Ako si Calix. Pangalawang anak nina Mommy Glyzel at Daddy Amiel. Si Kuya Clyde ang panganay-John Clyde Veroza. Ako si John Calix Veroza. Pero kung iniisip mong close kami, nagkakamali ka. Hindi kami magkaibigan. Hindi kami magkabarkada. Magkapatid lang kami-at halos araw-araw, nag-aaway. Si Kuya? Palaging mahigpit. Palaging galit. Overprotective daw sabi ni Mommy... pero sa'kin, parang kaaway ko siya. Lagi akong mali sa mata niya. Lahat ng kilos ko, may mali. Minsan nga, nagdasal pa akong sana mawala na lang siya. Pero hindi ko alam... Na pwedeng mangyari 'yon. Na isang araw, mawawala nga si Kuya. And that was the day everything changed. The day I couldn't take back the things I said. The day we lost Kuya Clyde. Hindi ko alam na mas masakit palang mawalan ng taong akala mong galit ka... kaysa sa mawalan ng taong alam mong mahal mo. Ngayon, wala na si Kuya. At ako? Ako yung naiwan-bitbit ang lahat ng galit, tanong, at pagsisisi. This isn't just a story of grief. This is a story of everything we took for granted- Until it was too late.

I'm Jeffrey Mendones. At kung may isang bagay akong hindi in-expect sa unang araw ng klase ko sa Tagum National High School... 'yon ay ang makita kung paano ako literal na natulala sa tingin ng Science teacher kong si Sir Calix Veroza. Noong una, akala ko may muta lang ako or baka may dumi sa polo ko kaya gano'n siya tumitig. Pero habang tumatagal, nararamdaman kong parang may malalim siyang dahilan. Malungkot. Parang may dala akong multo mula sa nakaraan. I found out later na may kuya pala siyang namatay-eleven years ago. Kuya Clyde, ang pangalan. At ang sabi-sabi... kamukha ko raw. Kaboses. Pati kilos. May mga ugaling sobrang weird na pareho kami. Hindi naman ako reincarnation (promise, hindi 'to fantasy). Pero bakit gano'n? As the days passed, parang naging silent mission ni Sir Calix na kilalanin ako. Naging protective siya. Minsan, parang sobra na. Pero hindi lang siya-si Jude, 'yung bunso nilang kapatid, ay unti-unting napalapit din sa akin. Tinuring nila akong parang kapatid... kahit hindi ko alam kung kaya ko ba silang ituring na pamilya. Pero paano kung unti-unti ko na ring maramdaman 'yung connection na hindi ko maintindihan? Na parang... dati ko na silang kilala? Minsan iniisip ko, sino ba talaga si Kuya Clyde? At bakit parang habang mas nakikilala ko siya, mas nawawala naman ako sa sarili kong pagkatao? This is a story about grief, healing, and finding unexpected pieces of the past in the present. And me? I'm just trying to figure out where I truly belong.

DISCLAIMER: This story is Rated SPG (Strict Parental Guidance) and contains mature themes, sensual content, and scenes that may not be suitable for readers below 18 years old. It is intended for adult audiences only. If you are a minor or below the legal age of 18, we strongly advise you not to proceed with reading this book. The content is written purely for entertainment purposes and does not promote inappropriate behavior. Reader discretion is highly advised. Please respect the boundaries of age-appropriate material. By continuing, you acknowledge that you are of legal age and understand the nature of the content.

Sa likod ng payapang anyo ng Baryo Masinlok, nagkukubli ang dilim. Isang baryong nilulumpo ng mga nilalang na hindi maipaliwanag-mga aswang, multo, at nilalang na ikinukwento lang sa mga gabing madilim. Si Kael, isang labing-anim na taong gulang na binata, ay may kakaibang kakayahan-nakikita niya ang mga nilalang na hindi nakikita ng iba. Habang papalapit ang kanyang ika-labing pitong kaarawan, mas lumalalim ang kanyang mga bisyon at unti-unti niyang natutuklasan ang lihim ng kanilang baryo-at kung anong papel ang ginagampanan niya rito. Sa mundong nilamon ng kadiliman, mananatili pa ba siyang tahimik? O siya ang magiging susi sa paglaya ng Baryo Masinlok mula sa sumpa ng mga nilalang ng gabi? DATE CREATED: June 13, 2025 (2:50 AM) DATE FINISHED: TBA (On Going)

CLOSED Results out March 1st Best Rank: #1 in promo