Üç iyi dost Soo Jung,Sae Jin, Ji hyun Evden atılan,işlerinde talihsizlikler yaşayan üç genç kız. Ve karşılarına gelen büyük şans Bts'le tanışma ve sonrasında olucak tatlı ilişkiler BTS fanı ARMY'nin kaleminden

Tatlı ama Çılgın ○○○ Bu bir grup çılgın gencin tatlı hikâyesidir! Bir yanda dört çocukluk arkadaşı bir yanda beş lise arkadaşı... Bu iki arkadaş grubu iki ayrı dünyaların insanı olabilir, bazıları çok çılgın olabilir, bazılarının yaşları denk gelmeyebilir, aralarında uçurumlar olabilir ya da çok farklı huylara sahip gençler olabilirler; fakat tüm bu ihtimaller onları düşman olmaya değil dost olmayı itti. Onlar apayrı dünyalara sahip gençler olsalar bile hayatın tatlı ama çılgın yanlarını yaşayarak keşfediyorlar. Onların oluşturduğu bu farklı arkadaş grubunda hayatın tatlı ama çılgın yanlarını keşfetmeye var mısınız? Onları bu macerada yalnız bırakmayın. ○○○ • KESİT • "Marin çocukluğun hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Yani, arkadaşların var evet ama bana kendini hiç anlatmadın. Nasıl bir çocuktun çok merak ediyorum doğrusu," dedi merakla. Çocukluğumdan mevzu açılınca gözlerim ışıldıyordu ama babam vardı orada. Öyle kolay kolay ağzıma alamıyordum o günleri. Büyüsü bozulmasın, herkes annemin sebep olduklarını bilmesin diye. Geçmişe daldım sadece bir anlığına ama şimdiye dönmem zor olmadı. Sadece özledim. Mavi Kent'imi özledim, evimi özledim... "Kime sorsan tatlı ama çılgındı derler. Öyle bir çocukmuşum Akina. Tatlı ama çılgın... Boş ver, geride kaldı her şey. Hadi duş alıp kliniğe gidelim ve biricik doktoruma sürpriz yapalım. Sonra da ben işime gideyim," ○○○ Yazım Tarihi: 1 Aralık 2020 Bitiş Tarihi: 2 Ağustos 2021

Olivia Kadın Voleybol Takımı'nın pasörü Alvina Louisa Eroğlu'nun hayatı, maç dönüşü aldığı bir mesajla değişir. Alvina, mesajda kendisini sevdiğini söyleyen kişiyle ne yapacaktır? 🏐🏐🏐 ? : Bugünkü maçta bir kez daha ispatladın sihirli parmaklara sahip olduğunu... Tebrikler, Alvina. Harika iş çıkardın. Alvina : Teşekkürler ama rehberimdeki numaraları kaybettiğim için kim olduğunuzu çıkaramadım? ? : Numarası rehberde ekli olmayan birine yazılabilecek en klişe yalan bu, Avi. Daha özgün biri olduğunu sanıyordum. Alvina: Kimsin sen? ? : Kim olduğunu bilmeyen biriyim. Alvina: Bir şey sordum, insan gibi cevap verir misin? Rehberimde ekli olmadığın için aklınca intikam mı almaya çalışıyorsun? ? : İnsan gibi cevap verdiğimi sanıyordum oysaki. Her neyse... Ayrıca senden intikam alma gibi bir durumum olamaz, çünkü numaram bu zamana kadar rehberinde hiç ekli olmadı. Alvina: İyi, bundan sonra da olmayacak öyleyse. * ? adlı kişiyi engellediniz* ✨2022 Watty Ödülü Kazananı✨ 🏐 |11.10.2020| ~ |29.12.2020| 🏐

✨2022 Wattys Genç Yetişkin Kazananı✨ Beş yakın eski arkadaş. İçlerinden biri, okula geri dönünce ortaya dökülen sırlarla dolu zarflar. Günün sonunda kimler sırlarının altında ezilecek, kimler o sırrı sırtlayıp etkisiz hale getirecek? Bu mücadeleden kim yara almadan çıkabilecek? Çilde, Oflaz, Ateş, Lara ve Peri... Her birinin bir sırrı var. Peki en karanlığı kime ait? "Sır dolu bir kağıdı yaksanız dahi ardından külleri kalır. Sırlarınızın hayatınızda bıraktığı koşulsuz izler gibi, zarftan kalan külleri de yok edemezsiniz." 5 Şubat 2021 tarihinde yayınlanmaya başlanmıştır. Hikayenin tüm hakları şahsıma aittir.

O, Tanrı tarafından kutsal bir görev için dünyaya gönderildiğine inanan ve sokakta gördüğü herkesi birbiri ile shipleme potansiyeline sahip bir shipperdı. Ta ki onlarla karşılaşana kadar... Onsra: Bir daha aşık olmayacağını anladığında gelen kalp kırıcı his, son aşk.

