Rakı yarım doldurulur kadehe, hiçbir zaman eksik veya fazla olmaz sudan. Derler ki, rakı masasında yokluğuna küfür edecek bir can vardır mutlaka, o yüzden boş kalan yanı sana dolu olan yanı yarana... Bir adamın kalbi buzdan kalıplarda değilde kor alevlerdeyse vardır sorun. Dudaklarıyla buluşan her damla alkol düşer yüreğine alev aldırır tekrar ve tekrar. Beyninin içindeki bitmek bilmeyen bir muharebede galip gelsem mi gelmesem mi mücadelesiyle boğuşur. Bir yanı korkak çocuk olur rakı masasındaki adamın, bir yanı mert delikanlı, başka bir yanı ise yarım kalmış sevdasızlığı. Nasıl ki bardağın dolu tarafıyla mı yoksa boş tarafıyla mı ilgilendiğinizi öğrenmek isterse psikologlar, rakı masasına oturmuş bir adamın bardağında bir damlalık dahi yer kalmamıştır. O kadeh ağzına kadar dolmuştur, dudak payını unutmuştur saki ve parmaklar arasına sıkışan o kadehten mutlaka bir kaç damla dökülür dışarı. Hal bu iken bir kez kor olduysa kalbiniz, bir daha tatmam demek için her zaman fazla erkendir. Çünkü insan kendi yanılgılarının sonu gelmez esiri olur ve kendine ait dört duvarı kabullenmek başkasının yaptığı yüzlerce metre kareyi kabullenmekten daha kolaydır her zaman. Başlangıç Tarihi: 01.01.2017

Uzun yıllar önce özel güçler dünyaya salınmıştı. Tanrılar ve tanrıçalar bu güçleri Dünya'nın kurtarılmasında görev alabilecek seçilmiş kişilere gönderdiler. Bu seçilmiş kişiler, zamanı geldiğinde güçlerini keşfediyorlardı ve dönemlerinin sorunlarıyla baş ediyorlardı. Özel güçler, bir tanrı veya tanrıçanın özelliklerinden kopuyordu. Güce sahip olan seçilmiş kişiler her hangi bir şekilde vefat ettiğinde güç kendine yeni bir beden aramak için ölü bedenden ayrılıp Dünya'da dolaşmaya başlıyordu. Bin sekiz yüzlü yılların sonunda, bir savaş oldu. Bu savaş seçilmiş kişiler ve onları birer cadı, büyücü olarak gören dogmatik düşünceli din adamları tarafından kışkırtılmış halk arasında oldu. Çok fazla kayıp verildi. Savaşta komutan olarak göreve getirilen dört seçilmiş kişi sırt sırta vefat etti. Bunlar; Delphine, Hektor, Petrina, Zenina'ydı. Delphine, Demeter'in gücüne sahipti ve toprağı yönetebiliyordu. Hektor, Hephaistos'un gücüne sahipti ve ateşi yönetebiliyordu. Petrina, Poseidon'un gücüne sahipti ve suyu yönetebiliyordu. Zenobio, Zeus'un gücüne sahipti ve havayı yönetebiliyordu. Bu dört güç ölü bedenlerden ayrılıp yüzyıllarca Dünya'da dolaştılar. Seçilmiş kişiler yüzyıllar boyunca doğmadı. İlk doğan kalbi temiz bedene doğru hızla yarışa geçtiler. Bebek annesinin rahminden çıkartıldığı anda güçler bebeğe ulaştı. Dört güçte aynı anda bedende yer buldular. Güçler kendilerini güvene aldılar. Zamanı geldiğinde ortaya çıkmak için beklemeye başladılar. Bebek büyüdü ve genç bir kız oldu. Genç kız güçlerinden habersiz bir şekilde hayatına devam etti. Güçleri ortaya çıkana kadar sıradan hayatına devam etti. Hiç beklemediği bir anda ortaya çıkan güçleriyle korkudan ne yapacağını şaşırırken, seçilmişlerin eğitildiği okulun müdürü onu buldu. Kapak için @exedrasghoul

O konserde başlamıştı her şey! "Onu bir kere görsem yeter!" diyordum. Ama yetmedi! İçimden bir ses "Bir daha git!" diyordu. Onun yanında olmak bana huzur veriyordu... Kimsenin yanında huzurlu olduğumu hatırlamıyorum. Her şeyi o başlatmıştı aslında... Beni o geceye götürerek, beni dansa kaldırarak, bana ilan-ı aşk ederek, her şeyi o başlatmıştı. Bundan pişmanmıydım? Asla! O beni ilk aşkımdı. Aslında, dünyadaki bütün kızların aşkıydı... Bana her zaman diyor ki, "Seni seviyorum!" işte bu sözleri duyunca, kalbim göğüs kafesimi zorlayarak çıkmak için can atıyor. Elimi tuttuğunda, onu karşımda gördüğümde yine aynısı oluyor. Kalbim bir daha atmasa da olur. Bütün ömrüme yetecek kadar attı zaten... Yeterki hep yanımda olsun. Bütün kızlar ona aşık olsun, bana "Senden nefret ediyorum!" desin, başka bir kıza "Seni seviyorum." desin, ama hep yanımda olsun. Belki de aşk tam da buydu... Sana yapılanların karşısında direnmek, vazgeçmemek. Beni en çok mutlu eden şey aşkımın karşılıklı olması. Bana her gün "Seni seviyorum." dediği için, o da beni sevdiği için bu neşem. Sen benim ilk, tek ve son aşkımsın, Ayaz Korkmaz.

