Yaz, her şeyi hatırlatır. Biten okulları, asfalta yapışan terlikleri, annelerin "gölgeye geç" ısrarlarını... Ve bazen de birini. Kimi zaman bir pazar arabasının gölgesinde, kimi zaman da deniz tuzuyla karışmış havlularda karşılaşır insan geçmişiyle. Ve bazen, bir kız çıkar karşına. Sen hatırlamasan da o seni hatırlıyordur. Küçükken oyunlar oynadığınız yazlıktaki o evde, yıllar sonra, yeniden. Bir bakışla başlar her şey. Zehra'nın hatırlayamadığı bir yaz, Hande'nin asla unutmadığı bir yazdır belki de. Ve bu defa, kaçamak bakışlarla başlayan o tanıdık his, bir daha kolay kolay gitmeyecektir. Yaz başlıyor. Dikkat edin aşk meseleleri, bronzlaşmaktan biraz daha yakıcı olabilir.

midnights albüm şarkılarından esinlenilerek oluşturulmuştur.

kendimi açıklanamaz bir şekilde senin varlığının gizemine çekilirken buldum.

"Yalnız hatıran kaldı, boş kalan çerçevede..."

Bazı ayrılıklar kader değil, zorunluluktur. Zehra, hayatının aşkını kaybetmemek için iki yıl önce Hande'nin ondan vazgeçmesi için her şeyi yapmıştı. Ama şimdi, o ayrılığın ardından geriye yalnızca boşluk ve pişmanlık kalmıştı. Her son bir başlangıç mıdır? Yoksa her yara, gerçekten zamanla iyileşir mi?

kurgudur abisi

İstanbul'dan Bodrum'a sürüklenen Hande, anne ve babasının boşanmasıyla hayatının en büyük değişimini yaşar. Kendini bir anda hiç tanımadığı bir ailenin içinde, kuzini Meltem'in ve onun en yakın arkadaşı Zehra'nın dünyasında bulur. Başta bu sahil kasabasında uzun süre kalacağını düşünmese de, çiçek kokulu sokaklarla ve Meltem'in 'güneşi' Zehra ile tanıştıktan sonra işler değişir. Zehra'nın sıcacık gülümsemesi ve içtenliği, Hande'yi farkında olmadan ona yaklaştırırken, aralarındaki bağ giderek derinleşir. Ancak bu yakınlaşma, çevrelerindekiler tarafından hoş karşılanmaz. Ailelerin baskıları ve Meltem'in müdahaleleri, Hande ve Zehra'yı zor seçimlerle karşı karşıya bırakır. Çiçeklerle bezeli Bodrum sokaklarında filizlenen bu yaz aşkı, hem özgürlüğü hem de cesareti sınayan bir hikâyeye dönüşür.

Zehra ya sürekli bilinmeyen bir sapık yazıyordu.