"Adın ne senin Köylü güzeli?" "Sana ne benim adımdan! Ayşe, Fatma, fark eder mi senin için?" Zeynep, Melek'in kolunu bir kez daha çekiştirdi. Tanımadığı adam gibi o da nasibini almıştı sert bakışlarından. Gitmeden önce hırsını alamadığı yabancıya bir kez daha söylenmeden duramadı. "Bana bak şehir züppesi, buralar geldiğin yerlere benzemez. Biz de senin bildiğin kızlara benzemeyiz. Şimdi geldiğin yere geri dön! Hadi selametle!" Yiğit karşısında konuşan kıza gülümsemekle yetindi. Kız güzeldi. Hem de çok güzeldi. Dişliydi de... Bir yerlerden tanıdık geliyordu ama nereden bilemedi. Uzaklaşan iki kızın arkasından bakarken; "Şehir züppesi öyle mi? Sana bu lafları yedirmesini bilirim Köylü güzeli." dedi. Aşk mı, arkadaşlık mı? Bencillik mi, fedakarlık mı? Kardeşiniz gibi gördüğünüz arkadaşınız için aşkınızdan vazgeçer misiniz? Peki arkadaşınız size en kıymetlisini emanet ederse, kabul eder misiniz? Ömür boyu omuzlarınızda bu sorumluluğun yükünü her şeye ve herkese rağmen taşır mısınız? Bu hikaye gerçek sevenlerin hikayesi... Bu hikaye gerçek dostluğun hikayesi... Yayın tarihi: 16.05.2018

Masumiyet #1 : 08.12.2021 Masumiyet #1 : 22.09.2021 Masumiyet #2 : 08.12.2020 Yalnizlik #1 : 13.09.2020 Genelkurgu #18 : 07.08.2020 Genelkurgu #19 : 03.08.2020 Yalnizlik #3 : 01.08.2020 Yalnizlik #4 : 04.07.2020 Aşk, hiç olmayacak bir anda çıkardı insanın karşısına; ne acı dinlerdi ne de bir feryat! Ve kalp bir kere hissettiğinde o duyguyu Aşk-a Emanet alırdı yolunu... Herkes kendi hayatının başrolüdür! Zara Balcan, Zara Eroğlu olana kadar bunun farkında bile değildi. Figüranlıktan başrollüğe terfi eden bir genç kadının ve zaten başrol olan, aşktan sabıkalı bir adamın hikayesi... Masumiyet kokan bir kadın, Gerçeklerle yüzleşmek istemeyen bir adam, Hayatın onlara hazırladığı sürprizler ve daha fazlası... "Zara... Benim bu dünyadaki en büyük sınavım sensin!" AKİF MİRZA EROĞLU *Aşka Emanet isimli ilk ve tek hikayedir. İlk yayımlanma tarihi: 19.01.2016

"İstersem seni bu konağın altına gömerim! Sesini bile çıkartmaya hakkın olmaz!" "Karşında Serkan Kırmanşah var! Haddini aşarsan, hayatını zehir ederim." Ablasının hatasını ödemek zorunda bırakılan genç bir kızın hikayesidir... © Tüm hakları yazara aittir. 15 Nisan 2016'de yayınlanmaya başlanmıştır. Okuyucularıma sonsuz teşekkürler... Not: Bu kitap yazılır iken, Wattpadte 'Kırmanşah' adında hikaye/kitap/soyisim bulunmamaktaydı. Bu ismi kullanan ilk kitabtır. (!)

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Üniversiteye gitme hayali kurarken kendini bir anda beyaz gelinlikleri içinde bulan genç bir kız.Umutlarının paramparça olduğuna inanırken,hayallerine ket vurmasına neden olan nişanlısının düğüne bir hafta kala kaçıp gitmesi tekrar yeşertti umutlarını genç kızın.Ama nerden bilebilirdiki hayatın ona hiç adaletli olmadığını.Kurtulmak isterken aslında daha da kör bir karanlığa savrulduğunu... Ve hikayesinin kahramanının,kaçıp giden nişanlısının abisi olacağını... Hikayesinin kahramanını başkaları seçmiş genç bir kız;Sahra İstemediği bir hikayenin kahramanı olmaya zorlanan genç bir adam;Devran İki farklı hayat aynı hikaye...

