♡Biz birbirimiz için yaratılmışız♡ Jimin: Güllerden bile güzel bir kız......jirose Rose: Biliyormusun cok tatlı gülüyorsun......jirose Taehyung: Sen çokmu seksi görünüyorsun jenjen......taennie Jennie: Benim yakışıklı uzaylım?......taennie Jin: jisoo ile ayni aliskanliklarimiz var ve birbirimize cok benziyoruz........jinsoo Jisoo: Yemek yerken yanaklarin cok komik oluyor?......jinsoo Lisa: Oda bana hayranmış .........liskook Jungkook: Sana aşığım Lisa ....liskook Yazım hatalarına takılmayın. Klavyem sağolsun kelimeleri düzeltiyim derken batırmış. Arkadaşlar hikayenin en başında sıkılmaya başladım ben diyipte gitmek yok. Isler hikaye geliştikçe kızışıcak.. "Üvey anne ve baba" Dans kursu Idol olmak Oy vermeyi ve yorum yazmayi unutmayın. Seviliyorsunuz...

{Jirose #3} Rose: Anlayabiliyor musun acımı? Sesim fısıltıdan farksızdı ama önemli olan Jimin'in duymasıydı Jimin: Sen görebiliyor musun yaramı? Başımı evet anlamında usulca salladım Rose: Çok iyi gizlemişsin ama gördüm.. o yaranın derinliğinide gördüm, acısınıda hissettim... Jimin: Nasıl gördün? Yutkundum ve gözlerimi bir saniye bile kırpmadan işaret parmağımla önce onun kalbini sonra kendi kalbimi gösterdim Rose: Yaran yarama denk geliyor... hissettim.

Milat, tarih hesaplamalarında İsa'nın doğduğu gün olarak kabul edilir. Onun miladı ise bir doğumu değil, ölümü simgeliyordu. Babasının intiharının ardından derin bir yas içinde olan Kayra ve ağabeyi, yeni bir mahalleye taşınarak hayata sıfırdan başlar. Ancak unuttukları bir şey vardır, geçmişin kirli elleri yakalarını asla bırakmayacaktır. Yeni bir mahallede ayları deviren Kayra, cenazesine bile gidemediği babasının mezarını ziyaret eder. Ziyareti sonrasında tesadüfen karşılaştığı adamın hayatını değiştireceğinden bihaberdir. #dram 7. | 1.5.21 #genel kurgu 14. | 24.03.20

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."