-Avery serisinin üçüncü kitabıdır. Karanlığın karşısında diz çökme, henüz yıldızlar kaybolmadı.

Aypare, ay ışığında ki mavi gözlü bebek... ⏳⌛ Fazilet, "ismini koyalım. Bebek mi diyeceğiz." Mehmet, "bence adı bebek olsun. Benim dilim alıştı bebek demeye." Şukufe, " Zeki kardeşim, sen ve Toygar konuşmasın lütfen." Mehmet Şukufe'ye göz devirerek beşikte yatan bebeklere döndü. O sırada Parlak fikirlerden biri daha söylendi. İsmet, "Bence Yağmur olsun. Yağmurun altında bulduk." Şukufe sabır çekerek kardeşine döndü. Bu ailede ondan zeki kimse yoktu. Ona göre tüm kardeşleri aptaldı. "Çocuk yağmur yüzünden hasta, sen ona yağmur ismini mi koyacaksın?" İsmet sinirle ablasına döndü, "çok zekiysen sen bul!" Agâh efendi bu tartışmaya son verecek fikri attı ortaya, "ay gibi parlıyor. Ay ışığı gibi güzel. Aypare olsun." Şukufe babasının fikrini sevdi. "Evet, en mantıklısı." Fazilet, "benim kızım ay kadar güzel olacak." Toygar sinirle annesine döndü. "Ben buldum, mavi benim!" Herkes Toygar'a gülerken Toygar somurtarak bebeğe bakıyordu. O bulmuştu işte, ne vardı onun olsaydı? ⏳⌛ ! İlk kitabım olduğu için yazım yanlışları vs olabilir !

Fizik mühendisliği öğrencisi Nehra, öğretmeninin öldürüldüğünü düşünürken aldığı tehditlerle kendini jandarmada bulur. Ortada teröristlerin elinde olduğu bilinen bir nükleer silahın formülleri vardır. Bu formülleri çözerek silahı imha etmeye çalışırken özel harekat askerleriyle birlikte hareket etmesi gerekir. Çift Dikiş Timi ve Nehra, birbirlerine söyledikleri yalanlarla ortalığı iyice karıştırırken aslında büyük planın içindeki yerlerinden bihaberdir. Çünkü Nehra yıllardır beynini en iyi şekilde kullanmak üzere eğitilmiştir ve askerler onun bir hain olduğundan "neredeyse" emindir. Seyhan ise hem timi hem Nehra'yı kontrol etmeye çalışırken ailesinin içinde bulunduğu durumlar yüzünden kendini ve mesleğini kaybetmek üzeredir. . DİKKAT: YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER BULUNACAKTIR.

Yarkıyısı'ndan tanıdığımız Memed'in hikâyesidir 🌿 Kara Memed'di o, bileği bir kütük kadar kuvvetli, bakışı bir demir kadar sert, sözü hükümdü. Memed sarışındı ama ona gözünün karalığından Kara Memed derler, belki de öfkesinin karanlığından... Ve Memed, hiç görmediği, adını bile bilmediği bir kadına sevdalıdır. Ve bir kış gecesi, kapısı çalınır, evine ve ömrüne bir ateş düşer.