❝Eğer gözün günah işlemene neden olursa onu çıkar at. Tek gözle yaşama kavuşman, iki gözle cehennem ateşine atılmandan iyidir.❞ ─ Matta 18: 9 blasphemy ikilisi, birinci kitap. zain javadd malik | 10.06.2019

Serinin ilk kitabı Misafir Ruh-Değişim'dir. ******************** Zengin ve sorunlu gençlerin kabul edildiği bir okul. Zafer Koleji. Ve bütün bu karmaşanın içerisinde kendini bulan Seren Çağrı. O 6 ay boyunca kabuslarında gördüğü Asel Demir'in hayatını değiştirmek için kızın bedenin de hapis olmuş durumda. Üstelik şimdi problemli Asel, Seren'in bedeninde gözlerini açtı. Peki Asel, Seren'in bedeninde uslu bir kız olacak mıdır? Tabi ki hayır! ************** "Biz tehlikeli insanlarız." Dedi genç adam kızın gözlerinin içine bakarak. "Tehlikeliyiz. İnsanlara zarar verebiliriz ve paramız sayesinde bu işten kolaylıkla sıyrılabiliriz." Adam kızın yüzüne düşen kızıl saç tutamını yavaşça kulağının arkasına yerleştirdi. Sözlerindeki sertliğin aksine dokunuşu yumuşaktı. Genç kız kocaman açtığı yeşil gözleri ile adama bakıyordu. Adamın ona bu denli yakın durması düşüncelerini bulanıklaşmasına neden olmuştu. Adamın yüzünde ki gülümseme tehditkar bir ifade ile iyice yayıldı. "Ne dersin? Böyle tehlikeli bir ortamda seni sevebilir miyim?" ************* Asel ve Seren'in akıl almaz hikayesi Misafir Ruh Değişim kitabından sonra Muamma da devam ediyor.

🏆 WATTYS 2017 KAZANANI🏆 Seren Çağrı on yedi yıllık hayatının sorunsuz ilerlemesini üç özelliğine bağlıyordu; Gücüne, sabrına ve cesaretine. Bu özellikler sayesinde birbirinden sorunlu üç abisiyle başa çıkabiliyor, lise takımında oynadığı futbol ile erkeklerin yüreklerine korku salıyordu. Ta ki geçirdiği trafik kazasına kadar. Seren kazadan sonra gözlerini açtığında kendini narin kolej kızı Asel Demir'in bedeninde bulur. Kendi bedenine nasıl geri döneceğini bulmaya çalışırken Asel'in bedeninde okuduğu yatılı okula gidecek, söylediği her sözle tepesini attıran bir ukala, yaptığı her hareketle başına iş açan bir kötü çocuk ve Asel'in hayatını cehenneme çevirmeye yemin etmiş bir kız çetesiyle uğraşmak zorunda kalacaktır. Bu romanda yanlışların nasıl kenetlendiğini okuyacaksınız.

Öz güvenin vücut bulmuş hali, bedeninden beklenin aksine gerektiğinde sevgilisi için adam bile dövebilen Egenaz'ın hayatı Türk gençlerinin senelerdir savaş verdiği, yenilmez, doğa üstü güç tarafından iki lokmada yendi ve faydalı tarafları sindirime uğradıktan sonra yapılanlar çok normal gibi önüme bırakıldı. Evet, evet ondan bahsediyorum "Üniversite sınavı" besmelenizi çektiyseniz asıl kanser eden detayla devam ediyorum. "Bizim kız da burayı kazandı sizinki ne yaptı?" deyip açığını kollayan komşulardan, "Ay kazanamamış mı? Önemli olan can sağlığı zaten, takmayın kafaya." deyip içten içe oryantel çeviren at yarışçısı yegane akrabalara. Yetmedi mi? Biten dostluklar, yeni hayatlar. Üzerimden geçen bu seneye rağmen ben ne mi yapıyorum? Sadece gülüp geçiyorum, çünkü öyle yapmazsam kafayı yerim. Orta Karar'ın devamıdır. Önce onu okumanızı tavsiye ederim.

