Ellerimi göğüslerimin üzerine kapamak, bacaklarımı birbirine geçercesine bastırmak ve kendimi tüm bunlardan sakınmak istiyordum. En çokta ondan... Bir tür bela gibiydi, vebaldi sanki. "Lütfen, lütfen beni rahat bırak." Beni yönetme düşüncesi bile korkunçken az sonra bunu yapmaya başlayacaktı. Belki de çoktan yapıyordu. Göğüslerimin üzerindeki ellerimi bileklerimden yakalayarak sertçe kafamın iki yanından yatağa yapıştırdı. Nefeslerim hızlanırken beyaz tenim gecenin ışığında parıldadı. Bileklerindeki baskısı azalırken ellerini yavaşça çekti. Gözlerindeki tehdit, gözlerindeki korkuyla yakın temastaydı. "Şimdi, ben seni rahat bırakacağım. Sense ellerini benim koyduğum yerden çekmeyeceksin." O itaat etmemi istiyor, oyunbozan... Bacaklarım birbirine yapışmış müsade etmezken, cezamdan korkuyorum. İtaatsizliğin bedelinin korkuttuğu kadar teslim olmanın ağırlığını kaldıramıyorum. Ellerim henüz aynı konumda. fakat az sonrasını kimse tahmin edemeyecekti. *** "Derler ki; bir kargayla göz göze gelirseniz, laneti ömür boyu üzerinizde olur." ***

Arkadaşlar diğer hesabımı wattpad den dolayı giriş yapamadım şimdilik buradan kaldığımız yerden devam ediyoruz. Herkes okul hayatı boyunca elbet bir öğretmenine hayranlık beslemiştir. Bu hikayede klasik yazılar yok. Gerçek hayatta herkesin başına gelen olaylar var. Bu serüven de sen de olmak istiyorsan hadi okumaya başla ~~~~~~~~~~~~~ Etrafta kaçacak yerim de kalmamıştı "Boşa uğraşma bu gece olacak" Soluklanarak "sizi şikayet edeceğim bir buradan kaçayım " "O zaman ömür boyu şikayet edemeyeceksin çünkü seni bırakma gibi bir niyetim yok." ~~~~~~~~~~~~~~ "O gece bu gece işte küçük seni ben yapacağım " Ağlamaktan nefes alamıyordum. Ya buradan kaçacaktım yada onun da dediği gibi bu gece olacaklardan kurtulamayacaktım. Ömür boyu onun izini taşıyacaktım. #1 edebiyat 09/08/2020 #1imkansızlıklar 05/05/2020

"Dokun bana sadece dokun ....Dokunuşlarına ihtiyacım var . Tenin tenime ,kokun kokuma ....yüreğin yüreğime karışsın istiyorum .Sence de artık perde arkasına gizlenmeden tüm çıplaklığımızla birbirimizi hissetme zamanı gelmedi mi ? Şimdi biz susalım zaten konuşmak için şahlanacak içimizdeki tutku.Bırak esiri olalım " ***** Arkadaşının neler çevirdiğini öğrenmek için peşinden gizlice takip eden kumsal ,kendini bir anda kumarhanede bulur .. Ürkekçe etrafında gezinip geldiği binanın girişini bulmaya çalışırken düştüğü yerin masum bir yer olmadığını sezer lakin arkadaşı içeridedir. Daha sonra karşısına çıkan yabancı adama "Merhaba , giriş ne tarafta acaba ?" Diye çekinerek sorması ile olaylar o anda başlar. Ve konuştuğu bu adamın büyük bir örgüt lideri olduğundan bir habersizdir. Üstelik düştüğü bu kumarhanede yabancı adama aittir. Tek dileği arkadaşını düştüğü bu tehlikeden kurtarmak olacaktır lakin yabancı adamın dikkatini çektiğinden planladığı hiç bir şey istediği gibi gitmez .Ne kadar onu ürküten çevreden uzak durmaya çalışsa da elinde olmadan sürekli yolları kesişmek zorunda kalır ve nasıl olduğunu anlamadığı şekilde de kendini yabancı adamın planlarına toslarken bulur..

"Soyun!" dedi ve dudaklarındaki o histerik, şeytani gülümseme yeniden kendisini gösterdi. "Bunu yapamam." dedim korku, bedenime hükmetmeye yüz tutmuşken. Umursamadı. Bakışları, bir psikopat kadar anlamlı, bir deli kadarsa ardı görülemez şekilde parıldıyordu. "Sana yapabilir misin diye sormuyorum. Kıyafetlerini çıkar ve buraya gel. " Bir psikopatla nasıl başa çıkacağınızı bilirdiniz. Ardında yapacağı hamleler, kafasındaki kurduğu dünyadan nefes alırdı. Ama o, ardı arkası kesilmeyen bir dehşetin yüzüydü ve bunun farkındaydı. Çünkü tam olarak bu olmak istiyordu. O psikopatla taçlandırılamayacak kadar deliydi. Ve istediklerini yapmazsam, zelzelesi dünyama kıyameti yaşatmaya ant içmişti. Onu tanımak, sokakta yaşayan bir adamı yaşamak kadar korkutucuydu. Onu hatırlamak, damarlarımda dolanan kanı donduracak kadar soğuktu. Onu yaşamak, gökyüzü gibiydi. Günün her saatinde, değişebilecek milyonlarca mucizeyi ellerine verecek kadar kudretli ve ulaşması imkânsız olandı. Onu bilmek ise imkânsızdı. Çünkü o var olanı, var olmayanlarla süsleyecek tek insandı. O, Bir deliydi.

