"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Hayatı boyunca yüzü hiçbir şeyden gülmemiş bir kadın, Jülide Erbaş. Hep eksik bırakılmış, hep yalnız. Tam olmanın ne demek olduğunu hiç bilememiş. Ev nedir, aile nedir hiç tadamamış. Aşk'ı tattığını sanıp, yanılgılara kapılmış. Ama yinede hayatın taktığı her çelmeden sonra ayağa kalkmış. Kendisine sunulan kimsesizliğini, kendisini mesleğine adayarak kapatmış. Günü geldiğin de, gerçekten kimsesiz kaldığın da, hayatta ki tek varlığı annesi öldüğünde içinde ki uçurtmanın bağı yeryüzünden çözüldü. Göğe karıştı. Uçurtmasını gökyüzünü gözlerinde barından bir adam kendi gökyüzüne kattı. Alp Aslan Şahin Mesleğini kendi canından öte tutan yüzbaşı. Sevmek, sevilmek onun için hem çok uzak hemde kumar. Disiplin ve otorite hayatının merkezi olan Alp Aslan, tek bir gece disiplinini bozdu. O gece de, Jülide'nin yeryüzünden kopan uçurtması gelip onun koynuna kondu. Aynı otorite ve disiplinle hayatı şekil alan iki insan. Biri hayat kurtarıyor, diğeri vatanı söz konusu olunca hayat alıyor. Jülide, asla hayatında olmasını istemediği meslek grubunun tam ortasına kendisi düşüyor. Kendi öyküsünün sonunu kendisinin yazdığını düşünürken, asla öyküsünün yazılmayacağını düşünen Alp Aslan'ın öyküsünün baş karakteri oluyor. İstemediğimiz otlar, hep burnumuzun dibinde biter. Jülide, Alp Aslan'ın varlığını neşterle kesip atacak mı yoksa kalplerde açılan yaraların üzerine kendi dikişini mi atacak? Aynı kokuya aşık iki insan. Birinin hayatı barut kokusu diğerinin yuvası barut kokusu. Bir korkuyla harmanlanan iki gözü karanın hikayesi. Tüm hakları saklıdır. Yetişkin içerik mevcut. Gökçen KOÇAN

Karnımda yer etmiş o bilindik huzur duygusu yerinden ayrılmazken, biz de gözlerimizi kapatmış kokularımızda kayboluyorduk. Çenemi beyaz-sarı saçlarına koymuş, bir yandan tüm kokusunu içime çekerken, bir yandan da yumuşakça okşuyordum. Koltuğun sert koluna oturmama rağmen, belki de en yumuşak yataklarda olabileceğimden daha rahattım. Yavaşça belimden sırtıma doğru eliyle turlayan Draco da kıpırdamıyordu. Gözlerini kapatmış, benim gibi anın tadını çıkarıyordu, belki de. Kendime o an bir şeyi itiraf ettim. Zaten bildiğim bir şeyi kanıtlamıştım aramızda hiç mesafe yokken; ben Draco'yu sıradan bir öğrencimden öte görüyordum. Peki, ne kadar öte? ❝𝐀𝐝𝐫𝐢𝐞𝐧𝐧𝐞 𝐁𝐥𝐚𝐜𝐤 × 𝐃𝐫𝐚𝐜𝐨 𝐌𝐚𝐥𝐟𝐨𝐲❞ •🇸 🇲 🇺 🇹  🇼 🇦 🇷 🇳 🇮 🇳 🇬  •🇸 🇹 🇷 🇴 🇳 🇬  🇱 🇦 🇳 🇬 🇺 🇦 🇬 🇪  •🇹 🇪 🇦 🇨 🇭 🇪 🇷  × 🇸 🇹 🇺 🇩 🇪 🇳 🇹  🇫 🇦 🇳 🇹 🇦 🇸 🇾