''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı olmalıydım. Sadece biraz sabır. Ama karşımda ukala ukala konuşup şu düştüğümüz durumun acısını benden çıkartıyordu. --------- Ajanlıktan askerliğe uzanan engebeli bir yolculuk. Ajandan Bordo olur mu? Peki ya bu bir kadınsa? Gerçek kişi ya da kişilerle alakası yoktur. Tamamen hayal gücüdür. Hepsi yazarın kendi görüşlerinden oluşmuştur.

Whatty2018 ; bir kez 4, bir kez 5. Bir kez 7. Sıra Her şey Güneş' in Özgür Ruhlar Akademisine kayıt olmasıyla başladı. Bu kitapta sımsıcacık bir dostluk , bir gençlik aşkı ve daha niceleri ... Güneş 'in dünyasına hoşgeldiniz... Özgür ruhlar Akademisi adıyla yazılan ilk kitaptır !! Tüm hakları içinizdeki özgür ruha aittir !!

Bu hikayem 'Bebeğimin Babası!' adlı serinin devamıdır... Konusuna gelirsek; Bir bebek, ağalık, ve ortada kalan bir çift! Onlar ilk görüşte birbirlerine aşık falan olmadılar! Onlar bebekleri için bir araya geldiler! Belki sonra aşık olurlardı birbirlerine ya da olmazlardı. Belki de onların hikayesi mutlu sonla bitmezdi..... Size asla önceki hikayelerimi okuyun da sonra bunu okursunuz demiyorum çünkü karakterler dışında birbirleriyle hiçbir ilişkileri yok. İyi Okumalar......

Peri yıllardır aşiret topraklarına adım atmamıştı. Nefesi olan Mardin'e. Bir geldi mi pir geldi ama en nihayetinde. Gözleri ölümden karaydı. Ölümcüldü. Ateşten yapılmış gibiydi. Dokunulmazdı. Çözümlemek imkansızdı onu. Ama bir sevdi mi...

Çaresiz bir adamın çaresiz bir kıza çare olması çaresiz bir kızın çaresiz bir adama çare olması. Gerçek aşk hikayesi... Biraz gerçekleklikler birazda... Kitap kapağı aslyh_karamana attir.

17 yaşında Berdel uğruna evlendirilmiş bir kız Ve aynı şekilde 24 yaşında aynı berdele kurban gitmiş bir erkeğin aşk hikayesini anlatan bir roman. evet...dediğim gibi istenilmeyen bir evlilik bakın ne gibi olaylara sebebiyet vererek güzel bir hal alıyor. Yusuf Ve Bukrenin Berdel romanı siz okuyucularıma moral ve huzur vermesi dileğiyle iyi okumalar dilerim Bu benim ilk hikayem umarım beğenirsiniz.

Hayat ne garip,lanet ..ve boktan bir dönemeçten ibaret!' diye düşündü genç kız..Onun için hiçbir şey normal değildi artık.. Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi..Her şey hem de her şey istemediği gibiydi artık. Barda tanıştığı adamla tanımadığı ve gördükleri ilk otele girerken yaptıklarını umursamıyordu artık.. Onun mutlu bir geleceği olmayacaktı ki artık. Şuan genç kız kendisi değildi. Tanımadığı bu iri cüsseli adamla ne haltlar yediği umurunda bile değildi...O artık hep yalnız olacak bir kızdı zaten..En başından beri yalızlığa mahkum olacağı belli sefil biriydi... Otelin kapısından içeri girerken bedenini bir ürperti sardı Janessa nın.. "Üşüdün mü tatlım?" dedi adam ona kendisi olmadığını gösteren sıcak bakışlarla. Bara ilk geldiğinde gözlerinde gördüğü tek şey nefretti. Bu adam kimseyi sevmiyordu ve Janessa ya lazım olanda buydu. Geri dönüp onun yüzüne bile bakmayacak tek gecelik bir ilişki.. Hayatının unutulacak olan sonu ve İLKİ!.. ***************************************** Başlangıç:10 Ekim 2013♡ Bitiş:29 Ocak 2014♡ Not: Hikaye bana ait değildir.