❝Derler ki; çalınan hayatını daima hatırla, intikamın alevlerini soyunla harla. Bu ağılı taht bir hatıra; kalbi katran, ruhu Yakut Kral'a.❞ KARGALAR SERİSİ; AHVEB, EDİN ve KASIRGAYA KANAN SAKA kitaplarından oluşan bir seridir. Hangi kitaptan başlarsanız başlayın illa ki spoi yiyeceksinizdir. İstediğiniz kitaptan başlayabilirsiniz.

Şişmanken zayıflayan bir kızın hikayesi. Eğer klişe bir ergen kitabı okumak istiyorsanız yanlış yerdesiniz. Yazarken çok zorlandım. Bölümleri toparlamak için çok uğraştım. Umarım beğenirsiniz.

"Çok mu seviyorsun?" diye sordu Arslan dayanamayarak. Ahsen ise usulca salladı kafasını. "Tamam, gel o zaman." Elini bırakıp Ahsenin korkuyla yere bıraktığı bisiklete yöneldi. Bisikleti kaldırdığında aklından geçenden emin olamadı. Bu bisiklet ikisini de kaldırır mıydı bilemiyordu. Fakat denemeden bilemezdi. "Arslan abi?" diye sordu küçük kız şaşkınlıkla. Arslan yakışıklı yüzüyle Ahsene baktıktan sonra önündeki kısma vurdu iki kere. "Bisiklet bisiklet demiyor muydun? Atla hadi!" Arslan Ahsenin kıpırdamadan durduğu yerde kendisine bakarken ki yüz ifadesine gülmeden edemedi. Ardından hemen konuştu. "Hadi mâhpare..." tehdit edercesine devam etti. "Beklemem bak!" Yeşil gözleri hemen açıldıktan sonra vakit kaybetmeden daha doğrusu Arslan abisi fikrini değiştirmeden hareketlendi küçük kız. Arslanın da yardımı ile oturdu önüne. "Mahpare mi?" dedi tam olarak telaffuz bile edemezken. "Hoşuna gitmedi mi?" diye sordu Arslan henüz hareket etmeden. Buna karşılık kafasını salladı hızla Ahsen. "Ne demek ki?" "Ay parçası..." dedi gözleri küçük kızın yeşillerine birkaç saniye takılırken. Ardından hemen toparladı kendisini. "Şimdi?" dedi sorunun cevabını yeniden almak ister gibi. "Şimdi hoşuna gitti mi?" Kocaman gülümsedi Ahsen. Saçlarından yayılan kokunun farkında olmadan bir kez daha salladı kafasını. "Hı hı.." ardından o da yeşillerini kahveleriyle buluşturdu. "Çok güzel." © Tüm Hakları Saklıdır kopyalanamaz, alıntı yapılamaz, başka yerlerde kullanılamaz. Mâhpare adıyla yazılmış wattpad üzerindeki ilk hikayedir.

Bir Kadının Direnişi, İki Adamın Aşkı, Bir Şehrin Sessiz Savaşı Eylül, Mardin'e atanmış idealist bir öğretmen. Küçücük ellerin kalem tutması için savaşırken, karanlığa meydan okuyan bir kadın. Ama doğruları anlatmak, onu sevgi kadar nefretin de hedefi yapıyor. Çocuk gelinlere karşı duruşu, halkı bilinçlendirme çabaları, onu bir düşman haline getiriyor. Üstelik bu düşman, gölgelerin ardında sinsice bekleyen tehlikeli biri... Eylül şehit babasının emaneti gibi gördüğü bu topraklarda yalnız değil. Onun için savaşmaya hazır iki güçlü adam var: Biri, babasının asker arkadaşının himayesindeki Dinçer; emir-komuta zincirinin sert ama kalbinin sıcak olduğu bir üsteğmen. Diğeri, Mardin'in en büyük aşiretlerinden birinin ağası Civan; sözleri kural, koruyuculuğu siper. Ama bu topraklarda aşk, her zaman masum bir duygu olmuyor. İki adamın gözünü kırpmadan desteklediği bu cesur kadın, aşkın ve mücadelenin tam ortasında... Peki, Eylül sadece düşmanlarıyla mı savaşacak, yoksa kalbine söz geçirmeye mi çalışacak? Aşker... Yalnız bir öğretmenin, sadece öğrencilere değil, hayata da ders verdiği nefes kesen bir hikâye. BU KİTAPTA YER ALAN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA OLAN HERHANGİ BİR BENZERLİK TAMAMEN TESADÜFDÜR.