Genç kızın laciverte kesen öfkesi Tan'ın bakışlarına takılıydı hala. "Sen bana emir veremezsin! "diye tısladı kısık sesi. "Artık büyüdüm! İstediğin gibi horlayacağın, arkadaşlarına alay konusu yapacağın o ufak, baş belası hırçın değilim!" Aniden arkasına döndüğünde saçlarının dokunuşu bir kırbaç gibi savrularak buldu genç adamı. "Biliyorum..." diye mırıldandı Tan. Bütün ruhu, bedeni teniyle hissediyordu bunu, kız kardeşi gibi görmesi gereken kız her gece uykusuz gecelerinin biricik misafiri olmaya başladığından, saçının tek dokunuşu bile kalbi hızlandırmaya başladığından beri biliyordu hem de. Ama geç kalmıştı Tan... Hırçın büyümüştü ve oyuncaklarının yerine kalbini kırıyordu artık.

Ne bir yıldız aydınlatır gecesini bir şairin parıltısıyla, ne de bir güneş aydınlatır olmayan gündüzünü.. Her gününde felaketi çağdaştıran bir sessizlik hüküm sürer, karanlık ruhunun örselenmiş kıyılarında.. Hayatı, bir kuşun kanatları altında oradan oraya savrulur. Güzellik, belindeki silahın namlusunda solar.. Adını sadece üç kişiden duymaya alışkın olan Mustafa Ali.. Nam-ı diğer Hopali! Elindeki tesbih taşında gizlidir, sabrı.. Namındaki gücün değil, bileğindeki gücün esiridir. Dilindedir hayattaki tek amacı, tek yemini.. Hayatta kalmak için tek seçeneği var! 'Asla aşık olma!' *** "Sen korkak adamın tekisin Mustafa Ali!" dedi, göz yaşlarını utanmadan gösteren genç kız.. "Sabır.." dedi. Dudaklarında hiç düşünmeden can vereceği bir gülüş belirdi adamın.. "Sabır sevdanın zekatıdır.." Elindeki tesbihi var gücüyle koparan adam, can damarını kopardığından bihaberdi.. Bu koparış iki yüreğin ilk depremi değildi, ilk kırgınlıkları hiç değildi.. Tüm bu olanlardan daha fazla can yakması kaybedişlerin hangi kısmına dahildi? Etrafa savrulan bütün taşlar yere birer ikişer düşerken, içlerinde en değerli olanı, gözlerinin hayat verdiği zümrüt bezeli taşı kızın avuçları arasına bıraktı. Aslında bıraktığı bir taştan daha fazlasıydı.. Ettiği yeminlerini bir kenara bırakma zamanı artık gelmişti.. "Ve Allah şahidim olsun ki, sana bunu öğreteceğim!"

Romantizm#1 23.03.2017 Dik başlı,sözünü sakınmayan güzelleri güzeli bir kızdı,aynı Annesi gibi..Genelde sivri dili,sert bakışları ve bir bayanın ağzına yakışmayacak kadar ettiği kaba küfürlerle tanınırdı çevresinde..Fakat o kimin ne dediğini bile umursamayacak kadar gamsızdı..Düşündüğü tek şey hayali olan ve bu uğurda mesleğini bile bir kenara fırlattığı butik otelini işletmekti..Evet..Yanlış duymadınız..Hayatta herşeye sahip Diyarbakır'ın en büyük aşiretlerinden olan Ateşoğlu aşiretinin çiçeği Nazlı'nın tek hayali Butik oteli'ni güzelce işletmek.. Peki ya aşk?..Aslında aşkın nasıl boktan bir şey olduğunu ve bu uğurda yapılan hataları Üniversite yıllarında görmüş ve Allaha şükür olsun hiç yaşamamıştı..Peki ya kalp geçmişten çıkıp ansızın gelen bir adam için çarpmaya başladığında sözünü geçirebilecekmiydi kendine?

"Sen benimsin!" "Ben senin neyinim?!" Kitaba KUSURSUZ 2 (DEVAM EDİYOR) olarak bölümleri yayımlamaya başka bir hesaptan kaldığımız yerden devam ediyoruz 🖤

Gülerek uzandım ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. - Seni seviyorum. - diye fısıldadım - Ben de seni seviyorum sevgilim. Hemde deliler gibi. - dedi saçlarımı öperek Sonra yine Kerem'in göğsüne yatıp sarıldım ona. Kokusu, dokunuşu, sesi, varlığı...o kadar huzurlu hissetiriyordu ki bana. Bebeğimle beraber kendimizi en güvende hissetiğimiz yer, Kerem'in yanı. •"Baş Belası Küçüğüm"'ün devamıdır.•