Paglalakad sa kalsada habang nakangiti ay katumbas ang ilog ng dugo. Ginagawa ang magpapasaya sa kaniya kahit ito'y paghihinagpis ng iba. Hindi nabibilang ang dugong dumanak Hanggang ngiti sa mukha niya'y nakapinta, Basta't para sa kanilang mag-ina Parang isang tinta na hindi na mabubura ang mga ngiti sa mukha niya Kung kapilang ang ilaw niya. ... Ngumisi siya, "At may nagtangka na palang lumapit sa nanay ko. Sana bumalik pa kayo bukas...hehe. May regalo sana akong gustong ibigay..." Estimated word count: 29k-32k (EDITED from Prologue to Chapter 6) ✔️"VOTE THIS... Or I'll cut those fingers of yours using a rusty scissor, and use it to tap that star-shaped button." -Silistine Sit back and relax, like you always do and ENJOY my story. Still, Your lovely girl, -Silistine