ASKER&DOKTOR 🍂 "Özgürlüğe kaçarken, aşka yakalanmıştım..." (Ordulu bir asker adam ile Mardinli bir doktor kadının hikayesi!!!) 🍂 Hayat Leyal'e sadece acı öğretmişti. Ailesinin şiddetinden ve abisinin kıskançlığından,berdel ile tanımadığı bir adamla evlenmekten kaçarken yolu bir mayına bastığında, her şeyin sonu olabilirdi. Mayın patlarsa bir daha yaşamayacaktı. Ama kader, tam da o anda karşısına bambaşka birini çıkardı: Kuvars. Soğuk, mesafeli, duygularını gizleyen bir asker... Onların hikâyesi kan, gözyaşı ve kalp çarpıntılarıyla yazılacaktı. Çünkü bazen en umulmadık anda gelen aşk, en büyük mucizedir. --- İki zıt karakter ama aynı sorunları,aynı zorlukları,aynı üzüntüleri yaşayan bu ikilli Aşka mı yenik düşecek yoksa Nefret mi yenik düşecek? Bir ölüm yeni bir başlangıç olamaz mı? Hayattır bu,Yarın ne yaşayacağını tahmin edemezsin ama önlem alabilirsin! --- KİTAPTA REKLAM YAPMAYIN! WATTPAD DA BU KURGU İLE İLK! (‼️KİTAP BANA AİTTİR.YAYINLANMASI VE KOPYALANMASI DURUMUNDA GEREKLİ YERLERE BAŞVURULUCAKTIR‼️) Başlangıç tarihi: #05.04.2024# #15.09.2025#

Ben : anneni ara. Oğuz:ne ? Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin? Annen onu aramanı söylüyor. Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ? Ben : şarjı bitmiş? Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ? Ben yazıyor... Ben çevrimiçi... Ben : bir dakika oha doğru? Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ? Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı. Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ? Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃 Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun? Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya. Laf filan da sokmuyorum ayrıca. Oğuz : sen kimsin ? Ben: komşunuz ? Oğuz : komşumuz kim? Ben : evine gelseydin bilirdin. Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ? Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ? Oğuz : bu aralar sanmıyorum. Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun. Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim. Ben :ne ? Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı. Ne üzücü. Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...

Bir insanı tanımak uzun yıllar alır. Yanlış tanıdığını anlamak ise bir kaç saniye. Açelya canından çok sevdiği çocuğa zevkle bakıcılık yapıyordu taki patronunun eli kanlı bir mafya olduğunu öğrenene kadar. Açelya eskisi gibi rahat olabilecek mi ? Peki yeni farkına vardığı duygularına engel olabilecek mi ? En zoru da arada bir intikam meselesi varken ayakları üstünde durabilecek mi ?

"Sen beni terk edip kendine yeni bir yuva kurarken benim yuva kuracağım bir ailem yoktu. Senin her zaman yanında olan bir sürü insan vardı!! Ben burada kalmakla yetinebildim sadece. Acımı bile kimseyle paylaşamadım ben. İşte aramızdaki en büyük fark bu tamam mı!!?" Tam ağzını açıp cevap vereceği sırada ondan hızlı davranarak hızlıca ağzımdan cümleler çıkmıştı. "Hani klişe bir laf vardır böyle. Derler ya ben sana artık hiçbir şey hissetmiyorum diye. Hayır. Neden biliyor musun? Çünkü ben sana hem kırgınım hem kızgınım, hem öfkeliyim hem de senden nefret ediyorum!!" Yüzüne karşı tükürür gibi konuştuktan hemen sonra yüzümde alaylı bir tebessüm oluşmuştu. "Bir gün sen inanmasan da gerçekler ortaya çıkacak. İşte o gün sana karşı ne kızgın ne kırgın ne de öfkeli olacağım. Hatta senden nefret bile etmeyeceğim biliyor musun? Çünkü sana karşı hiçbir duygum olmayacak." ********* Ona atılmış olan bir iftiraya kurban giden Alya, yıllar sonra onu terk eden eski eşiyle karşılaşır.

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Kimse kendi hayatını seçemezdi değil mi? Babasını, abilerini seçemezdi. O, hergün şiddet gördüğü evde barınmaya çalışan masum bir kızdı sadece. Annesinin ölmesi onun hatası değildi ki! Bu gerçeği bir tek o mu görüyordu? Herkes ona katil gözüyle bakarken, o evde daha fazla durabilir miydi? Kaçmalı mıydı? Peki kaçarsa abilerini daha çok sinirlendirmez miydi? Bade ne yapacaktı...

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."