" Yani birinden mi şüpheleniyorsunuz ?" dedi Arya kaşlarını kaldırarak. "Sadece biri değil bir çete " dedi Barlas. Hepimiz yine bir sessizlik bürümüştü. Arya ve ben düşünceli bir şekilde birbirimize bakıyorduk. İstemsizce gözlerim iki düşman çete liderine kaydı. Birbirlerine hiç bakmıyorlardı. Hatta göz göze gelmemek için çabalıyorlardı. " İki çeteyi de çökeltip üste çıkmak istiyorlar " dedi Uğur mırıldanarak ama herkes duymuştu. " Yapsınlar da görelim !" diye homurdandı. Dünkü olay aklıma gelince kızardım. Benimle resmen alay etmişti. Ona baktığımı hissetmiş olacak ki gözlerini bana çevirdi. O grimsi gözlerini kısmış bana iğrenerek bakıyordu. Ama ikimizin de aklında bize bulaşan çete vardı. Bu çete, iki düşman çeteyi de şaşkına çevirdiği kesindi. Çetenin başı akıllıydı ve hepimizi tanıyordu. Kendilerinden daha kötü bir düşmana çatmışlardı. O an aklıma gelen bir fikirle bütün herkesi süzdüm ve hızlıca ayağa kalktım. " Neden birleşmiyorsunuz ? " diye sordum. İki çetede çok güçlüydü. Eğer tabularını da yıkarlar ve birlik olurlarsa daha güçlü olurlardı. Ama küçük bir sorun vardı. Hepsi bu söylediğime 'sen salak mısın' der gibi bakıyorlardı. Arya bile bana umutsuzca bakıyordu. Sanırım bu asla olmayacaktı. ++ Bir çatlak ve bir dengesizin hikayesi...

Yalanlar, sırlar ve ihanetler vardı geçmişimde. Peki ben bunlardan nasıl bir haberdim? Öğrenmem gereken, belki de gerekmeyen onca şey yaşandı. Yaşananlar bir sis perdesi gibi üzerimi örterken, her zaman yaptığım gibi kalemimi aldım ve etrafıma kimsenin aşamayacağı bir çizgi çektim. Çizdiğim sınırların arasından sızmaya geldi biliyorum. O, benim kaosum, aynı zamanda cennetim. Veya cenneti bana sunacak bir anahtar. "Merih Göktan beni bir kız çocuğunu sever gibi sevdi ve bana bir kadına dokunur gibi dokundu." Merih Göktan bir hırsızdı. Yıllardır kilit vurduğum kalbimi açmak için ugraşmayacak kadar zeki bir hırsız. Ve her yenik düştüğümde, aslında kazandığımı bana gösterebilecek bir adamdı o. Bana cenneti vaad etmedi, bana cenneti gösterdi. Söz vermeyi sevmezdi zaten. O süslü cümleler kurardı gözleriyle. Ben okurdum cümlelerini tek tek. Hikayemiz onun gözleriyle anlattıklarını anlamaya başladığım zaman hayat buldu. Onun gözlerine baktığım sürece devam edecekti. Ve birimizin gözleri kapanana kadar... Merih Mor ve Yeşilin Dansı. Tanıtım Videosu : https://www.youtube.com watch?av=qMVkxaoPNUc

AYKIRI SERİSİ'NİN İLK KİTABIDIR! *** Her gece pembe yalanlarına sarılıp uyuyan, tuhaf olduğunu reddeden aykırı bir kız düşünün. Hayatını 'sıradan' kelimesinin sözlük anlamı olarak nitelendirirken, yeni gerçekleriyle yüzleşmek zorunda kalan bir kız. Bambaşka bir dünyanın sırları içinde, akıntıya karşı gelmeye çalışan fakat yüzme bilmeyen bir kız... Beria. Hayat doğduğu gün takmıştı ilk çelmesini ona. Yürüyemeden düşmüştü, yalnızlığa. İhanet, acı, yalan, biraz da kan bulaşmıştı tertemiz ellerine... Dört ana elementin ateşi onda vücut bulmuş, en çok da onu yakmıştı... Yasaklarla düğümlü geçmişi yakasına yapışmış, küçük dünyasına büyük sırları musallat etmişti. Bir gece de alt üst olan hayatı, bir doğum günü gecesi almıştı onu sıcacık yatağından. Her şey tam da burada başlamıştı: Tanıdık gelen o sesin fısıldadığı iki kısa cümlede... "Zamanı geldi kızım! Şimdi ortaya çıkma vakti..."