BÖLÜMLER KISA KISA OLDUĞU İÇİN FAZLA BÖLÜM VAR! Genç kızın arkadaşının verdiği yeni numarayı yanlış yazan kızın gelecekteki kocasına tesadüfen yazması. İlk başta kız engel yesede engel bir şekilde kalkar. Ardından sıkıldıkça birbirine yazan çift sonradan aşkla birbirine yazmaya başlarlar.

"0549******: Umarım iş telefonumu meşgul etmen için geçerli bir sebebin vardır. (20.13) Afra: OHA! OHA! OHA! (20.13) Afra: Koskoca Kuzey Taşoğlu bana cevap verdi. (20.14) 0549******: İş hattıma yazdın çünkü. (21.00) 0549******: Buradan yazan herkese cevap verdiğimin farkındasındır umarım. (21.00)" Yıllardır takip ettiği adama geri dönüş alacağını ummadan yazan bir kadının değişen hayatına hoş geldiniz. 19.10.2023 #HAYRANKURGU #1 15.11.2013 #EĞLENCE #1 15.11.2023 #KISAHİKAYE #1 21.11.2023 #AKSİYON #1 22.11.2023 #GİZEM #1 08.12.2023 #AKSİYON #1 15.12.2023 #DÖVMECİ #1

Ahu: *fotoğraf* Ahu: kendim tasarladım,nasıl olmuş? 0547: bu fotoğraf ne amk? 0547: kimsin? 0547: Numaramı nerden bulduğunu sormuyorum bile? Ahu: kim olduğumu söylemek istesem neden gizli numaradan yazıyım? 0547: kim olduğunu bulmam 2 dakikamı alır. Uğraştırmadan söyle işte Ahu: bulsana hadi nasıl bulucan merak ettim. (12.05) 0547: adın ahu demir 22 yaşındasın moda tasarım okuyorsun İzmir'de ailen'den ayrı yaşıyorsun. Yanılıyor muyum?(12.07) Ahu: oha amk Ahu: kimsin sen? Ahu: nerden buldun bunları? 0547: tanıştığımıza çok memnun oldum Ahu,Ben yüzbaşı Bora Aktaş :) ***** başlangıç: 13/05/2022 bitiş:..

Zülal: Silahın kabzasını kavrayan elin, Zülal: Takriben ne zaman benim boynumu da kavrar? Kenan: Ölmek mi istiyorsun? Zülal: Hayır Kenan. Zülal: Seninle... Zülal: Aşk yapalım istiyorum. -Komutan ve doktor hikayesi- *Yetişkin içerik vardır.* 27.10.2022 Başlangıç...

-"Beni seviyorsun ama itiraf edemiyorsun. Baksana kıskançlıktan çıldırıyorsun." Sağıma soluma bakıp birileri geliyor mu diye baktım. Zaten mısır ekinleri boyumuzdan büyük olduğu için görünmezdik. Kimse olmadığına kanaat getirince ona yaklaştım. Elimdekileri yere bırakıp parsın yakasını tuttum. Dudağını öpüp geri çekildim. Tıpkı bana yaptığı gibi bende ona aynısını yaptım. Dudağımı dudağının kenarına getirip bastırdım. Dudağının üzerindeyken konuştum; -"Sen bana sürekli sen benimsin diyorsun ya. Ha o yanlış işte. Ben senin değilim." Sinirle geri çekilecekken yakasından tutup gitmesini engelledim. Sözlerime devam ettim; -"Asıl sen benimsin. Aldığını nefes, teninin kendine has kokusu, hep dalga geçip beni utandırdığın kasların, saçların. Yani kısacası her zerren benim. Hep kadınlar erkeklerin olmaz. Mal gibi görüyorsunuz ya bizi. Yanlış aslında. Asıl siz bizim malımızsınız. Bize muhtaçsınız. Yani demem o ki pars bey sen benimsin. Benim malımsın. Benim olana başka bir kız el uzatırsa belasını. " derken sustum. O ise bu dediklerine sadece sırıtmakla yetiniyordu; -"Bence devam etmeme gerek yok sen anladın sonunu. O yüzden başka gözlere bakıp sonunu hazırlama. He bu söylediklerim sana olan kızgınlığımı öfkemi geçirmiyor. Sizi affetmeyeceğim ama gözüm üzerinizde. Seni hatta sizi affetmeme çok var. Şimdi uslu bir çocuk ol ve köyde rahat dur yoksa hiç düşünmeden kaçar giderim. " Pars söylediklerimi dikkatle dinledi. Yanağıma öpücük kondurdu ve geri çekildi; -"Tamam meleğim. Uslu duracağım söz." Hikayede yazım hataları çoktur. En yakin zamanda düzenlemeye alınacaktır.