksa sadece sevdiği kıza mı iyi olacak Duru DİNÇER ise aşkına sadık kalabilecek mi yoksa aşkına bağlı kalacak mı ? hadi hep beraber görelim... "Kimse bana karışamaz bu hayatı ben yaşarım istediğim kişiye zarar veririm" diyen Demir ULUSOY "Bir psikopatı masum birine dönüştürebilirim" diyen Duru DİNÇER Bakalım hangisi aşkı ile birlikte bunları yapmaya devam edebilir veya dönüştürebilir....

Ukala bir çocuk. Ona 'Bay Ukala' lakabını takmış bir kız. Ve onların tesadüflerle başlayıp, sürprizlerle renklenen aşkları... *** "Yakışıklı ama beyin yoksunluğu çeken züppe işte." Bir dakika! Anlamadan dışımdan mı konuşmuştum? Her şeyi yapayım ama bunu asla! Duymamış olmasını dileyerek kafamı kaldırdım. Ancak -malesef- bana dik dik bakan bir çift kahverengi göz ve piç bir gülüşle karşılaşmıştım. "Adım Çınar. Züppe değil. Beyin yoksunluğu çeken züppe hiç değil. Ama yakışıklı kısmını sevdim." Adını işte orada koydum. ♣Bay Ukala♣ Başlangıç Tarihi: 12 Haziran 2014