Onu sevmek, yer çekimi gibiydi. Kendimi bıraktığım anda olacak bir şey. Nefes almak gibiydi. Onu nasıl sevmeyebilirdim? Bu imkansızdı. Ve o an kendimi bıraktım. Bu hissin güzelliğine. Doğallığına. Kalbimi yakışına, bıraktım. Bir saniyeliğine beynimde yeşil gözleri belirdi. Ve narin ellerinin, benim büyük ellerime nasıl tam olarak sığdığı. Sanki bana özel yapılmış gibi. Narin kollarını bana sardığında hissettiğim o duygu sarsıntısı. Bana baktığında, kalbimin sarsılması. Sonra gelecekten gelen bu görüntüler kesildi. Ölü, donmuş bir kalp tekrar atabilir miydi? Sanırım benimki atmak üzereydi. İçimi dolduran hisleri anlatacak kelimeleri bulmak için çabaladım ama onları tanımlayacak kadar güçlü kelimeler yoktu. Uzunca bir süre boyunca bu yeni, aykırı hislerin içinde boğuldum. Tekrar yüzeye çıktığımda bir zamanlar olduğum adam değildim. O an, yeniden doğmuştum. Gerçekten söylenen her şey doğruymuş. Eski zamandan bir söz vardı. Bir kurtadam üç kez doğar: Dünyaya geldiği zaman, ilk dönüştüğü zaman ve son olarak da mühürlendiği zaman. Ve ben onundum. Ve onun için her şeyi yapacaktım. Ve o ne isterse o olacaktım. (Alacakaranlık serisinin kurtadamlarından esinlenilmiştir.) 04.07.20~ #1- kurtadam 16.07.20~ #1- fantastik 23.08.20~ #1- mühür 12.11.20~ #1- teenfiction

Bu bir bağımlının değil, bağlılığın hikayesi... Aykut'un en yakın arkadaşı, Mısra'nın en yakın arkadaşını aldatınca metal bölümü sınıfı ve ressamlık bölümü sınıfı arasında düşmanlık kaçınılmaz olmuştu. 5000 kişilik lisenin acımasız reisine kafa tutan Mısra, Aykut'un acımasız olduğu tarafı öğrenmiş, ona yardım etmeye başlamıştı. Başına geleceklerden bir haber fedakarlık yapıyordu garibim. Çünkü neden yapmasındı? O Mısra Türkmen'di, dediğini yapar, istediğini alırdı. Aldı da. O Aykut reisse, ben de Mısra reisim diyerek çıktığı yolda reislerin savaşı neye dönebilirdi ki, aşktan başka? Bu savaşın galibi ne ressamlık sınıfı oldu, ne metal sınıfı... Bu savaşın tek bir galibi vardı, o da AŞK...

"İslâm, bekle." Küçük kız önce ismiyle seslenmesine şaşırdı. Çünkü genelde Yusuf Selim ona bücür, küçük gibi sinir bozucu lakaplarla hitap ederdi. Daha sonra elindeki kolyelere kaydı gözü. Gümüş renkli iki zincir ve ucundada yine aynı renk küçük metal bir kilit. Diğerinin ucuna baktı küçük kız. Onun ucundaysa metal kiliti açmak için bir anahtar. Yusuf Selim devam etti sonra. "Şey bunlardan biri senin. Yani istersen." bakışlarını kaldırdı sonra Yusuf Selim. Devam etti. "Bak bu kilit benim, bu anahtar da senin. Kalbimi sadece bu anahtar açacak tamam mı? Başka bir anahtar kabul etmeyecek." Şaşkın bakışlarla konuştu sonra kız, "Nasıl yani. Büyüdüğümüzdeyi mi söylüyorsun?" Çocuk derdini anlatamamanın verdiği sıkıntıyla derin bir nefes aldı ve başını salladı. Onu sevdiğini söyleyemezdi değil mi? Annesi ve babası gibi oluncaya kadar yani. Söylese Allah kızar mıydı ki? Yinede riske girip Allah' ı üzmek istemedi küçük çocuk ve konuşmadı. İslam konuştu onun yerine. "Yani büyüyünce evlenecek miyiz? Yani Elif abla ve amcan gibi?" Yüreğine su serpilmişçesine gülümsedi çocuk ve amcasıyla yengesinden örnek verdi o da. "Evet. Öyle. Sende yengem gibi olacaksın ama, başörtülü.. O zamana kadar bu kolyeleri çıkarmak yok." "Tamam ama o zamana kadar başka anahtar aramak yok." "Yok." ٠ 16.06.2020 - 24.08.2020