[WATTYS 2022 KAZANANI] Parmağı omzumun üzerindeki belli belirsiz benlere dokundu. Ardından köprücük kemiğime kaydığında dudaklarım, bir nefese muhtaç kalmış gibi titreyerek açıldı. Koyulaşan bakışlarını gördüğümde göğüs kafesimin içindeki kalbim, hızlı bir takla atmıştı. "Ne yapacağım ben seninle?" diye mırıldandığında kısa saçımın tutamlarından birini parmağına dolamıştı. Güçlü eli, belimi sıkıca sarıyordu. Dudakları kulağımın üstüne dokunduğunda titreyen ellerim omuzlarına tutundu. Tüm günahlarım birleşerek bedenimi ve ruhumu ona emanet ettiğinde içimdeki şeytan gülümsedi. Ardından onun dudakları da kıvrıldı ve çenemi kavrayıp ona bakmamı sağladı. Bakışlarımız buluştuğunda; cehennemin tüm ateşleri ikimiz için yandı ve dudaklarından adıma işlenen zehir döküldü. "Vera." (TAMAMLANDI.) [14.03.2020 | 14.07.2021]

Kavuşamadığı prensinin ardından ağlak gözlerle bakan o deniz kızı hikâyelerini unutun. Çünkü gerçekle yakından uzaktan hiçbir ilgisi yok. Bu sadece onları zayıf, duygusal ve güçsüz birer mitolojik varlık olarak düşünmeniz için bilinçli olarak yaratılmış bir yanılsamadan ibaret. Gerçek şu ki; binlerce yıl içinde av ya da avcı oldular. Ancak hiçbir zaman o masallarda bize anlatıldığı gibi duygusal bir prenses, yardıma muhtaç bir kadın, ya da sulu gözlü mitolojik yaratıklar olmadılar. Suda ya da karada fark etmez, onlar için bir tehditseniz eğer avlanırsınız ve kesinlikle acımazlar. Tıpkı biz insanların da binlerce yıldır onlara yaptığı gibi. İnsan teknolojisi takip edilemeyecek bir hızla gelişirken, bir süre sonra onların pençelerine karşı, insanların kalın çelikten makinaları vardı. Denizkızları için daha da korkuncu olanıysa; insanların artık modern tıptaki gelişmeler yüzünden onlara sadece değerli pulları için değil, ölümsüz bedenleri için de ihtiyaçları oluşuydu. Ta ki büyük tufana kadar... İşte gelişmiş teknolojiye olan bağımlılığımız ve doğa ile oynamamızın sonucu buydu. İklimsel değişiklikler, küresel ısınma, buzullardaki erime, deniz seviyesindeki artış... Ve kimsenin bunu bir tarafına takmaması başlarda sadece onların işine gelmişti. Ancak sonra insanların bir şekilde hayatta kalabildiğini öğrendiler. Hatta öncekinden çok daha tehlikelilerdi. Üstelik tüm bu olan bitenlere çoktan Tanrılar ve Tanrıçalar da dâhil olmuştu. Deniz kızlarının lideri ve bir Tanrıça olan Semiramis'in kızı Alina, kendisini tüm bu olayların ortasında bulduğunda, aslında kim olduğuyla ilgili bile hiçbir fikri olmadığını anlar ve kendisini; ailesini, dostunu ve düşmanını tekrar sorgulamak zorunda kaldığı bir fırtınanın içinde bulur. Üstelik karşısındaki düşmanlar, Tanrıların bile müdahale etmekten kork

2022 WATTYS KAZANANI Lale lise son sınıfa geçtiğinde düşünmesi gereken tek şey üniversite sınavı değildi. Uğraşması gereken, yeni bir cici annesi ve ellisinden sonra aşık gezen bir babası vardı. Ailenin akıllı uslu kızı olmaktan, her şeyi öylece kabul etmekten sıkılan Lale bir plan yaptı. Böylece babası eski sorumlu haline dönecek, cici annesine katlanmak zorunda kalmayacaktı. Bunun için de, "Leo'nun Günlükleri"isimli yasak bir kitaptan ilham alabilirdi. Sorunlu ve psikopat bir lise öğrencisinin gerçek hayatının anlatıldığı hikayenin Leo'su olduğunu iddia eden bir çılgın ona mesaj atana kadar her şey yolundaydı. Lale bir yandan Leo'nun gizemini çözmeye çalışırken, bir yandan da yolunun kesiştiği genç adamlarda fark etmeden Leo'yu arayacaktı. Peki Leo gerçekten bir psikopatsa, ona aşık olması çılgınca mı olurdu? Leo: Okulun asisi olman için sana üç tavsiye: 1. O kitabı her yerde okuma, okul ispiyoncu kaynıyor. 2. Saçını örmekten vazgeç. Bence at kuyruğu (böyle mi deniyor) sana gayet uygun. 3. Bu kadar güzel gülümseme. Çok sevimli görünüyorsun. Lale: Sen kimsin? Leo: İsmimden çıkaramadın mı? Okuduğun kitaptaki Leo'yum işte. Sana okulu yakmadan önce izlemen gereken yolu anlatacağım.

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

*Düzenlemede olduğu için çelişkiler olabilir.* "Bu bizi anlatıyor aslında.Sen gökyüzüsün.Ben de üzerinde dolaşan yağmur bulutları.Gri bulutlar.Seni kirleten lekeler.O güzel maviliğini insanlardan mahrum etmeni sağlayan lekeler.Nasıl bu siyah lekeler atın üzerinden çıkmayacaksa ya da bundan sonra gri bulutlar yine gökyüzünün güzelliğini örtecekse bende seni siyaha boyayacağım.Yapmak zorundayım.Şu an beyazlığınla benim siyahlığımın üstünde adeta hedef alanısın ama eğer seni siyahlığımın içine gömersem kimse seni göremeyecek."