Ben Yağmur Demir. Koşulsuz güvendiğim bir ailem vardı. Benden asıl gerçekleri saklayan... Sevdiğim bir adam vardı. Yalanlar üzerine gizleyerek sakladığım...Abimin en yakın arkadaşı. Bir abim vardı, koşulsuz güvendiğim ama güvenimi boşa çıkartan... Ben Yağmur Demir. İnandığım, güvendiğim ne varsa hepsini birer birer kaybettim. Kaybediyorum. Kendimi kaybetmemek için aşkıma ve dostlarıma sığınıyorum. Ben annemin rahminden düşen bir lanetim. Hikayeye başlama tarihi : 28.08.2021 Hikayeye bitirme tarihi : 29.07.2023

Uyarı: Bu kitap 18 yaşından büyük okuyucular için uygundur. *** Onun kafasına sıkacaktım. Bitecekti her şey. Sonrasında kimsenin beni öldürmeyeceğini de söylemişti. Onu öldürmemek için hiçbir nedenim yoktu. Öyle sandım... Öyleymiş gibi yapmaya çalıştım. Sonra birden ona "Beni seviyor musun?" diye sordum. Dudaklarımdan kopan soru başta onu şaşırttı, dağılan şaşkınlığının akabinde sıkıntıyla iç çekti. "Zorlaştırma Tutku. Buna vereceğim cevap işini kolaylaştırmayacak." Silahı avucum içinde sıkarken taviz göstermedim. Tekrar sordum. "Reha, beni seviyor musun?" Birkaç saniye sessizce gözlerime baktı. Orada ne aradı ne buldu bilmiyorum. Ölümü kabullendiği gibi bu sorunun cevabını da kabullendi. "Evet." Ateş ettim. Evet der demez, namludan çıkan mermi onu buldu. Omzuna aldığı yarayla yalpalanarak geriledi. Bembeyaz kesilen parmak boğumlarım, siyah demirle tezattı. Bir zamanlar bende böyle şeylerle tezat düşecek bir kadındım. Susmadım, silahımı da indirmedim. Yine sordum. "Beni seviyor musun?" Aldığı derin nefesin ardından bağırdı. "Evet!" sesi gürleyen gök gibiydi, kulaklarımda yankılanırken beni korkutuyordu. Nefes nefese kanayan yarasına bakarken sakinleşebilmem imkansızdı. Bu defa silahın hedefini bilerek ıskalayıp yeniden ateş ettim çünkü ona ateş etseydim, ölümcül bir yara alacaktı. Amacım neydi? Silah zoruyla ona beni sevmediğini söylettirmek mi? Ne kadar dayanabileceğini ölçmek? Beni sevdiğinden mi öldüremiyordum onu? Hâlâ neyi bekliyordum kafasına bir kurşun sıkmak için? Reha'nın yüzündeki ifade sabrının taşmak üzere olduğunu sinyallerini veriyordu. "Eğer beni öldürmeyeceksen indir o silahı!" 🖤🗝️ Karanlığın Aç Çocukları Serisi; Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere iki kitaplık bir seri ve bütün bölümleri burada tamamlandı.

"Sen naptığını sanıyosun " dememle yüzüme dahada yaklaştı nefesini yüzümze üfleye üfleye konustu "Bu saatte bu sokakta sen napıyosun " demesi kanımı dondurmuştu "B-ben marketten dönüyodum " dedim keske kekelemesydim Çocuk yüzume yaklaştı ve eliyle yanağımı okşadı "Bu saatte burada gezmenin sonuçlarını ağır ödiceksin " dudağını yanağımda gezdiriken kulağımın altına bir öpücük kondurdu bana dokunması midemi bulandırıyodu pis sapık daha fazla dayanamzdim. Bacak arasına güçlü bir tekme atmamla yere düştü elimdeki yoğurdu yüzüne fırlattım ve koşmaya başladım . Bu kadar hızlı koştuğumdan haberim yoktu Resmi insatgram sayfası : tehlike_wattys

"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."

" Sen benimsin " dedi mavi gözlerini gözlerime dikerek. " Ne olursun bırak artık gideyim. Daha ne kadar yanında tutacaksın beni? " Saçlarımdaki eli yavaşça boğazıma gitti. Tek eliyle boğazımı sıkarken diğer eliyle duvara yumruk atmıştı. " SEN BENİMSİN!! "

Her insanın hayalleri,umutları vardır.Ve bu hayalleri gerçekleştirecek bir şehir... Peki ya bu hayallerin yanına psikopat bir aşk da eklenirse ne yapardınız?

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

İnsan katilini sevebilir mi? O sevdi... Koşulsuz ve geri dönülemez bir şekilde aşık olduğu adam masumiyetinin, saflığının ve tüm güzel duygularının katiliydi. #1 mafya 28.03.2019 #4 ask 26.03.2019 #5 ask 19.03.2019 *** Onu bulmak için 2 gün gerekmişti. Beni az biraz tanıdığı kadarıyla bile kaçıp ülkeyi terketmesi gerekirken, bir kaç semt ötemde olması aptalca bir hamleydi doğrusu. Kolundan çektiğimde dengesini kaybedip göğsüme tutunduğunda, o kadar farklı bir Eylem vardı ki karşımda sanki daha saf, daha naif, daha çekici... Ona karşı hiç bir şey hissetmiyor ve kokusunu bile bilmiyorken şimdi çiçek gibi mis kokusu beni ona çekiyordu. Ve bu beni daha çok sinirlendiriyordu. Onu gördüğümden beri içimde oluşan arzuyu görmezden gelemiyordum. Aklımdan bile hiç geçirmediğim bir şeyi yapmak için dayanılmaz bir istek duyuyordum ki yapacaktım da. Her ne kadar şu an çok farklı biri gibi davransa da o bunu haketmişti. Hem de daha önce kendi teklif etmişti. Bir sıkıntı olacağını düşünmüyordum. Asansör yukarı çıkarken kafamı kaldırıp ona baktığımda tekrar dudağını kemiriyordu. "Sana dudağını kemirmeyi kes dedim" diye bağırdığımda korkuyla yerinde sıçradı. Dudağını kemirmeyi bırakıp sırtını asansörün kapısına yasladı. Bakışlarını benden kaçırsa da gözlerinin dolduğunu hissediyordum. İlk yayınlanma tarihi 03.03.2018