"Seni sevmeme izin ver," diye fısıldadı. "Ver ki sana cenneti yaşatayım." _ Sevmek nedir bilmeyen Yavuz Seçkin, babasının yolundan giderek sevdiği kadını kendine tutsak eder. Hayatı acılarla dolu olan Esila Durukan, Yavuz'a boyun eğmemeye kararlıdır ve ondan kaçmak için her yolu dener. Yeni başlangıçlar yapıldığında ve pişmanlıklar yaşandığında ya her şey için çok geçse? Ya da her şey daha yeni başlıyorsa? Gelin bunu hep beraber öğrenelim. Esila ve Yavuz'un hikayesine sizde ortak olmak istiyorsanız, yukarıda 'Oku' yazan yere basmanız yeterli...

"Ne işin vardı o herifle?!" "Sana ne Ayaz sana ne, sana hesap mı vereceğim?!" "Evet vereceksin!" Verecekmişim gıcık kendini ne zannediyor ki? Tek yaptığı bağırıp çağırsın ortalığı yıksın! "Nedenmiş o!" "Çok mu merak ediyorsun?!" "Evet!" "Öyle mi?!" "Evet!" "ÇÜNKÜ SEN BENİMSİN!" Su Yılmaz'ın ağabeyi Savaş Yılmaz Yeraltının sahibi nam-ı diğer Kesici bu aşka izin verecek mi ? Ayaz Keskin ve Savaş Yılmaz'ın dostluğu bitecek mi? Su Yılmaz bu sert iki erkekle de baş edebilecek mi? TAKİPTE KALIN... 🔥🔥🔥 Sevgili YERALTI AİLESİ tamamlamış olduğum ECRİN adlı kitabımla yazmaya devam ettiğim SENDEN BANA KALAN adlı kitabımı da okumanızı tavsiye ederim. Umarım sizi kitaplarımla eğlendirip hayaller kurmanıza yardımcı olabiliyorumdur. Kitaplarımı adeta yaşıyor gibi olupta attığınız yorumlarınızdan öpüyorum. İyi okumalar 🖤 Beni takip etmeyide unutmayın ❤️🙏🏼

mafya ve aşk zor bir ikilem ama berke ve almanın hikayesinde zor diye birsey yok en azından berke için..l

O mafya kitaplarındaki masum saf kızı unutun.Alkol bağımlısı bir kızın bir mafyayla karşılaşmasına ne dersiniz.Üstelik mafyamız Sadist ise neler olabilir bi hayal edin.Bir sadistin ellerindeyken ne kadar acıma duygun kalabilir ki.Elinde sonunda onun karanlığına çekileceksin ve çıkışın olmayacak.Kapana kısıldığın anda arkandaki gölgeyi farkedeceksin...Korkutun hayatı oldukca acımasız.Ve Eylemin hayatına gelirsek resmen bir kurgu üzerinde yaşıyor....

Bir insan neden başkalarına acı çektirmekten zevk alır ki? Neden bu hoşuna gider? Aşık olduğu adam için neden diğer insanlara acı çektirir? Ya da adam aşık olduğu kadın için neden başkalarına zarar verir? Adam kadının gözyaşına kıyamıyordu, onun bir saç teli için dünyayı yakardı.. Kadın ise adamın gamzesine aşıktı, o gülüşü kaybetmemek için canı pahasına savaşırdı.. Uçurum kenarındaydılar sanki.. "Sevenler bir adım öne çıksın" dediler. Acısı kalbinin en derinlerine işlemiş, yavaş yavaş diğer organlara bulaşan hastalık gibiydi. Ölümcül bir hastalık... Umudunu kaybetmiş, ölümü bekleyen çiçekler gibi bekliyordu sadece.. *** Yazardan: Bir İpek atasözü derki: "Bir yerde mutlu olabilmenin yolu oraya sıçabilmektir." Hadi o zaman yaşamaktan vazgeçme! Hayat felsefen bu söz olsun..❤ Kitabın başlangıç tarihi: 21.12.2017♥♥ Kitap kapağı yapımını üstlenen Okumak__ozgurluktur'e teşekkürler ❤❤

Başıma en fazla ne gelebilirdi ki...