Sıcak sular fokurduyordu. Sıradan bir insanın ya da bir meleğin giremeyeceği kadar sıcaklardı. Ancak Janet yarı tanrıçaydı. "Ah Tanrım" diye mırıldandı zevkle. Gözlerini kapadı. "Bu şekilde bakınca zevkten kendini kaybettiğin zamanı hatırlıyorum" dedi yumuşak bir erkek sesi. "Gözlerini kapatıp gerinmeni ve inlemeni" Janet'in gözleri açıldı ve arkasını döndü. Jase bir kayanın üstünde oturuyordu. Gümüş rengi saçları altın rengi gözlerini gölgeliyordu. Üstünde bir tek kot pantolon vardı ve güçlü bedeni gözler önündeydi. Janet, aniden suyun içine girdi. "Burada ne arıyorsun?" "Seni görmeye geldim" dedi erkek sakin bir sesle. Aynı kadife yumuşaklığındaydı ve Janet'in sırtından aşağı ürpermesine neden oluyordu.

Hafıza kaybı yaşayan bir kız ve telefonunda Aşk diye kayıtlı tanımadığı bir numara. Bu onların birbirini bulma hikâyesi. ---------- Asena: Kimsiniz? Aşk: Bunu ben sormalıyım. Aşk: Kimsin? Asena: Ama numaranız bende kayıtlı. Aşk: Ama bende kayıtlı değil. Asena: Başıma bir olay geldi. Daha doğrusu bir kaza. Bu sebeple bazı sorunlarım var. Yanlış bir şey yapmak istemiyorum. Bu yüzden ismimi söyleyemeyeceğim. Asena: Rahatsız ettiğim için üzgünüm. Aşk: Eski sevgilim ve arkadaşlarımın birçoğu şu an beni engellemiş durumda. Anlayacağın hiç sevilmeyen bir tipim. Aşk: Ve sen beni tanımıyorsun ama sende numaram var? Aşk: Rehberinde ne diye kayıtlıyım onu söyle bari. Seni tanıyor muyum merak ettim. Asena: Rehberimde...Aşk diye kayıtlısınız.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Babası işsiz , annesinin kim olduğundan haberi olmayan bu genç kız hayatına nasıl devam edecek ?

Sen benim Araf'ım değil sonumsun!" Sanem, çocukluk hayalini gerçekleştirmiş ve sonunda başarılı bir subay olmuştu. Üniversite yıllarını en iyi şekilde geçiren Sanem, kedi köpek gibi kavga ettiği Araf'ı kalbine kabul etmişti. Mutlu evliliklerini devam ettiren çift bir anda olmadık yerlere gelir. Sanem Araf'la çıktığı bulutlardan aniden yere çakılmıştı. Üstelik artık ortada bitmiş bir evlilik, olmayan aşkın meyvesi vardı. O küçücük bebekle ne yapacaktı Portakal Şekeri? O zehir olan hayatını bebeğine göstermeyip tertemiz bir sayfa açabilir miydi? O güçlüydü. Çünkü o bir zamanlar Araf'ın biricik 'Portakal Şekeri' idi.